Zeg Vrouwe Justitia, hoe warm wilt u de broodjes maandagmorgen hebben? We hebben een op het eerste oog extreem duidelijk heterdaadje dankzij de Rotterdamse hermandad. Misschien weet u dat nog niet, omdat de officier weigert de rechter iets te laten zien. Niet alleen zijn ze direct met een ambulance bij een slachtoffer van een schietpartij die zijn positie niet beter omschreef dan: “ik rij naar de camera's!”, nee dit filmpje gaat nog veel verder. De auto met de schutter wordt ook achterhaald. Je ziet een van de verdachten zelfs wild over straat springen omdat er net iets heftigs is gebeurd. Daderkennis? Iets berekender komt er een man met een lange grijze jas in beeld lopen. Hij is veel rustiger dan de rest, waarschijnlijk ook ouder en meer ervaren. Hij loopt direct naar de bestuurdersdeur, wisselt een woord, pakt iets aan en loopt weer weg. Heel berekend, zo onopvallend mogelijk alsof hij er niet meer bij hoort. Hij wist precies waar hij welk object van wie moest aanpakken. Deze handeling is voorbereid of in ieder geval afgesproken. Terwijl alle inzittenden van de auto worden opgepakt loopt hij een zijstraat in. Zijn gedrag verandert zodra hij de hoek om is. Niet meer de toevallige trage passant, maar rennend met zijn linkerhand onnatuurlijk in zijn jaszak. Wild om zich heen kijkend. Alsof door alle politieaandacht het pistool in zijn zak begint te branden. Ik vraag me af of deze beelden zijn bekeken door iemand die de eerste wet van Newton begrijpt. Massatraagheid. Een pistool is zwaar, dus als je die in je jaszak stopt, moet je de hele tijd je hand erop houden, omdat anders iedereen op de camerabeelden ziet dat de linker punt van je jas naar beneden trekt en als een slingerende sloopkogel je looppas begeleid. Dit zijn de honderd milliseconden dat zijn linkerhand niet netjes in de jaszak zit. Hier zie je hoe jammer het is alle moeite te doen van cameratoezicht met behulp van een aardappel. Heeft meneer een hele grote hand, of heeft hij een vuurwapen vast? Links de jas strak tegen de heup aan, rechts fladdert hij wel vederlicht open. Symmetrie ontbreekt. Antwoorden ook.

Erdoğan is puberaal aan het kijken tot hoever hij kan gaan. Hij gooit ons al jaren van de ene verbazing in de andere. Juncker houdt een dictator in het zadel door toetredingsgesprekken te beloven. Door visumvrij reizen bespreekbeer te houden. Erdoğan kan zich daarmee, zonder geld uit te geven, positioneren als de historische leider die Turken de Europese droom geleverd heeft. Visumvrij reizen is tevens de grote vlucht naar voren van de EU. Door alle houders van een Turks paspoort af te stempelen met een gratis visum kunnen ze nooit meer vluchtelingen worden. Erdoğan verlost van politieke tegenstanders, de Unie geen nieuw vluchtelingendrama vanuit Turkije zelf. Een uitgeprocedeerde vluchteling procedeert om bed bad en brood, een visumvrij persoon is slechts een vogelvrije zwerver. Geen nieuwswaarde, geen opvang, geen kosten, geen visumaanvragen, geen uitzetproblemen, geen maatschappelijke onrust, win-win-win toch? Visumvrij reizen is een meesterzet van de politieke kaste in de vluchtelingenproblematiek. Op straat geeft het een combinatie van ongecontroleerde migratie, verdringing door prijsconcurrentie op arbeid. Maar op papier is er eerst een feestje met bubbels, een historisch akkoord en een pennenstreek door alle vluchtelingenproblematiek vanuit dat land. Een tijdelijk lapmiddel voor een structureel probleem. Deze methode heeft de Unie al toegepast op de Grieken. De allerheftigste crisis ooit. Een kwart van de jeugd is als economische vluchteling in Europa ingetrokken, maar geen enkele heeft op die manier het nieuws gehaald. Recht op een uitkering bestaat hier niet en bestond daar niet. Zonder begeleiding zijn zij gedumpt op de onderkant van de arbeidsmarkt.

