Geenstijl

Zeg Vrouwe Justitia, hoe warm wilt u de broodjes maandagmorgen hebben? We hebben een op het eerste oog extreem duidelijk heterdaadje dankzij de Rotterdamse hermandad. Misschien weet u dat nog niet, omdat de officier weigert de rechter iets te laten zien. Niet alleen zijn ze direct met een ambulance bij een slachtoffer van een schietpartij die zijn positie niet beter omschreef dan: “ik rij naar de camera's!”, nee dit filmpje gaat nog veel verder. De auto met de schutter wordt ook achterhaald. Je ziet een van de verdachten zelfs wild over straat springen omdat er net iets heftigs is gebeurd. Daderkennis? Iets berekender komt er een man met een lange grijze jas in beeld lopen. Hij is veel rustiger dan de rest, waarschijnlijk ook ouder en meer ervaren. Hij loopt direct naar de bestuurdersdeur, wisselt een woord, pakt iets aan en loopt weer weg. Heel berekend, zo onopvallend mogelijk alsof hij er niet meer bij hoort. Hij wist precies waar hij welk object van wie moest aanpakken. Deze handeling is voorbereid of in ieder geval afgesproken. Terwijl alle inzittenden van de auto worden opgepakt loopt hij een zijstraat in. Zijn gedrag verandert zodra hij de hoek om is. Niet meer de toevallige trage passant, maar rennend met zijn linkerhand onnatuurlijk in zijn jaszak. Wild om zich heen kijkend. Alsof door alle politieaandacht het pistool in zijn zak begint te branden. Ik vraag me af of deze beelden zijn bekeken door iemand die de eerste wet van Newton begrijpt. Massatraagheid. