Geen negerin? Snel, bestel er eentje op internet punt ennel & roeren maar

De kudos zijn voor Kitty (voor haar uitstekende gutt feeling) en uiteraard voor Hans (voor het betere speurwerk). Maar we weten nu zeker dat D66 de kluit belazert. Op de foto achter Rob Jetten en zijn roomblanke fractie zien we een tropische verrassing waarvan we dachten - hey, Wassili Hachi is terug - maar het zit anders. De vrolijk lachende knapperd of colour zit helemaal niet bij D66, maar bij Shutterstock, een fotodienst waar je tegen betaling deugplaatjes kunt kopen om je beter voor te doen dan je bent. Kortom, ongeveer hetzelfde als een Knorr Wereldgerecht op tafel zetten, en dan denken dat je mondain bent. En het is nog een still uit een stockvideo ook, dus 3 x slecht, want wss niet betaald. Enfin: die partij van Kajsa Ollongren, dat is pas fakenieuws. Neppers!

Haha. 'Witte' kerst, voelt u hem?

Gelukkig. Net nu wij dachten dat mensen die boos zijn op Albert Heijn omdat ze het woord 'winterborrel' gebruiken de allerzieligste kwetsjankies van decembermaand ophefmaand 2018 waren, toept de krant van Verward Wit Nederland over. Sheila Kamerman (witter dan een pak witte chocola) heeft negers en/of Marokkanen zitten tellen tijdens de kerstreclames van de grote supermarkten in Nederland en heeft maar liefst 961 woorden (spiegel) nodig om uit te leggen dat het er nul zijn. Nul in die gezellige van de Jumbo. Nul in die tearjerker van de Plus. Nul in die huismerkhumorspot van de Lidl. En nul in die van de Albert Heijn die we nu alweer vergeten zijn. Even bellen met twee 'experts' van bureaus die diversiteit verkopen om uit te leggen dat je diversiteit moet kopen en je artikel is klaar. Ombudsman, mag deze zak ook mee?

Meer diversiteit bij de politie, wie wil dat nou niet.

Maar, hoe meet u of uw korps voldoende karamelliseert? Nou, door gewoon met een kleurwaaier aan de poort te staan en lekker te turven natuurlijk. Maar ja, ook dat mag ook al niet meer in dit land. Heeft politie dus lak aan, want die doen het lekker toch. "Lute Nieuwerth, de portefeuillehouder diversiteit, erkent dat het registreren van etniciteiten verboden is en gevoelig ligt. ‘We beperken ons tot abstracte, niet-herleidbare persoonskenmerken. (...) Met de cijfers hoopt de politie inzicht te krijgen in de instroom van agenten met een niet-westerse migratieachtergrond, en of de organisatie die binnen kan houden – de politie probeert discriminatie binnen de eigen gelederen effectiever te bestrijden. Ook streeft zij naar een betere afspiegeling van de Nederlandse bevolkingssamenstelling." Nu zijn we toch wel benieuwd naar die abstracte geregistreerde kenmerken. 'Is echt gek op roti ✓', 'Drinkt Fernandes tijdens dienstlunch ✓',  'Heeft iets weg van Bing Mauricius uit GTST ✓', ja oké buut Clayton, lekker dan HR. Het streven is een politiekorps te hebben dat voor een kwart DIVERS is. En naast de fel begeerde niet-Westerse migratie-achtergrond, LHBT'er of zelfs een vrouw is "zij-instromer met een eigen netwerk of stijl van leidinggeven" tegenwoordig blijkbaar ook categorie. Nou, guurders, wij ruiken uw kansen op een leidinggevende functie, want "De politie heeft een programma ingevoerd waarmee jonge collega’s die voldoen aan het criterium ‘divers’ versneld worden gekoppeld aan de eenheidsleidingen." Mooi hè, die eenheid in verscheidenheid.

De politie viel woensdag met 450 man een wijk in Almelo binnen, teneinde een crimineel netwerk op te rollen. Dat het om een Turks netwerk gaat vertelde de NOS u er niet bij, maar u weet het nu.