Ruim zestigduizend ontslagen, gezochte of opgepakte ongewapende (hoge) ambtenaren & docenten waren voor zijn ego nog niet genoeg. Een derde van de generaals weg, een derde van de gouverneurs. Het Turkse leger én de inlichtingendiensten moeten onder de persoonlijke leiding komen van Erdoğan. Het schept een beeld van achtervolgingswaanzin. Een dictator die niets meer durft te delegeren. Gezien de vele ontslagen, gevangenneming en arrestatiebevelen kiest Erdoğan ervoor eerst te handelen, en daarna pas de grondwet aan te passen. Hij heeft dus de rechtsstaat verlaten, én beveelt deze in een show achter hem aan te huppelen. De lange lijsten met op te pakken personen, zijn ruim tien keer zo lang als het aantal opgepakte militairen. Die lijsten moeten voorgekookt zijn, zoals zelfs EU-commissaris van uitbreiding Johannes Hahn openlijk stelt.

Artikel 50 lid 3 geeft twee keer aan dat uittredende lidstaten in goed overleg in enkele dagen de Unie kunnen verlaten, of in vele jaren. Iedere termijn is toegestaan. “De Verdragen zijn niet meer van toepassing op de betrokken staat met ingang van de datum van inwerkingtreding van het terugtrekkingsakkoord” en “de Europese Raad met instemming van de betrokken lidstaat met eenparigheid van stemmen tot verlenging van deze termijn besluit.” Niet alleen wordt aan de onderhandelingstafel besloten wanneer een lidstaat uittreedt, die onderhandelingen daarover mogen onbeperkt duren. U zult zich misschien afvragen waar dan het hardnekkige gerucht vandaan komt dat het Verenigd Koninkrijk in twee jaar moet onderhandelen en uittreden. De tikkende tijdbom op de onderhandelingstafel. Dat is alleen geldig als het Verenigd Koninkrijk en de Unie geen enkele afspraak met elkaar kunnen maken. “bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar”. Dit is meer een clausule voor een vechtscheiding. Zelfs als partijen er niet uitkomen, kan een lidstaat toch uittreden. Je zit niet gevangen in de EU. Je hebt geen toestemming nodig te vertrekken.

De couppoging van afgelopen nacht is een gevolg van een democratisch tekort in Turkije. De persvrijheid is dood, geen scheiding der machten, een interne oorlog in de Koerdische regio en Erdoğan dertien jaar onafgebroken aan de macht. Nieuwszenders, inlichtingendiensten, politie, legertop, rechters allemaal onder de volledige controle van kritiekloze volgelingen. Erdoğan sprak in 1998: "The mosques are our barracks, the domes our helmets, the minarets our bayonets and the faithful our soldiers..." (BBC). Hij werd veroordeeld tot tien maanden, zat er vier uit en werd uit het passieve kiesrecht gezet. Dankzij zijn eerste persoonlijke grondwetswijziging kon hij later toch parlementslid, premier & president worden. Het Turkse leger ziet zichzelf als beschermheer van een seculiere Turkse staat. De grote Atatürk, de oprichter van de huidige Turkse staat, kwam uit dat leger. Hoewel deze couppoging door slechts een klein deel van het leger was, greep het andere deel niet in. Dat liet Erdoğan liever over aan de gewone bevolking. Die beklommen de tanks, waarvoor hulde. Nu is mijn Turks nogal roestig, maar wat die bevolking scandeerde was goed te verstaan. Welk nieuwsfragment je ook pakt, ze reciteren de naam Recep Tayyip Erdoğan alsof het een soort godheid is. Zoals pubermeisjes vroeger hysterisch naar de Beatles schreeuwden. Ze steunen daarmee dus niet de democratie als systeem, maar alleen de man zelf. Niet de gekozen ceremonieel president, maar een geaccepteerde en geliefde dictator.

