Amsterdam, de hoofdstad van antisemitisch Europa. Waar joden en cabaretiers vogelvrij zijn en Hamas-brulapen op handen worden gedragen.
Soep van de Week (tevens Stamcafé)
BELANGRIJKE DIENSTMEDEDELING: HET BOEK ANNUS HORRIBILIS VAN ARTHUR VAN AMERONGEN IS NU TE KOOP IN EEN UNIEKE GS-EDITIE
Kijk, dat het mohammedaanse volksdeel de schurft aan joden heeft, is niet nieuw. Ik pak even de Groene Amsterdammer van januari 2004 er bij, een vlammende polemiek van Paul Andersson Toussaint over Jodenhaat in Amsterdam.
Gideon van der Sluis (27) is voorganger van de synagoge in de Amsterdamse buurt de Pijp. Op sabbat draagt hij een speciaal gehaakt wit keppeltje en een mooi pak. Na de dienst bezoekt hij vaak vrienden in de Rivierenbuurt. Als hij dan ’s avonds vroeg terugloopt naar het centrum, hangen voor een pizzeria in de Van Woustraat altijd Marokkaanse jongens rond. Elke keer staan ze hem daar en groupe uit te vloeken: “Jahoed, jahoed! Vuile kankerjood!” Ze gooien muntjes tegen zijn rug, soms wordt hij bespuugd. Van der Sluis loopt door, zegt niets terug, wil ze niet aansporen, zijn sjabbes niet laten versjteren. Hij draagt zijn keppel bewust en trots. Gideon van der Sluis: “Met mijn keppel ben ik extra herkenbaar. Maar juist nu wil ik laten zien dat ik joods ben. En dat ik me op geen enkele manier laat intimideren door deze walgelijke praktijken. Het is een enorm probleem en het wordt steeds erger. Vijf jaar geleden was één opmerking per jaar al veel. Nu gebeurt het elke week. Er zijn nu wijken, zoals de Indische buurt, de Transvaalbuurt en West, waar joden met een keppel niet meer kunnen lopen.”
Een jaar eerder, op 9 november 2003, waarschuwde Frits Bolkestein bij de herdenking van de Kristallnacht voor de virulente jodenhaat waarmee een groeiende groep burgers van Europees-Arabische afkomst is behept.
Bolkestein: Wie had ooit durven denken dat wij hier vandaag zouden staan, 65 jaar na de Kristallnacht, 60 jaar nadat mijn klasgenootjes Hans Hendriks en Ineke Berens zijn weggevoerd en vermoord, ergens in Polen? Wie had ooit gedacht dat een lid van het Britse Lagerhuis zich nu in het openbaar zou beklagen over een joodse lobby rondom de Minister President van dat land om zijn politiek inzake het Midden Oosten te beïnvloeden? Wie had ooit durven denken dat deze jaren honderden antisemitische incidenten zouden voorvallen in Frankrijk, van vernielingen aan synagogen tot aanvallen op rabbi’s, in overwegende mate gepleegd door slecht geïntegreerde islamitische jongeren die het Midden Oosten conflict in West Europa willen importeren? Wie had ooit gedacht dat een jaar of zo geleden een man op de Dam van deze stad, in het hart van ons land, waar een monument staat voor onze bevrijding van de Nazi-overheersing, is aangevallen door een groep Marokkaanse jongeren alleen omdat hij een keppel droeg? Wie had ooit durven denken dat leraren in Nederland zouden aarzelen les te geven over de Shoah vanwege de vijandige reacties van hun islamitische leerlingen? Dit is een nieuw soort antisemitisme. Wij kennen het moorddadige oude. Wij hebben ons er tegen gewapend. Wij dachten in 1945 het te hebben uitgebannen. Dit is nieuw. Het is antisemitisme van een nieuw soort.
Het is alleen maar erger geworden in twintig jaar, en net als tijdens de Duitse bezetting kijkt het merendeel van de Amsterdamse bevolking stompzinnig en lethargisch toe hoe joden op alle mogelijke manieren het leven onmogelijk wordt gemaakt. Het politbureau van Pyongyang aan de Amstel heeft zich schaamteloos geëncanailleerd met de vijfde colonne van de islam. Ik pak Theo van Gogh er maar weer even bij: “Er is een vijfde colonne van geitenneukers in dit land, die autochtonen veracht en bespuwt. Ze haten onze vrijheid. En hoewel hun niets in de weg wordt gelegd op materieel of cultureel gebied, is het hun overtuiging dat goddeloos Nederland van de aarde weggevaagd moet worden.”