U weet het nu omdat politieagenten K. en E. corrupt waren, en u begrijpt dat K. en E. niet staat voor Karel en Evert. "De agenten kennen verschillende leden van de gezochte wietbende al lang. In een Almelose sportschool, waar een van de agenten en een aantal Turkse criminelen samen sporten, zouden de banden de afgelopen jaren zijn aangehaald." Ja maarrrrrr GeenStijl, het zijn slechts twee Turkse agenten bij één korps. Zeker. Maar in Amsterdam mocht de wandelende creditcard Fatima Elatik voor een topsalaris iedereen en z'n hoofddoekje adviseren om de helft van het korps te laten bestaan uit mensen met een migratieachtergrond. Politie-imam Peter Slort doet er alles aan om te islamiseren maar vindt 'de samenleving nu nog niet klaar voor hoofddoekjes bij de politie'. Eveneens in 020 duiken Marokkaanse agenten op in tapverslagen van de politie (1, 2, 3). Anonieme politiebronnen geven al tijden aan dat het wringt: er worden middelmatige mensen aangenomen ten faveure van goede krachten, om maar te kunnen deugen in diversiteit. Want of we nou Nederlandse agenten, Turkse agenten of agenten uit Duckstad of Gansdorp hebben, dat maakt in wezen geen fluit uit. Maar ze moeten wel wat KUNNEN en niet op de plek gekwakt worden omdat ze iets ZIJN. Mede omdat 'agenten, douaniers en marechaussees met een migratie-achtergrond relatief vaker betrokken zijn bij omkoping en andere integriteitsschendingen. Zij zijn extra kwetsbaar, omdat in hun doorgaans uitgebreide familie- en kennissenkring relatief vaker criminelen rondlopen die hen actief benaderen. Tijdens screeningen van personeel is onvoldoende aandacht geweest voor hun sociale herkomst'. En verder gaat alles trouwens supergoed bij de politie.

DE MEDIAAS zijn helemaal niet lief voor de lichtgeraakte zieltjes van de DENK-beweging en dat mag best wel een keertje aangekaart worden. Meer, meer, meer controle graag! “Hij [Öztürk] pleit hoe dan ook voor een journalistieke eed die zou moeten worden ingevoerd, een beroepseed zoals ook artsen die afleggen. Verder ziet hij graag een ombudsman die over alle media gaat.” Ook een stukje diversiteit in de mediasector zou kunnen helpen om wat positiever gezinde stukjes gepubliceerd te krijgen over Öztürk en co. volgens Öztürk en co., want die blanco’s op het mediapark voldoen vooralsnog helemaal niet aan de verwachtingen. En dat lijkt toch een beetje een gekke redenering: eerst pleiten voor het toezien op de 'neutraliteit' van media maar twee zinnen later vooral ruimte willen creëren voor ‘de persoonlijke mening’ van de DENK achterban.

Stef Blok had een kritische opvatting over de multiculturele samenleving.

Dat deed hij echter in ontzettend lompe borrelpraatbewoordingen: over ‘genetische verschillen’ spreken laat altijd bruine sporen achter. Hij betreurde de ophef en nam alles terug (wat ‘m weer op hoon van de multikulcritici kwam te staan), maar de uitspraken gingen niet weg. Failed State Suriname was boos (u weet wel, dat eiland waar een drugsdealer president was). Aboriginals in Australië waren boos (we wisten niet eens dat die al internet hadden). En alle linkse gelovigen in eigen land zijn boos. Al wekenlang woedend op kruistocht naar vergelding. Want Diversiteit is een religie die niet bestand is tegen spot en kritiek. Stef Blok wilde slechts vrijuit spreken, maar dat mag niet van D’66 en GroenLinks en DENK en de PvdA. Daarom moet Blok vandaag op biecht, en begint het politieke jaar op veelzeggende wijze met een emotioneel debat over maatschappelijke vraagstukken die juist absoluut níet benoemd en besproken mogen worden. De vvd zal dividend aan scheefwonende schuinsmarcheerder Pechtold moeten betalen als boetedoening voor de woorden van Blok, die bij velen als engelenzang in de oren klonken. Want Diversiteit is een dwingend religieus dogma dat respect en onderwerping eist, op straffe van sociale brandmerking en politieke onthoofding. Prekerslijst hierrr en bezoek moet inschikken op de houten bankjes van de TWEEDEKAMERKATHEDRAALwant de publiekstribune is omgevolkt door DENK.