"This is a revolte on technocratism". Mark Blyth on the Brexit vote https://t.co/Mk102aRcAG

— Dokterspin 2.509.395 (@dokterspin) July 9, 2016

Pensioenen zijn de meest langdradige fiscale regeling die een mens meemaakt. Bij de meeste werkgevers begin je op je 21ste met sparen. Voor de jongere lezers onder ons begint de AOW op 71½ of ouder. De uitkering stopt niet bij je dood, je partner en eventuele jonge kinderen hebben ook aanspraak. Bij leven, welzijn, een tweede leg en een postorderbruidje praat je over een regeling die meer dan een eeuw kan lopen. De haast die ons parlement had met een pensioenregeling is onverklaarbaar. ' Avonds laat stukken gemaild krijgen, gelijk uit je bed springen, doorbladeren en in de middag afhameren. Waarom Europees? En waarom zo snel!? Dit is dermate politiek onhandig dat het alleen al voor de show en het vertrouwen in de politiek van belang was om een weekje te wachten. Voorts is ook bekend geworden dat van de 97 miljard euro die de jongeren aan ouderen subsidiëren via de doorsneepremie denkfout, wordt opgelost door 40 miljard aan de staatsschuld toe te voegen. En wie erft die staatsschuld? Exact dezelfde jongeren! Wat is er dan precies “opgelost” of “gerepareerd”? Dit was niet de eerste keer dat pensioenen door het kabinet en parlement worden afgeraffeld. De nieuwe pensioenwet moet binnen acht weken na publicatie in de Staatscourant in werking treden, dus moest een uitzonderingsclausule in de referendumwet geactiveerd worden. Voor een pensioen. Pensioenverzekeraars hebben deze wet met gejuich ontvangen. Deze mogen de aanspraken van klanten in een Algemeen Pensioenfonds stoppen. Aangezien een pensioenfonds bij lage dekkingsgraden mag korten en een verzekering niet, hoeven ze daarvoor minder kapitaal aan te houden. Meer winst voor private partijen, het risico en verlies is voor de klant. Reactie van de minister was dat u een kansloos bezwaar kunt maken, wat u hopelijk al heeft gedaan.

De voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker nam in een noodvergadering over Brexit beschonken de moeite ons te vertellen dat hij de “dirigenten van andere planeten” gezien én gehoord heeft (video). Deze buitenaardse dirigenten maakten zich volgens Juncker zorgen over de toekomst van de EU (langere video). Maar dat was niet de meest zorgwekkende uitspraak vanuit de Europese paleizen. Het Verdrag van Lissabon regelt in artikel 50 dat een lidstaat pas na een opzegtermijn van twee jaar de Unie mag verlaten. Doel daarvan is zelfs als een land per direct uittreedt, overheden, bedrijven en burgers een periode hebben zichzelf aan te passen. Dit artikel verbiedt geen onderhandelingen vooraf. Voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk en Angela Merkel hebben nu deze opzegtermijn eenzijdig en achteraf omgezet in een onderhandelingstermijn voor het Verenigd Koninkrijk. Ze veroorzaken daarmee onzekerheid en dus economische schade. Daarmee wordt Lissabon het 4de (!) gesneuvelde verdrag in de Unie dat niet wordt nageleefd, na Schengen, Dublin & Maastricht. Als de Unie een rechtsstaat wil zijn, mag het beginnen met haar eigen verdragen na te leven.