Hoe zou het trouwens met ons aller Tahsin E. zijn? Wedden dat die arme knul gewoon vrij rondloopt door Amsterdam? Het Parool van 6 november 2020: Een psychiater, een psycholoog én een theologisch deskundige doen momenteel onderzoek naar de geestesziekten van Tahsin E. (31), die deze zomer zinde op terroristische aanslagen in Amsterdam.
Ik wist niet wat ik las:
Onder anderen ‘deelnemers van de Pride’, ‘Joden’ en de politie (‘kanker stinkdieren’) zouden doelwit zijn geweest van zijn plannen, die hij soms ook deelde via sociale media. Hij zou automatische vuurwapens en explosieven hebben willen bemachtigen en maken en verdiepte zich in het gedachtegoed van onder andere Islamitische Staat en Al Qaida. Het Openbaar Ministerie heeft aan de aanklacht toegevoegd dat hij ‘trainde voor terroristische misdrijven’. Hij zocht online naar grondstoffen voor explosieven en bestelde die bij een laboratorium. In zijn slaapkamer zijn ook spullen aangetroffen die gebruikt kunnen worden voor het maken van een bom. Op zijn aanwijzing is onlangs nog waterstofperoxide gevonden in zijn kamer. Zijn advocaat Inge Raterman: ‘Die waterstofperoxide betreft een oplossing van 3 procent die hij gebruikt om zijn vaak ontstoken tandvlees mee te verzorgen’.
Het pamperen, goedpraten, verdedigen en beschermen van islamitische terroristen en jihadhuurlingen door uiteenlopende media, fopdeskundigen en overheidsinstanties gaat onverdroten door. De handlangers en de faciliteurs van de vijfde colonne - een bont amalgaam van antifa’s, de Sturmabteilung van GroenLinks, BIJ1-fossielen, tientallen gesubsidieerde islamitische haatclubjes en Tofikoïden leggen de mohammedaanse stoottroepen geen strobreed in de weg. De vraag rijst wat je in Mokum moet doen om als moslimterrorist serieus genomen te worden. Zelfs als je jezelf opblaast op de Gay Canal Parade-schuit van GroenLinks, na keihard allahoe akbar te hebben geroepen, en dood aan alle homo’s en joden, zal er nog begrip worden getoond door Femke’s politbureau.
Een van die door GroenLinks gesubsidieerde griezelclubjes is SEHAQ Queer Refugees Group uit Amsterdam. In 2019 werden ze in de Halsemabode geprezen omdat deze extreme poot van de wereldwijde LGBTQIAP+-gemeenschap de officiële boycot van het Eurovisiesongfestival in 2019 in Tel Aviv steunde, in nauwe samenwerking met mohammedaanse homobewegingen en homoactivisten in Gaza, Ramallah, Teheran, Bagdad, Mekka & Medina, Khartoem, Tripoli, Qatar en Raqqa. SEHAQ bestaat uit homofiele en lesbische vluchtelingen uit islamitische landen. Daar werden ze in overeenstemming met de sharia en diverse lokale tradities met het hoofd naar beneden van het hoogste gebouw gemieterd. En wat doen ze in Amsterdam, waar ze bed, bad en darkroom krijgen: de grootste en vrolijkste gay event ter wereld boycotten. Ik zou me doodschamen als ik SEHAQ was. En dan hebben we nog Palestinian Queers for BDS, de relnicht onder de jihadisten tegen het songfestival in Tel Aviv. U denkt natuurlijk net als ik bij BDS onmiddellijk aan Bondage, Discipline, Dominance, Submission, Sadism and Masochism, Fistfucken en de geur van leder, tahina, hummus en poppers, maar het betekent Boycot, Desinvesteringen en Sancties.
Ik heb ooit een paar uur zitten snuffelen in de archieven van Palestinian Queers, destijds de motor achter de jihad tegen het Songfestival in Tel Aviv. Die zijn helemaal gepreoccupeerd met al die heerlijke, knappe, blije & en vooral vrije nichten in Tel Aviv en de rest van Israël, maar nergens las ik een kritisch nootje over de situatie van de homo’s op de Westelijke Jordaanoever en in de Gaza-strook. De pisbak van het busstation in Ramallah geldt als de hipste HOP (Homo-Ontmoetingsplaats) van Palestina, ik bedoel maar. En over Gaza hoeven we het helemaal niet te hebben. Overigens kon je daar als belijdend homosueel best veel lol hebben, maar je moest gewoon niet krijsend en joelend met een regenboogvlag gaan wapperen voor de moskee op vrijdagmiddag. Wel kon je hand in hand gaan winkelen met je Gazaniaanse toyboy (veel voor weinig) en mocht je gewoon tussen hem en zijn zes broers logeren, zonder dat je de volgende dag bij het ontbijt van alles moest uitleggen aan hun ouders. Maar benoemen kon je het beter niet, want dan werd je uit elkaar getrokken door vier brommers of mocht je bungeejumpen vanaf het dak van de Kamer van Koophandel en Kekererwten.