Stef Blok wordt vandaag ondersteboven in het Wij-water van Doopvont66 gehangen. Gij zult de Diversiteit niet euvel duiden!, zal televisiedominee Alexander 'Penthouses & Privékwesties' Pechtold donderpreken, en Blok zal vermoedelijk nog deemoedig instemmen ook, als hij zijn baan wil behouden. (Screenshot uit het misboekje uit de Persgroepkerk)

D’66 wil de woorden van Stef Blok over de multiculturele samenleving KAPOTWANDELEN met een diversiteitsdans door Den Haag. We onderschepten de route van de wandeling, inclusief de vele valkuilen die ze moeten omzeilen:

Hee hallo goedemiddag en welkom allemaal! (nog even in zestien talen opschrijven - Div66)

We gaan vandaag een wonderlijke wandeling vol diversiteit maken door multicultureel Den Haag, om aan Stef Blok te bewijzen dat er niks aan de hand is. Om dat vol te kunnen houden, moeten we ons wel goed aan de route houden. Een politiebusje met een mooie diversiteitsvlag er op en een speciaal ordeteam er in zal ons begeleiden.

We verzamelen op Holland Spoor, daar stapt Sophie uit de trein uit Brussel. We zullen daar, bij de herdenkingstegel, stilstaan bij de moord op Rishi, maar moeten tegelijk oppassen dat we niet geconfronteerd worden met moslima's die mishandelingen verzinnen. Daarna kunnen we op pad en lopen we met een grote veilige boog om het Verwarde Malekplein heen, langs het pand waar vroeger diversiteitsvereniging "De Hofstadgroep" huisde, en langs het oude redactiekantoor van multiculturele website De Ware Religie. Er zit ook nog een parel van een verborgen boekwinkeltje. Pas wel op voor een soort straatverkopers die je willen ronselen voor reisjes naar het Midden-Oosten, zij hebben geen ANVR-keurmerk! Lopen we dus fluks verder:

Diversiteit blijft toch een dingetje bij D66, zo werden we getipt door een Telegraaf-lezer.

Neem die jugend. Ze zijn als kind allemaal in een toverketel witte verf gevallen (van een duur merk, Sikkens ofzo), hebben allemaal netjes hun studie afgerond en zaten allemaal bij een club als Minerva, en ze wonen nu allemaal in Amsterdam, Utrecht of Den Haag en ze heten allemaal Kevin, Bram en Dennis, want de Mohammeds en de Owusus waren op in Nederland, en ze dragen allemaal een colbert of een blazer, dat doen alle jongeren namelijk. Die tot Jonge Democraten samengeperste eenheidsworst wil meer diversiteit in de Kamer, maar niet álle diversiteit, 'want dan hebben we straks zes alcoholverslaafden en twaalf mensen met een IQ lager dan 80'. Nou jongens, dat zijn ook mensen en die twaalf met een IQ lager dan 80 zitten al in de Kamer. Het is een uitstekende afspiegeling van de mensen die ondanks de continue volksverlakkerij op D 'we willen een bindend referendum' 66 blijven stemmen. En dan dat gemekker over 'onze moederpartij laat te weinig kleur zien'. Die moederpartij laat juist heel erg haar eigen kleur zien: grijs. Het is grijs en grauw en saai en vervelend en star en Pechtold en suf. Qua leuke en frisse vibe met 1917 km/h ingehaald door GroenLinks, qua knokken voor idealen mijlenver weg van SP en PVV, qua inzetten voor doelgroep geen dieren of ouderen, niet de bijbel (CDA, CU, SGP) of de koran (DENK) als gids en niet zo aalglad en slick als de vvd. Alleen de PvdA is nog dooier en verder is het is 66x niks met die hele D. Dus hup hup hup D66-jugend, eerst je eigen spierwitte bekkie bepoederen, daarna naar anderen wijzen.

White pride Volkskrant wide.

