Daar zijn we weer

De Amsterdamse deken van de Orde van Advocaten Barbara Rumora-Scheltema heeft een mogelijke betaling in natura aan Khalid Kasem onderzocht. Zij heeft deze mogelijke betaling echter niet betrokken in de samenvatting van haar onderzoek. Op concrete vragen van GeenStijl hierover wil ze geen antwoord geven: "Zoals u weet ben ik gebonden aan mijn geheimhoudingsplicht". Wel zegt ze dat "een opname waarop, onder meer, een op uw cursieve tekst lijkende passage te beluisteren is, mij bekend is en ook in mijn onderzoek is betrokken". Khalid Kasem zelf laat weten dat hij aan de conclusie van de deken 'niets heeft toe te voegen'.

GeenStijl heeft een opname in bezit met een fragment waarop de betaling wordt besproken. Wij publiceren hieronder een transcript van dat fragment, omdat wij vinden dat dat relevant is in het maatschappelijk debat rond het onderzoek van de deken. Zoals wij in eerdere publicaties beschreven, is er onder juristen en niet-juristen veel discussie over dit onderzoek. De deken, die moest oordelen over het gedrag van Khalid Kasem en Royce de Vries, heeft zich in een rechtszaak aan de zijde van De Vries gevoegd, en haar collega-deken Jacqueline Schaap was jarenlang de advocaat van Peter R. de Vries. 

Toch koos de deken ervoor het onderzoek niet door een deken uit een andere regio uit te laten voeren, wat nu met het onderzoek naar aanleiding van een klacht Kasems oude werkgever Geertjan van Oosten wel gebeurt. Bovendien gebruikt de deken in haar samenvatting sterke conclusies zoals "Naar aanleiding van de publicaties in het AD zou wellicht de indruk kunnen zijn ontstaan dat destijds op het kantoor van mrs. De Vries en Kasem veel, zo niet alle, gesprekken heimelijk werden opgenomen. Uit mijn onderzoek is gebleken dat dat niet het geval is" en "Mijn bevinding ten aanzien van de beweerde omkoping is dat deze niet heeft plaatsgevonden". Deze stellige beweringen werden overigens wel voorzien van de disclaimer "Ik realiseer me terdege dat ik nooit volledig zekerheid zal hebben dat mij geen rad voor de ogen is gedraaid".

Eerder verwees GeenStijl al naar de discussie over het deken-onderzoek op LinkedIn, deze reactie, deze tweet, deze tweet, deze tweet, dit commentaar op GeenStijl, dit artikel in De Telegraaf en dit opiniestuk van een hoogleraar in de Volkskrant. Het onderzoek werd ook besproken in de podcast 'De Communicado's' van afgelopen zondag (vanaf 43m55s), waarbij ook de beschuldiging van betaling in natura ter sprake kwam. Ook in antwoord op onze vragen verdedigt de deken Khalid Kasem door te stellen dat hij zich 'niet tegen aantijgingen kan verdedigen'. Kasem op zijn beurt verschuilt zich juist volledig achter het onderzoek van de deken en heeft geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid die GeenStijl hem bood om de beschuldiging uit het fragment te weerleggen.

Op de opname die GeenStijl in handen heeft, die wij niet direct publiceren om de veiligheid van Hans (die geen Hans heet) niet in gevaar te brengen, is het gesprek te horen tussen Peter R. de Vries en "Hans" dat uiteindelijk de aanleiding vormt tot het gesprek dat Peter R. de Vries en Royce de Vries met Khalid Kasem hadden over mogelijke omkoping van een ambtenaar. Hans lijkt te zeggen dat Kasem gratis een dure villa op Ibiza mocht huren om een rekening te voldoen (“dan kunnen we wat verrekenen”). Het aannemen van betalingen in natura door advocaten is in principe verboden. In de opname van het gesprek tussen Peter R. de Vries, Royce de Vries en Khalid Kasem die in het bezit is van GeenStijl komt de betaling in natura in het geheel niet ter sprake.

Hans: "Toen dat verhaal met dat huis erbij, dat hij me belazerde. Hij belazert me gewoon. Toen dacht ik…"

Peter: “Want hoe zat dat dan? Met dat huis?”