Bij alle antisemitische smeerlapperij die nu van de kranten en van het beeldscherm druipt, en die op straat wordt gebruld door de Sturmabteilung van Hamas en Verenigd Links, denk ik altijd aan mijn joodse ex, terwijl het inmiddels langer uit is dan dat het aan was (17 jaar).
Ik ken vrij veel Nederlandse Joden – ik ben zelfs nog Israël-correspondent geweest voor het Nieuw Israelitisch Weekblad, waar Gerard Reve zijn carrière begon net na de oorlog – en die werden en worden allemaal bloedlink als de term ‘jullie’ valt. Het groepje joodse vriendinnen van mijn ex rook een antisemiet op een kilometer afstand en wist al heel snel van een persoon of ‘die deugde’ en of je er bij zou kunnen onderduiken. Sal Santen schreef ooit het kleinood Jullie is Jodenvolk, een aanrader.
Maar “jullie” klinkt nu bijna lief en uit een andere tijd want joden worden nu open en bloot overal op straat in Amsterdam de tering en de tyfus gescholden. Ik heb zowel op de Universiteit van Amsterdam als op de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem De geschiedenis van het zionisme, Holocaust Studies en Antisemitisme gestudeerd en weet van de hoed en de rand. Bovendien heb ik vrijwel alle werken gelezen van de Israëlische New Historians en heb een aantal daarvan geïnterviewd, zoals Benny Morris, Ilan Pappé, Avi Shlaim, Simha Flappan en Tom Segev. En die zijn een stuk kritischer t.a.v. zionisme en Israël dan ik, kan ik u verzekeren. Maar journalist en schrijver Benny Morris, die altijd een keurige linkse activist was in Israël, werd een paar dagen geleden bijna gelyncht door een schuimbekkende roedel Engelse studenten. Het is onversneden jodenhaat, niets meer en niet minder.
Wat de stemming in alleen al Nederland betreft, is het gewoon 1939. In plaats van Mussert en zijn stoottroepen, paraderen nu de cheerleaders van Hamas door Amsterdam. Het is werkelijk onvoorstelbaar dat allerlei joodse bijeenkomsten steeds vaker worden afgezegd omdat de burgemeesters van diverse steden de veiligheid van de deelnemers niet kunnen garanderen.
En deze fait divers is iedereen alweer vergeten: De geplande onthulling van tien nieuwe stolpersteinen in het centrum van Coevorden, gaat niet door. Dat meldt Stichting Synagoge Coevorden. De organisatie vindt het vanwege de oorlog tussen Israël en Hamas op dit moment verstandiger om niet te veel de aandacht te trekken. De stolpersteine, ook wel struikelstenen genoemd, zijn gedenkstenen met namen van slachtoffers van de Holocaust. De stenen zouden, in het bijzijn van nabestaanden, geplaatst worden in de stoep voor het voormalige woonadres van de slachtoffers.
Niet de aandacht trekken, want stel je toch eens voor dat er in Coevorden een Marokkaanse kruidenier zit die zich gekwetst zou kunnen voelen door aandacht voor de holocaust, terwijl ‘zijn volk’ wordt ‘uitgeroeid’ in Gaza. Ga je eens verdiepen in de bezetting van de Westelijke Sahara, broer, en vraag eens wat koning Mo allemaal uitvreet met de inheemsen. Het narratief is door de krantjes van de Vlaamse kartelmedia nu al zó gekanteld dat de Hamas-hooligans, Antifa, KOZP, BLM, die klimaatkrankzinnigen, BIJ1, de Joke Kaviaars van deze wereld en hun Wajong-bendes met gevaar voor eigen leven gaan demonstreren tegen de ‘genocide’. Kijk dan naar wat die knettergekke Sylvana Simons hier brult, zij is echt ‘a suitable case for treatment’. Overigens vind ik Sylvana wel erg ‘antizionistisch’ geworden sinds ze gedumpt werd door Roland Kahn.