Leuk man, de Volkskrant Kantoortuin Concerten, vooral als je gaat kijken naar wat veurn volk er nou loopt bij die krant. Die diversiteit óp het podium verkoopt wel zo lekker naar de buitenwereld toe, vandaar ook de uitdrukking 'iets voor de bühne doen'. Wel opvallend dat die zedenmeesters naast het podium allemaal van die bleke snoetjes hebben. Alle donkere en behoofddoekte medewerkers van de Volkskrant moesten gewoon werken van Pieter Klok cs. En dat álle concerten achter elkaar ooit op een rij. Nou jaaaaa zeg. Joehoe Zoë Pepeoepeoepeo en Annebregt Dijkman!

Alle driehonderd mensen die in Nederland die wel eens een boek lezen of schrijven (voornamelijk vrouwen en aanverwante artikelen als Adriaan van Dis) hebben een BOOS STUK in de Nieuwe Rotterdamsche Courant/Het Handelsblad geschreven over het feit dat het boekenweekessay door een meneer wordt geschreven terwijl het over een vrouwenthemaatje gaat. Allemaal uiterst veilige fophef, maar goed, tout literair Nederland tekent wel want voor je het weet ben je een reactionaire racist of een seksist en spugen mensen in je drankje in De Kring. Veilige, vertrouwde stennis: al honderd jaar gaat het over "te weinig vrouwen in de literatuur" en er zijn complete generatie feministiese schrijfsters geboren, volwassen geworden en gestorven zonder ooit een moment van hun vertrouwde stokpaardje af te hoeven wijken en ook de huidige generatie twintigers met een Literair Idee schuift weer keurig achteraan in de rij. De inmiddels al goed gedresseerde mannen snellen ook weer toe om hun voorspelbare steun aan te bieden (je bent toch geen seksist!) en zo gaat het literaire debat over gender met 120 kilometer per uur in een zeer kort cirkeltje.

Allemaal leuk en aardig, die tirades tegen de Witte Man, maar als je de cijfers er op naslaat mogen we ons de vraag wel even stellen of de vrouwen niet al lang de literatuur hebben overgenomen. Zoals uit het lijstje in de Nurk wel blijkt is er bepaald geen gebrek aan vrouwelijke schrijfsters in Nederland: jaarlijks komen er weer honderden bij, allemaal vrouwen die een aardig boekje over een vrouw die wel heel erg op de schrijfster lijkt hebben geschreven en die er daar dan een paar honderd van verkopen aan vrienden en familie en die de rest van hun leven nog matig bezochte poëziemiddagen in Nijmegen blijven aflopen. Af en toe zit er nog zowaar een goeie tussen, of in ieder geval een veel verkopende. En studenten Nederlands? Het zijn er weliswaar niet zoveel meer, maar als je een studie hebben wilt waar je als man veel hertjes kan tackelen dan moet je naar Nederlands want daar is het meisjesoverschot levensgroot. Ook bij boekwinkels en leessites als goodreads en Hebban zal je weinig mannen aantreffen. Over de uitgeefwereld zijn geen cijfers te vinden, maar het zal daar ook wel een oestrofeestje zijn. Dan de killer: volgens de Leesmonitor is lezen echt een wijvending. "De leesverschillen tussen de seksen manifesteren zich in het bijzonder bij fictie. Vrouwen lezen vaker literaire boeken, spannende fictie, romantische boeken, streekromans en kinder- en jeugdboeken. De enige verhalende genres die populairder zijn onder mannen, zijn oorlogs- en verzetsboeken, science fiction-boeken en strips."

Het heeft er alle schijn van dat de vrouwen al lang gewonnen hebben in de literatuur (een pyrrhusoverwinning, want niemand leest meer, er zijn bijna geen boekwinkels meer over en de uitgevers lijden een kwijnend bestaan), dus waarom dan toch weer de strijd? Het lijkt erop dat het gewoon een traditie geworden is, een makkelijke en voorspelbare vorm van activisme, een beetje zoals dat linkse studenten in Amsterdam gaan demonstreren tegen vanalles omdat het aktivistenwereldje voor hun een soort vervangende studentenvereniging is. Diversiteit is voor demense in Letterland een beetje als Harleys voor Hell's Angels: doe je er niet moeilijk over, dan hoor je niet bij de club. Het lijkt er ook niet op dat de vrouwen uit de Rest van Nederland (die het leespubliek vormen) ook erg geïnteresseerd zijn in al die identitaire feministische discussies, want kennelijk lezen en kopen ze nog steeds liever Boze Witte Mannen. Het is een strijd die met de ogen op elkaar gericht is, als literaire klasse: de gewone lezer in het land geeft kennelijk geen fuck om het feit dat mensen binnen de A10 elkaar de maat nemen over hun juiste positie in de Grote Strijd tegen de Witte Man. Dan kan het meningenkartel wel met man en macht zo'n Simone van Saarloos pushen (die met de De vrouw die... een wondertje van politiek correct zeikdenken schreef) - Zomergast, interview in alle kranten - maar komt zo'n boek toch nauwelijks aan de man, omdat mensen nu eenmaal niet zo geïnteresseerd zijn in het Sowjetrealisme van de deugende klasse.   