Hans: “Nou, ik zeg tegen hem, ik zeg: weet je wat Khalid? Hij zegt ja ik wil graag op vakantie met mijn vrouw en kinderen. Ik zeg ga maar in mijn huis, dan kunnen we wat verrekenen. En nou, prima. Huis is normaal retail 10.000 in de week, of 20.000 weet ik veel, ik zeg maken we een prijsje van en dan zetten we een streep eronder en klaar. En op een gegeven moment hoorde ik dat hij al lang terug was en dat een familielid, of nee een kennis van hem zat erin of zo, in mijn huis, zonder te overleggen. Daar werd ik wel misselijk van. Dus toen zei ik gelijk van ‘hee jij zit helemaal niet in dat huis, er zitten hele vreemde mensen in dat huis’. Dat heb ik je ook nooit willen vertellen."

Peter: “Misschien heeft hij dat ook verhuurd dan.”

Hans: “Dat zou kunnen. Hij moest iemand helpen, kwam hij later. Maar ook met een vriendelijk verzoek of ik dat niet tegen jou..”

Peter: “Heb je hem daar op aangesproken later? Heb je tegen hem gezegd van ‘hee ik hoor dat er andere…’”

Hans: “Ja, ik zeg ‘hee wat flik je nou met dat huis?’ ‘Ja, nee, ik, dat is per ongeluk en het is mijn broer’. Het was zijn broer helemaal niet. Loog hij weer. Want ik heb laten checken: hoe heet hij, die man? Een of andere, het was geen Marokkaan, het was een ander. Die zat gewoon in mijn huis, dus misschien dat hij dat doorverhuurd heeft. Dat weet ik niet, daar ben ik niet bij geweest natuurlijk. Maar die heeft anderhalve week in dat huis gezeten zonder dat ik het wist.”

Peter: “Ja. Dat kan natuurlijk niet.”

Hans: “Nee, want als hij het gevraagd had, dan had ik gezegd ‘nee dat doe ik niet’. Want dat huis kan ik in de zomer voor de hoofdprijs verhuren op Ibiza, dat weet je. Ik zit er al een tijdje mee.”

Soep van de Week (tevens Stamcafé)

BELANGRIJKE DIENSTMEDEDELING: HET BOEK ANNUS HORRIBILIS VAN ARTHUR VAN AMERONGEN IS NU TE KOOP IN EEN UNIEKE GS-EDITIE

Kijk, dat het mohammedaanse volksdeel de schurft aan joden heeft, is niet nieuw. Ik pak even de Groene Amsterdammer van januari 2004 er bij, een vlammende polemiek van Paul Andersson Toussaint over Jodenhaat in Amsterdam.

Gideon van der Sluis (27) is voorganger van de synagoge in de Amsterdamse buurt de Pijp. Op sabbat draagt hij een speciaal gehaakt wit keppeltje en een mooi pak. Na de dienst bezoekt hij vaak vrienden in de Rivierenbuurt. Als hij dan ’s avonds vroeg terugloopt naar het centrum, hangen voor een pizzeria in de Van Woustraat altijd Marokkaanse jongens rond. Elke keer staan ze hem daar en groupe uit te vloeken: “Jahoed, jahoed! Vuile kankerjood!” Ze gooien muntjes tegen zijn rug, soms wordt hij bespuugd. Van der Sluis loopt door, zegt niets terug, wil ze niet aansporen, zijn sjabbes niet laten versjteren. Hij draagt zijn keppel bewust en trots. Gideon van der Sluis: “Met mijn keppel ben ik extra herkenbaar. Maar juist nu wil ik laten zien dat ik joods ben. En dat ik me op geen enkele manier laat intimideren door deze walgelijke praktijken. Het is een enorm probleem en het wordt steeds erger. Vijf jaar geleden was één opmerking per jaar al veel. Nu gebeurt het elke week. Er zijn nu wijken, zoals de Indische buurt, de Transvaalbuurt en West, waar joden met een keppel niet meer kunnen lopen.”