Europese volken kunnen niet op een subtiele manier de Unie bijsturen, daarom blijft alleen de wat bottere methode take it or leave it over. Welk Europees referendum je ook neemt, de vloer wordt aangeveegd met het gebrek aan inspraak, gebrek aan transparantie en gebrek aan structurele oplossingen. De opgeworpen angsten door de Remain-campagne bleken binnen een dag leugen. Obama heeft zijn dreigement al ingetrokken, niks achteraan de rij voor een nieuw handelsverdrag. Merkel heeft al aangegeven dat de gesprekken over de uitvoering van een Brexit in een normaal tempo en binnen een objectief & goed klimaat moeten plaatsvinden. Aangezien er dus aan beide kanten van het Verenigd Koninkrijk geen tekenen zijn van een komende handelsoorlog met tariefmuren of blokkades, is dat complete argument van de Remain-campagne nu al uit de lucht. Europese dictators Jean-Claude Juncker, Donald Tusk, Martin Schulz én onze eigen Mark Rutte hadden artikel 50 van het verdrag niet gelezen. Het is niet aan hen of iemand anders binnen de EU om te bepalen wanneer het nieuw te vormen Britse kabinet het uittreden officieel aanvraagt. De vier musketiers werden dezelfde middag teruggefloten door Merkel. Heel Brussel is een grote achterkamer geworden. Volgens haar eigen Rekenkamer is altijd onduidelijk waar het geld blijft. Het hoogste bestuurlijke orgaan is niet het Europees Parlement, dat we mogen kiezen, maar diverse raden en commissies van wisselende samenstellingen van onder andere staatshoofden, premiers & financiële ministers uit de lidstaten. Die we niet zelf kiezen.

De campagne rond Brexit zou stilgelegd worden. Dit uit respect voor Jo Cox, een vermoord Brits parlementslid. Of toch niet? De moord moest in de eerste uren uitgemolken worden. Dat is toch ook campagne!? Toebedeeld door de Britse Partij van de Arbeid aan de extreemrechtse strijdkreet 'Britain First'. De dader zou dat tijdens de moord geroepen hebben. Iets wat Nederlandse websites, kranten en TV zonder bronvermelding overnamen. Iets wat dezelfde middag nog ontkend werd door mensen die aanwezig zijn geweest. Een nuance die alleen Jan Roos uitte. Inmiddels hebben de Britse tabloids een arbeider gevonden die dit wel gehoord heeft. Daarmee blijft het een welles/nietes die onderzoek verdient, geen publicaties. Immers: wat boeit die ene moord op de vraag of het Verenigd Koninkrijk lid moet blijven van de EU? Wat boeien de laatste woorden van de dader? We laten ons toch niet afleiden door de politieke executies door gekken? Ik zou willen weten wat wij Nederlanders kunnen leren van die debatten. Welke argumenten, feiten en cijfers zijn ook voor ons geldig? Wat gaan wij doen als we de nieuwe grootste netto betaler worden? We ieder jaar opnieuw moeten onderhandelen over onze korting, we zien hoe ons geld verdwijnt in corrupte eurolanden? Gaan we netjes op onze rug liggen, maken we een eind van de transfer-Unie of stappen we noodgedwongen zelf ook uit?

2015 was net zoals 2014 een piekjaar voor immigratie naar het Verenigd Koninkrijk. Niet dankzij de oorlogen buiten Europa, maar vooral door economische malaise binnen Europa. Van de 630.000 nieuwe Britten in 2015, kwamen er hooguit 9.292 uit Syrië in de afgelopen vijf jaar. Echte oorlogsvluchtelingen zijn minder dan een procent van de instroom. Zelfs de Dalai Lama waarschuwt dat dit zo niet gaat werken. Ruim de helft van de economische migranten komen van binnen de EU. Uit landen zoals Polen, Roemenië en Bulgarije. De meeste zelfs al zeker van een baan. Meestal op de payroll in het land van herkomst, zodat het Britse minimumloon, CAO of andere sociale afspraken ontlopen worden en deze werknemer keihard kan concurreren op prijs. Dankzij vrij verkeer van goederen en diensten volledig legaal, ongeregeld én ongecontroleerd. Naar Britse normen wordt deze gastarbeider uitgebuit, zelf kan hij meer naar huis sturen dan hij in zijn geboorteplaats had kunnen verdienen. Gelukkige en gemotiveerde arbeiders. Ondertussen heeft de Britse sociale dienst een volle kaartenbak met mensen die dat werk kunnen doen, maar die een uitkering genieten, die hoger is dan eerder genoemd loon.