Het grappigste voorbeeld van deze middelmatige cultuur van veilige en voorspelbare hysterie is Niña Wijers, om maar een van de vele zeurstukjes eruit te pakken, die zich in de Groene vreselijk boos maakt omdat Michiel Krielaars in zijn columns schrijft over "witte mannen" als Philip Roth en Tolstoj... Geen mensen van kleur! Geen vrouwen! Allemaal witte mannelijke eenheidsworst! Alsof een Russische aristocraat uit de 19e eeuw cultureel op één lijn staat met een middle class jew uit New Jersey, puur omdat ze toevallig allebei wit zijn en een pielemuis tussen de beentjes hebben. Alsof die twee bijna onvergelijkbare werelden niet ook een diverse kijk op de mens bieden. Maar goed, ze maakt de juiste geluidjes voor het wereldje, iedereen eromheen knipmest maar braaf want voor je het weet ben je een reactionaire dino en hup, de literaire wereld zakt nog dieper in het moeras van navelstaarderige minikwestietjes die al sinds de jaren '70 volgens hetzelfde stramien verlopen. 

Maar goed, waarom toch? Waarom lezen al die vrouwen dan toch zo graag mannen? Misschien is de verklaring wel gewoon heel banaal en Freudiaans. Misschien ook helemaal niet, maar het is natuurlijk wel leuk om aan het korstje van seksisme te jeuken als daar zo lekker op wordt gehapt. Dus daar gaan we: zouden al die vrouwen die in Habbekutteveen op een IKEA-bank neerploffen na hun dagelijkse baantje als iets vagelijks in de dienstensector behoefte hebben aan een fijne warme mannelijke stem die ze meeneemt naar werelden die helemaal niet lijken op Leidsche Rijn of Purmerend? Om maar met de grootste intellectueel van Nederland te spreken - en romancier, dus die weet er van - willen vrouwen gewoon graag aan het handje genomen worden: door een borsthaarschrijver als Hemingway verteld worden hoe de drank in Cuba smaakt. Linkse meisjes houden immers van rechtse praatjes - is het daarom raar dat zo'n parodie op een intellectueel als Ilja Leonard Pfeiffer zoveel lof oogst met viezige seksboekjes over Genua? Al die polderliterettes die heel herkenbaar schrijven zijn natuurlijk leuk, maar het is wel erg sáái. De struggles van een kleine vrouw met kleine gedachten in een klein land - dat kennen ze al. 

Dat die tampontypistes dan maar de frustratie over hun slechte verkopen en de weerbarstige dominantie van de diepe bas als stem in de literatuur uitventen in postmodern gekrijs blijft fascinerend voor de halve buitenstaander. Het literaire wereldje blijft een soort terrarium voor afgunstige alcoholisten, voor bozige bezigheidstherapieschrijfstertjes en voor linkse lutsers zonder clue die de hele dag bezig zijn met de geestdodende orthodoxie van de postmoderne tijd, die al hun gebrek aan erkenning en succes omzetten in platgetreden "systeemkritiek". En de lezer? De vrouw in de provincie die naast haar saaie baantje haar 0.8 boek per week leest? Die zwijmelt gewoon weer verder bij haar literaire daddy's - mannen die gewoon lekker een boek schrijven en die niet de hele dag onzeker en afgunstig bezig zijn met "diversiteit" maar gewoon met drinken, neuken en tijpen.