Alle driehonderd mensen die in Nederland die wel eens een boek lezen of schrijven (voornamelijk vrouwen en aanverwante artikelen als Adriaan van Dis) hebben een BOOS STUK in de Nieuwe Rotterdamsche Courant/Het Handelsblad geschreven over het feit dat het boekenweekessay door een meneer wordt geschreven terwijl het over een vrouwenthemaatje gaat. Allemaal uiterst veilige fophef, maar goed, tout literair Nederland tekent wel want voor je het weet ben je een reactionaire racist of een seksist en spugen mensen in je drankje in De Kring. Veilige, vertrouwde stennis: al honderd jaar gaat het over "te weinig vrouwen in de literatuur" en er zijn complete generatie feministiese schrijfsters geboren, volwassen geworden en gestorven zonder ooit een moment van hun vertrouwde stokpaardje af te hoeven wijken en ook de huidige generatie twintigers met een Literair Idee schuift weer keurig achteraan in de rij. De inmiddels al goed gedresseerde mannen snellen ook weer toe om hun voorspelbare steun aan te bieden (je bent toch geen seksist!) en zo gaat het literaire debat over gender met 120 kilometer per uur in een zeer kort cirkeltje.

Allemaal leuk en aardig, die tirades tegen de Witte Man, maar als je de cijfers er op naslaat mogen we ons de vraag wel even stellen of de vrouwen niet al lang de literatuur hebben overgenomen. Zoals uit het lijstje in de Nurk wel blijkt is er bepaald geen gebrek aan vrouwelijke schrijfsters in Nederland: jaarlijks komen er weer honderden bij, allemaal vrouwen die een aardig boekje over een vrouw die wel heel erg op de schrijfster lijkt hebben geschreven en die er daar dan een paar honderd van verkopen aan vrienden en familie en die de rest van hun leven nog matig bezochte poëziemiddagen in Nijmegen blijven aflopen. Af en toe zit er nog zowaar een goeie tussen, of in ieder geval een veel verkopende. En studenten Nederlands? Het zijn er weliswaar niet zoveel meer, maar als je een studie hebben wilt waar je als man veel hertjes kan tackelen dan moet je naar Nederlands want daar is het meisjesoverschot levensgroot. Ook bij boekwinkels en leessites als goodreads en Hebban zal je weinig mannen aantreffen. Over de uitgeefwereld zijn geen cijfers te vinden, maar het zal daar ook wel een oestrofeestje zijn. Dan de killer: volgens de Leesmonitor is lezen echt een wijvending. "De leesverschillen tussen de seksen manifesteren zich in het bijzonder bij fictie. Vrouwen lezen vaker literaire boeken, spannende fictie, romantische boeken, streekromans en kinder- en jeugdboeken. De enige verhalende genres die populairder zijn onder mannen, zijn oorlogs- en verzetsboeken, science fiction-boeken en strips."

Het heeft er alle schijn van dat de vrouwen al lang gewonnen hebben in de literatuur (een pyrrhusoverwinning, want niemand leest meer, er zijn bijna geen boekwinkels meer over en de uitgevers lijden een kwijnend bestaan), dus waarom dan toch weer de strijd? Het lijkt erop dat het gewoon een traditie geworden is, een makkelijke en voorspelbare vorm van activisme, een beetje zoals dat linkse studenten in Amsterdam gaan demonstreren tegen vanalles omdat het aktivistenwereldje voor hun een soort vervangende studentenvereniging is. Diversiteit is voor demense in Letterland een beetje als Harleys voor Hell's Angels: doe je er niet moeilijk over, dan hoor je niet bij de club. Het lijkt er ook niet op dat de vrouwen uit de Rest van Nederland (die het leespubliek vormen) ook erg geïnteresseerd zijn in al die identitaire feministische discussies, want kennelijk lezen en kopen ze nog steeds liever Boze Witte Mannen. Het is een strijd die met de ogen op elkaar gericht is, als literaire klasse: de gewone lezer in het land geeft kennelijk geen fuck om het feit dat mensen binnen de A10 elkaar de maat nemen over hun juiste positie in de Grote Strijd tegen de Witte Man. Dan kan het meningenkartel wel met man en macht zo'n Simone van Saarloos pushen (die met de De vrouw die... een wondertje van politiek correct zeikdenken schreef) - Zomergast, interview in alle kranten - maar komt zo'n boek toch nauwelijks aan de man, omdat mensen nu eenmaal niet zo geïnteresseerd zijn in het Sowjetrealisme van de deugende klasse.   

Het grappigste voorbeeld van deze middelmatige cultuur van veilige en voorspelbare hysterie is Niña Wijers, om maar een van de vele zeurstukjes eruit te pakken, die zich in de Groene vreselijk boos maakt omdat Michiel Krielaars in zijn columns schrijft over "witte mannen" als Philip Roth en Tolstoj... Geen mensen van kleur! Geen vrouwen! Allemaal witte mannelijke eenheidsworst! Alsof een Russische aristocraat uit de 19e eeuw cultureel op één lijn staat met een middle class jew uit New Jersey, puur omdat ze toevallig allebei wit zijn en een pielemuis tussen de beentjes hebben. Alsof die twee bijna onvergelijkbare werelden niet ook een diverse kijk op de mens bieden. Maar goed, ze maakt de juiste geluidjes voor het wereldje, iedereen eromheen knipmest maar braaf want voor je het weet ben je een reactionaire dino en hup, de literaire wereld zakt nog dieper in het moeras van navelstaarderige minikwestietjes die al sinds de jaren '70 volgens hetzelfde stramien verlopen. 

Maar goed, waarom toch? Waarom lezen al die vrouwen dan toch zo graag mannen? Misschien is de verklaring wel gewoon heel banaal en Freudiaans. Misschien ook helemaal niet, maar het is natuurlijk wel leuk om aan het korstje van seksisme te jeuken als daar zo lekker op wordt gehapt. Dus daar gaan we: zouden al die vrouwen die in Habbekutteveen op een IKEA-bank neerploffen na hun dagelijkse baantje als iets vagelijks in de dienstensector behoefte hebben aan een fijne warme mannelijke stem die ze meeneemt naar werelden die helemaal niet lijken op Leidsche Rijn of Purmerend? Om maar met de grootste intellectueel van Nederland te spreken - en romancier, dus die weet er van - willen vrouwen gewoon graag aan het handje genomen worden: door een borsthaarschrijver als Hemingway verteld worden hoe de drank in Cuba smaakt. Linkse meisjes houden immers van rechtse praatjes - is het daarom raar dat zo'n parodie op een intellectueel als Ilja Leonard Pfeiffer zoveel lof oogst met viezige seksboekjes over Genua? Al die polderliterettes die heel herkenbaar schrijven zijn natuurlijk leuk, maar het is wel erg sáái. De struggles van een kleine vrouw met kleine gedachten in een klein land - dat kennen ze al. 

Dat die tampontypistes dan maar de frustratie over hun slechte verkopen en de weerbarstige dominantie van de diepe bas als stem in de literatuur uitventen in postmodern gekrijs blijft fascinerend voor de halve buitenstaander. Het literaire wereldje blijft een soort terrarium voor afgunstige alcoholisten, voor bozige bezigheidstherapieschrijfstertjes en voor linkse lutsers zonder clue die de hele dag bezig zijn met de geestdodende orthodoxie van de postmoderne tijd, die al hun gebrek aan erkenning en succes omzetten in platgetreden "systeemkritiek". En de lezer? De vrouw in de provincie die naast haar saaie baantje haar 0.8 boek per week leest? Die zwijmelt gewoon weer verder bij haar literaire daddy's - mannen die gewoon lekker een boek schrijven en die niet de hele dag onzeker en afgunstig bezig zijn met "diversiteit" maar gewoon met drinken, neuken en tijpen.

Grappig he, Nederland. Waar de nieuwsvoorziening, de opiniepagina en het Stichtelijk Woord van de dominee handig in elkaar gevouwen zijn. Scheelt weer tijd he, lekker efficiënt. Zo krijgen de argeloze vaderlanders die vandaag naar nos.nl gaan om te kijken naar de sportuitslagen en het laatste nieuws gewoon een gratis preekje erbij, pardoes gepresenteerd als nieuws. "Norm is niet meer blank, hetero en man en daar verdient filmmaker aan" ****staat er dan boven als kop. Lijkt een feitelijke constatering, is het helemaal niet: het stuk is gewoon weer moraalprediking in interviewvorm, waarin een aktivistiese feministiese filmrecensent haar politiek modieuze mening als feit mag presenteren. Raar, wel, je zou toch zeggen dat je al genoeg blaadjes hebt in Nederland voor geborneerde meningen over diversiteit en dat een neutraal nieuwskanaal daar niets mee hoeft. Ook wordt er weer reclame gemaakt voor gesubsidieerd Sovjetrealisme, want de tentakels van de staat in de cultuur zijn innig met elkaar verweven. Funny how that works. Prachtig land, Nederland, waar gewoon 800 miljoen per jaar naar onzuivere, sturende en aktivistiese rommeljournalistiek gaat, die ook nog eens als nieuws wordt verpakt.

Anoniem bloggen is één ding: achter de meest gestoorde wit-nationalistische praat kan zomaar een heusche lesbiënne van kleur schuil gaan! Anoniem solliciteren is natuurlijk wat anders; dan moet je uiteindelijk toch nog gewoon met je bakkes een handje komen geven. En je moet in je brief natuurlijk ook netjes abn schrijven want als je als een wollah-wollah typt val je zo door de mand. Daarom is anoniem solliciteren ook een totaal kudt deugplan voor domme deugers met geringe realiteitszin, maar met een bizarre missie om lekker poppetjes van kleur te tellen. Gemeenten zijn er daarom wegens "geen effect" maar mee gekapt, want het was weer onhandig, onnodig en dom. Mogen we nu alle subsidie weer terug die we aan diversiteitsconsultants hebben gegeven om deze plannen te maken? Okthxbai.

Met tranen in onze roze oogjes de NRC opengeslagen hedenmorgen want omekot er staat gewoon een zwaar realistiese diss tegen de zalvende diversiteitsbullshit in! Tom-Jan Meeus komt uit het duisterste hoekje Braboland en groeide op tussen hengstensperma en diepe armoede, maar werd toch verslaggever en hoefde gelukkig niet alleen maar te schrijven over hengstensperma en armoede: "Dan kun je Groningers pas echt begrijpen als je Groninger bent. Chinezen als je Chinees bent. Maar een verslaggever hoort niet zijn eigen wereld als maatstaf te nemen, een verslaggever moet zijn wereld vergroten. Een verslaggever is belangstellend voor wat hij nog niet weet, hopelijk niet voor wat hij allang weet." Grappig, want het was juist de Nurk die weer zo'n larmoyant kutverhaal schreef over meer negers in de courant. Dat de bruine groepen in Nederland kennelijk te belazerd zijn om hun eigen media te beginnen en daarom maar in de Geheiligde Instituten moeten worden opgenomen voor de kleur is Heel Belangrijk, betogen Wilfred Takken (wit als de aarsch van een ijsbeer) en Maartje Geels (u raadt het al, vooral heel Wits). Gewoon gratuit deugen: waarom die laffe takketrutten niet gewoon hun baan aan een random kopvod geven en zelf de change be'en that they want to see in the world... Maar goed, zo kennen we de Deugende Klasse in Nederland weer. 

*(Vindt u het trouwens ook zo kwetsond dat de krant die zijn bek vol heeft over opgelegde joekelquota een slavenschip in het beeldmerk heeft?) *

Ja hoor, het is voor de media weer tijd om voor de bühne te lijden aan de diversiteitsneurose.

Want daar is het NRC-onderzoekje weer en de NRC zelf ging van vier (!!!) naar zes (!!!) niet-blanke redacteuren wat zijn ze toch goed bezig, en alle andere hoofdredacteuren kloppen zichzelf eveneens op de borst, alleen lukt het ze niet om goede mensen te vinden, maar dat ligt niet aan de niet-westerse journalisten zelf, maar het ligt aan de media, alleen De Telebelg boeit het niet en dat zijn allemaal naziae, en we moeten alle mensen van kleur voortrekken. Allemaal doodsbang om te worden ingetroefd door de racismekaart.

Misschien zou iemand als Hans Nijenhuis eens géén podium aan Ismail Ilgun moeten geven, een criminele tokkie die niks kan en je niet op het schild zou moeten hijsen, omdat alle niet-westerse journalist-pretendenten die er echt wel zijn juist NIET op die halfidioot willen lijken. Wat een voorbeeld voor studenten. Of die troela's van Dipsaus, die 25.000 euro subsidie krijgen voor een podcastje en vervolgens alleen maar jammeren dat er geen kansen zijn in racistisch Nederland. Die calimerokramp, kap daar eens mee. Dan kan de racistische redactie van Trouw ook gewoon weer normaal moeten doen tegen mensen van kleur en als die mensen van kleur dan zelf ook eens gaan beseffen dat je in Nederland echt legio kansen krijgt als je talent in je pen of lens hebt, in plaats van dat gemiep over 'ik was maar een stagiair'. De eerste sport van de ladder is altijd de onderste.

Wat die Geronimo in dit draadje zegt klopt dan wel weer: in werkelijkheid boeit het ze geen bal. Van Nijenhuis krijgt diversiteit geeneens een medaille. "Onze eerste prioriteit is digitalisering – dat is voor het overleven van de krant van groter belang dan diversiteit. Diversiteit komt op de vierde plaats." Vierde plek, derde verliezer. De praatpaneltjes zijn immer divers en immer kleurrijk en hoe en wat en waarom, maar in de praktijk houdt zélfs/vooral de NRC met haar opgeheven wijsvingertje de boel gewoon lekker blank en Belgisch. Over Belgisch gesproken. Misschien dat we eens moeten kijken naar díé diversiteit, in het dak van de piramide, alwaar circa negentig procent van de Nederlandse dagbladen in handen is van Blanke Belgen die de markt verinteelten. Maar ja.

We konden er op wachten. De jaarlijkse uitreiking van koninklijke onderscheidingen ligt onder vuur wegens te weinig vrouwen en te weinig negers die naar het gemeentehuis worden gelokt met een fopsmoesje, om daar vervolgens door een of andere glunderambtenaar gehuldigd te worden met een knoopsgatversiering wegens bijzondere verdiensten voor de samenleving. In 2017 waren de cijfers al ONTHUTSEND ondivers, en dit jaar is dat niet anders. Allemaal de schuld van paapse Brabanders die elkaar wel voordragen, en iedereen in de Bijlmert die het geen ene reedt boeit. Verzinnen we niet, is allemaal te vinden op de wiki. Nou, een witte mars dan maar voor de gepasseerde vrijwilligster uit Amsterdam Zuid-Oost. Vanmiddag 14:00 uur verzamelen op het Museumplein. Tot zo! Roomblanke Lintjesregen (M) vanaf 10:00 uur hierrrr.

LOL. De UvA-drammers wilden een diversity officer om alles wat niet links, gekoeleurd of andersneukend is van de universiteit te zuiveren en ze kregen een kleurloze kartelbobo. Anne de Graaf. Wit, bourgeois, vrouw en vage studie, zoals de rest van de UvA, dus niet echt divers. Jammer, niet goed genoeg. Nu willen vier klaagmeisjes (wit, bourgeois, vrouw en vage studie) dus dat er een diversiteitsofficier komt die niet wit, bourgeois, vrouw en vage studie is. Bovendien neemt ze etniese kwota en safe spaces verboden voor blankes niet serieus, wat best logies is omdat die dingen ook echt van de pot gerukt zijn en totaal niet passen bij een universiteit voor weerbare en zelfstandige denkende volwassenen. 

"De tijd van afwachten is voorbij, en mocht De Graaf niet aan onze eisen willen voldoen, dan is het tijd dat zij erover na gaat denken of zij passend is voor deze functie. "

Anywaytjes. Witte meiskes die heel boos zijn op witheid en heel graag een paradeerneger hebben om te laten zien hoe driftig ze deugen. Kijk die tronies dan! Het is toch om te gieren, dat spektakel van de zelfhatende nonnetjes van de politieke correctheid. Als ze écht de UvA diverser wilden maken dan zouden ze hun witte, bourgeoise, vrouwelijke een vaag studerende kudtjes van de UvA verwijderen om plaats te maken voor ondervertegenwoordigde groepen, zoals mensen met een greintje redelijkheid, reflectie en humor. En dat toontje dan: WIJ EISEN! J'ACCUSE!

Maandagmiddag en het diversiteitsmolentje draait weer op volle toeren: deze keer moet de rechterlijke macht weer diverser want diversiteit is goed en diversiteit is beter, want dat weet iedereen. Stelling zonder argumenten, maar dat geeft niet, want diversiteit is de nieuwe religie. Vandaar dat het vernederende spektakel van een oude witte man die klaagt over oude witte mannen weer ruim baan krijgt in De Volkskrant, want als de systeemmedia één ding doen dan is het dit soort pseudoreligieuze, zelfkastijdende deugkots pushen. Het is inmiddels uit te tekenen: de voorspelbare opmerking over moslims en de vrijdagmiddagborrel, het gebazel over rolmodellen... Biechten volgens een vast patroon. 

Terwijl in de wereld van misdaad en straf diversiteit toch zo natuurlijk is! Nouja, aan de andere kant van het hekje dan. Niemand die zich afvraagt waarom de criminelen al knijtertjedivers zijn maar de rechters niet: van de andere kant, sinds de Mocromaffiozen en de Antillianen meedoen is de criminaliteit wel behoorlijk geprofessionaliseerd - tegenwoordig schieten ze elkaar met automatische wapens dood, in plaats van met ploertendoders, en handelen ze coke gewoon via the dark web. Dit eclatante succes van de diversiteit moet nu ook aan de kant van de goeien gerepliceerd worden, want iedereen weet dat de huichelachtige machoschaamtecultuurtjes van de import ook een verrijking van het Nederlands recht is, toch?

"De vertrekkend hofpresident benadrukt dat het belangrijk is dat deze mensen 'niet louter voor een blanke, west-Europese rechterlijke macht staan. Ze moeten zien dat ook zij daarin zijn vertegenwoordigd. Er moeten meer rechters komen die hun cultuur begrijpen. 'Om die reden investeert de rechtspraak in meer bewustwording van cultuurverschillen. De noodzaak van diversiteit wordt 'voortdurend' op de agenda gezet en collega's worden steeds door teamleiders aangespoord om cultuurverschillen bespreekbaar te maken." Ja, die cultuurverschillen, geef ons dan maar gewoon de burgerlijke Ollandse cultuur in plaats van een rifcultuurtjes waar de moekes zwijgen onder een doek en de jongens uit roven gaan. Dit soort cultuurrelativisme is dom en dodelijk, maar kennelijk nog heel gewoon bij onze mandarijnen. Het hele multiculturele drama, we hebben er kennelijk niets van geleerd. Door dit soort rechters wordt Nederland dus steeds rechtser.

Witte Mediapark-mensen moeten dood dood dood

Geen idee wat ik erger vind: Publieke Omroep-baas Shula Rijxman die mensen aanneemt op kleur en geslacht/religie of gekleurde vrouwen die zich voorstaan op hun kleur en geslacht/religie. 

Vrouw zijn is geen verdienste.

Moslim zijn ook niet. 

En ondanks dat ik pro vrouwenquota ben - ik zit liever aan tafel omdat ik vrouw ben, dan dat ik geweerd word omdat ik vrouw ben (nou ja in mijn geval word ik vooral geweerd omdat ik Ebru Umar ben, gisteravond nog moest de organisatie haar rug recht houden) – jeukt álles als ik een interview met Naida (never-heard-of) Moussaid  lees.

Tof voor je dat een talkshow presteert Nadia, wat dat betreft heb je het verder geschopt dan dat ik het ooit zal schoppen. Ik ben ook nog steeds niet gebeld door Nieuwsuur terwijl ik toch perfect de autocue kan voorlezen, Engels én Duits spreek én vrouw ben! Maar jij weet ook waarom jij bij de Publieke Omroep mag werken: omdat je blijkbaar Shula’s Pet Project bent. Gefeliciteerd! Pet Project zijn betaalt ook de hypotheek. Althans, ik mag hopen dat je een hypotheek hebt en zo niet raad ik je aan om als de wiedeweerga er een af te sluiten. Rente staat laag en banken zijn dol op loonstrookjes. Minder dol op vrouwen en moslims maar een loonstrookje maakt veel goed.

En nee, ik heb geen enkele aflevering van De Nieuwe Maan gezien. Ik kijk niet naar programma’s die bedoeld zijn om moslims erbij te betrekken. Hun kant van het verhaal te vertellen of een ander beeld te laten zien van ze. Moslims wonen in Nederland, wat goed genoeg is voor Nederlanders, is goed genoeg voor moslims. 

Wat hier staat Nadia, is dat moslims geen special snowflakes zijn die eigen programma’s nodig hebben. Of eigen presentatrices. Moslims zijn volwassenen die als volwassenen behandeld moeten worden. Zoals vrouwen ook als volwassene behandeld dienen te worden maar om in NPO jargon te blijven: als mannen en niet als dingetjes die gepromoot of door de strot geduwd dienen te worden. Dan krijg je gevallen als Shula Rijxman, die Queen Bee zijn en Pet Projects zoeken.  

Waarom hebben ze jou eigenlijk niet gevraagd om RTL Late Night te presenteren?

Geen flauw idee wat er in het water zit bij die diversiteitsdirecteuren van de Amsterdamse politie, maar goedemorgen zeg.

Struisvogel met creditcard Fatima Elatik (dossier hier) bleek ze niet op een rijtje te hebben en ook Peter Slort, de nieuwe 'portefeuillehouder diversiteit', is met zijn copvoddenideaal compleet van de politiepot gerukt. Tegen Arnon Grunberg (half mens, kwart vagina, kwart leegte) zegt Slort: "Over dertig jaar zijn hoofddoekjes bij de politie normaal. Momenteel is de samenleving er nog niet klaar voor." O ja tuurlijk Slort, het ligt aan de samenleving. Een hoofddoek, een middel om blijk te geven van gehoorzaamheid en loyaliteit aan Allah, een symbool van vrouwenonderdrukking. Bedacht en opgelegd door mannen, lijdzaam ondergaan door vrouwen, die twee dingen kunnen doen: heel hard wegrennen of heel hard ontkennen. En helaas doen de meeste vrouwen het laatste: 'Kijk mij eens een trotse en modieuze powerfeministe zijn met mijn hoofddoek'. Dat is geen feminisme, islam heeft schijt aan feminisme, en het is al helemaal geen vrije keuze. Het is je kop in het zand steken en ontkennen, omdat je anders klappen krijgt van je broer of verstoten wordt door de familie. En de ergste ontkenners, naast die vrouwen die er zogenaamd zelf voor kiezen, zijn de stekeblinde meelopers, zoals portefeuillehouder diversiteit Peter Broekpoep. Die geen idee heeft wat er achter de voordeur gebeurt als een meisje weigert een hoofddoek te dragen. De Peter Slort die tegen een half mens, kwart vagina, kwart leegte zegt: "Momenteel is de samenleving er nog niet klaar voor."