De maskers zijn gevallen in Nederland, het is werkelijk niet te geloven hoeveel openlijke Jodenhaat er in de media wordt uitgebraakt. Jodenhaat is weer salonfähig geworden, alleen heet het beestje nu antizionisme. De inktkoelies van de Vlaamse kartelmedia beleven gouden tijden met hun agitprop tegen Israël en alle neuzen van het leger schrijvende apen staan dezelfde kant op. Marcia Luyten presteerde het om in haar wekelijkse Volkskrant-column de schuld van de huidige golf van antisemitisme geheel bij extreem-rechts te leggen. De islam wordt niet genoemd in haar cursiefje. Ik citeer: “Op sociale media woekeren virulente haatberichten zoals Louis Ferdinand Céline die negentig jaar geleden schreef. Van de snelheid waarmee het gif zich nu verspreid, had Céline niet durven dromen. Anders dan andere vormen van racisme ziet antisemitisme Joden niet als inferieure wezens, maar als ‘duistere kracht, een vijand die van binnenuit de samenleving aantast en probeert de wereld te domineren’. Die kwaadaardige mythe werd afgelopen jaren opgepookt door extreem-rechts. Verhalen over George Soros en een Joodse samenzwering zijn uitgebraakt door politici als Trump, Orban en Baudet, naar een groot publiek gebracht door figuren als rapper Ye West.”
Tiepjes zoals Luyten krijgen een vochtige voeg van de stoere Hamas-strijders, echte kerels in vergelijking met de Nederlandse man die verworden is tot een kruiperige dweil, type Gijs Groenteman. De bloemenmeisjes van Hamas zien de bloeddorstige, verkrachtende, mutilerende en moordende terroristenclub als de flowerpowerclub van het internationaal mohammedanisme.
Ik vermoed dat mijn Grote Ex dit jaar niet op Groep Timmermans gaat stemmen, zoals ze dat vroeger deed. De PvdA is tegenwoordig zo kosjer als een stoofpan vol zure room, kreeft, mosselen, inktvis, garnalen, varkenspens, ham en reuzel en door het duivelspact met GroenLinks kan je Groep Timmermans nu gewoon afserveren als ‘allergisch voor Joden’. En al helemaal na de uitspraak van Julia Matser, het Statenlid van GroenLinks Utrecht. Het goede van dit bastaardkind van Greetje Duisenberg en Driss van Agt is, dat ze open bloot Frenske de Grote Dikke Leider afzeek, waardoor er nog meer scheuren komen in Groep Timmermans. En haar maanzieke dinnie Sabine Schutzstaffel Scharwachter is de definitive sloopkogel van Groep Frenske.
Je hoeft alleen maar naar de foto’s van pro-Hamas demonstraties te kijken en je weet dat het niet meer goed komt met Amsterdam. Maar het moreel dieptepunt was deze week, toen dat vreselijke weekdier van een Groenteman (hoi homewrecker Jip!) met zijn afschuwelijke piepstem de keiharde conclusies van Huub Stapel over de haat tegen joden in Amsterdam probeerde te smoren. Gelukkig walste Stapel als een locomotief over dat hysterische oude wijf heen. En moeder Groenteman zat recentelijk nog te janken over Khalid, dat dat zo’n goede jongen was.
Bij deze islamknuffelaars denk ik altijd dat ze – terwijl hun hoofd reeds op het hakblok ligt – zich bij de beul a priori verontschuldigen voor het bevuilen van zijn zo prachtig fonkelende kromzwaard. Bah, bah, bah.
BELANGRIJKE DIENSTMEDEDELING: HET BOEK ANNUS HORRIBILIS VAN ARTHUR VAN AMERONGEN IS NU TE KOOP IN EEN UNIEKE GS-EDITIE
Reaguursels
Dit wil je ook lezen
65 kaarsjes voor Ome Tuur in het Stamcafé
GeenStijl feliciteert Arthur van Amerongen
Je kan de hoer uit Mokum halen, maar Mokum niet uit de hoer
Soep van de Week, in het StamCafé
NU GEOPEND - Het Premium Only StamCafé
Hallo, daar zijn we weer
Amsterdamse D66'er declareert 12.000 euro voor snoepreisje naar Austin
Scholtes in 2007 (rechts, naast zijn bazin)
LIVE! De F1 Grand Prix van Austin
Nog geen StamCafé
DRAMA voor de bomenslopers van GroenLinks: biomassacentrale Diemen van de baan
Nu kunnen er geen bomen meer gekapt worden boehoe