Geenstijl

“"""Wij hebben een jongerenprobleem.”"""

10 januari 1999 schoten Fuat (30) en Zaim (34) twaalf keer door de dichte deur van muziekcafé Bacchus. Froukje (17) en Marianne (18) overleefden dat niet. Inge (18) raakte zwaargewond. De aanslag werd symbool voor zinloos geweld. De Turkse daders voelden zich onheus behandeld door het personeel. Er volgde geen klacht, geen kogelbrief, maar een kogelregen.

Ruim twintig jaar later, in hetzelfde Gorinchem, is er een “jongerengroep” die scholieren mishandelde. 40 tegen 1. Een dag later vroeg het NRC zich af of hier sprake was van gewelddadig racisme of spektakelstuk van vernedering. Om daarna te schrijven dat geweld in het openbaar volgens de statistieken afneemt.

De CDA-burgermeester Reinie Melissant van de oude vestingstad proclameert: “Wij hebben een jongerenprobleem.” De daders mogen “heel gemêleerd gezelschap” zijn, maar zijn de slachtoffers dat ook? Hetzelfde deed de VVD aan de interruptiemicrofoon in de Tweede Kamer. Deze politici ontkennen nog harder dan de verdachte. Ze willen het imago hooghouden en niets onder ogen zien.

Het is niet vreemd dat groepen jongeren in een steeds drukker Nederland op zoek zijn naar hun identiteit en hun territorium. Net zoals chimpansees kunnen mensen daar buitengewoon agressief en gewelddadig in zijn. Alleen zijn oude regels rond straatvechten aan het verdwijnen. 1 tegen 1, iemand van je eigen lengte, stoppen als iemand op de grond ligt, is allemaal vergane glorie.

In plaats daarvan zijn er nieuwe regels hoe je over deze casussen mag denken. Welke oorzaken je mag benoemen, en welke worden doodgezwegen. Er zijn slachtoffergroepen die mogen worden genoemd, zoals joden, moslims, allochtonen, homoseksuelen of vrouwen. Er zijn ook slachtoffergroepen waarvan het bestaan wordt ontkend, zoals blanken of mannen.

Liever beschuldigen we alle jongeren van wangedrag, dan dat we inzoomen, feiten benoemen en een doelgroepgerichte aanpak maken. Woorden worden verdraaid of verboden. Debatten worden geweigerd of verplaatst buiten het zicht van camera's. Hier is een PR-bureau volgas bezig met damage control van de beeldvorming, de reputatie van deze jongeren moet worden gered.

Lector Jeugdcriminaliteit Jan Dirk de Jong laat zelfs ontvallen: “En in de koran staat ook niet dat je een wit voetje bij Allah haalt als je zoiets doet.” De beste man zal een andere versie van dit heilige schrift gelezen hebben dan hier op de plank ligt. Hier ontkent de nuttige idioot iets, dat een beetje gelovige of imam moeiteloos toegeeft of predikt.

Moslimtheoloog Mohammed Ajouaou noemt de verzen in de koran die oproepen tot geweld tegen ongelovigen “moeilijke passages”. Voor sommige moslims is klappen uitdelen vergelijkbaar met belletje trekken door Jehovagetuigen. Opkomen voor je geloof. Er is een Pavlovreactie dat een belediging van de profeet moet uitmonden in dodelijk geweld. Geitenneukers slachtten varkens.

Cabaretiers maken geen grappen meer over dit geloof. Ze zwijgen het dood, bang voor de dood. Pure discriminatie, een echte hofnar heeft beledigingen voor iedereen inclusief Maxima. De angst voor geweld beperkt de belangrijkste vrijheden en verlichting van de Westerse cultuur. Moeten we echt openstaan voor iedere cultuurverandering?

Deze “jongeren” staan ook voor een keuze. Hard werken en diep in de schulden steken voor diploma's om daarna niet aangenomen te worden tijdens sollicitatieprocedures of direct een paar duizend euro per dag verdienen met een beetje drugshandel. Helaas is het aanbod van jonge drugshandelaartjes ietsje groter dan de vraag, dus escaleert het geweld in die sector steeds verder.

Danny Goosens ontmaskerde maandag onze Narcostaat terwijl de Amsterdamse drugsrecherche wordt gesloopt. 2018 kende 18,9 miljard drugsomzet. Fred Grapperhaus kwam met 0,1 miljard voor een plan om boven alle onderbemande diensten nog een multidisciplinair interventieteam te formeren en tegelijkertijd te investeren in preventie via onderwijs, werken, wonen en veiligheid.

Het bedrag is te laag, te laat en te versnipperd. Het plan gelooft weer in de maakbare maatschappij en we verzamelen maar nog meer informatie. De politie is al jaren in een dure reorganisatie. Waar Hiddema pleit voor voorlopige hechtenis voor criminele gelukzoekers en doorzoekingen van druggerelateerde panden, heeft de strafrechtketen niet de capaciteit om te gaan vissen en de vangst aan wal te halen.

Een bezitter van twee Scorpion pistoolmitrailleurs en een Zavasta AK47 werd eerst vier jaar lang niet vervolgd, en daarna pas veroordeeld tot een taakstraf van 240 uur. EenVandaag memoreert dat een taakstraf de uitzondering is op een paar maanden celstraf. Het gaat veel verder, meestal wordt niets gezocht, niets gevonden en helemaal niet gestraft.

Dan vervallen we tot het recht van de sterkste. Dan wint de groep die tijd en energie heeft voor het gevecht, offers durft te maken en samen optrekt. Dat zijn geen mensen die humanisme, individualisme, innovatie of een welvaartsstaat nastreven. Dan moeten we toch meer denken aan welke bevolkingsgroepen het meest agressief voor elkaar opkomt. De groep zonder naam.

Dit is een debat dat zo veel emotie oproept, dat er een bewustheidsvernauwing komt, en volgelingen regelmatig loskomen van de realiteit. De casus wordt in hokjes van politiek correcte bullshit bingowoorden geperst, zoals een aardappel door een patatsnijder. Vervolgens wordt op academisch niveau beleid geformuleerd op de patat, door mensen die de aardappel allang zijn vergeten.

Vanuit hun droomvlucht zingen keurig geklede Kamerleden de mooiste dingen over de wereld buiten, die de kiezer nog nooit heeft gezien. Wie klaagt over de haperingen in de multiculturele droom, wordt weggehoond, geparkeerd als xenofoob. Uw mag niet klagen. Niet online, niet in de kroeg en zeker niet op het bureau.

Blind varen we door onze eigen mist, geleid door gezang van sirenen.