Een jaar eerder, op 9 november 2003, waarschuwde Frits Bolkestein bij de herdenking van de Kristallnacht voor de virulente jodenhaat waarmee een groeiende groep burgers van Europees-Arabische afkomst is behept.

BAM

En met deze ferme femke PETS PETS PETS om de oren van Femke Halsema komt er een EINDE aan het 'luchtbuksgelul'. Want sjonge jonge jonge wat ging het toch allemaal om en over die luchtbuks van 's lands beroemdste cabaretier Hans T. Gelukkig kan het ding nu op het nachtkastje van Femke Halsema worden gelegd, naast het pistool van Robert Oey, als herinnering aan 'de schande van 10 maart'. "Toen mevrouw Halsema het naliet om in de stad Amsterdam, waar zoveel joden zijn meegenomen naar de vernietigingskampen, de opening van het Holocaustmuseum met waardigheid te laten verlopen." Pets.

Eerst de Aldi, nu de Lidl: we moeten ze wel hebben he

Geen idee what the flying fuk we nu weer aan onze winkelmand hebben hangen, maar deze karikatuur schijnt zijn analyses van het bestaan en de regulariteit van de oplossingen van de driedimensionale incompressibele Navier-Stokes-vergelijkingen te ondertekenen met de naam 'Hans'. En Hans komt blijkbaar uit Breda, Hans gooit iedere dag een paar honderd blikken Kanon in zijn mik en Hans spoort van geen kant. Moet Hans dan niet tegen zichzelf in bescherming genomen worden? Nee hoor, de rest van de wereld moet juist in bescherming worden genomen tegen Hans.

Never forget

We hadden gisteravond een feestje. Want wij bij de GeenStijl bestonden 1 jaar.  We aten roti met bier op de redaxie en dronken daarna nog meer bier in het stijlloze feestcafé. Er waren heel veel mensen. Kapitein Rob van de Tele was er, en Arthur van de Volkskrant ook. Zentgraaff was er zelfs (het gaat hem goed), en het weerzien met hunnie van Das Kapital was fijn. Cortés is onze beste vriend en Gregorius Nekschot kwam ook nog langs. Het café stond helemaal vol met allemaal toffe mensen en het was warm. Theodor, Hans en Ebru zouden ook komen. Maar die kwamen toch niet. Daar hadden we wel begrip voor. Want 1 november wordt altijd 2 november.

Als dat geen neuken wordt.

U dacht natuurlijk dat het songfestival onmogelijk nog meer magie zou kunnen ademen. Nou, dat is een stelling die Frans Timmermans met liefde voor u weerlegt. Want voordat het feest begint, vertelt Frans over "zijn strijd voor een eerlijk, vrij en duurzaam Europa en waarom hij trouwens helemaal geen lul is." OP = OP, dus verdomme man wees er snel bij zo'n kans krijg je maar 1 keer. En natuurlijk gaan we winnen man geweldig nummer. Mumford and Sons-achtige allures. Maar toch moeten we even eerlijk onze kaarten op tafel leggen, en uitspreken dat Lordi uit 2006, de zegel der profeten, de laatste winnaar is die wij formeel erkennen.

Piet, Piet, Piet, Zwarte Piet. Het gaat altijd overal de hele tijd alleen maar over Piet, zwart of niet. EN SINTERKLAAS DAN? Heeft die óók nog wat te vertellen misschien? Nou. Hij is opgedoken. En hij SPREEKT.

We hebben het al jaren over Zwarte Piet, maar we vergeten dat de oude baas zelf ook een vat vol verhalen is over alle omhoogs & omlaags uit zijn eeuwenlange carrière, die is gevuld met marsepeinen schandalen en suikerzoete schandaaltjes, met pepernoten perikelen en natuurlijk heel veel publieke discussie over de meest banale zaken. En niemand die af en toe eens stopt met zwartepieten en denkt: 'Verdomd. Laten we eens naar de oude baas luisteren'. Welnu. Vanuit een universum parallellum spreekt de Sint vandaag tot ons. En hij zit vol echte rancune. Kom in de kring en hoor zijn wilde relaas!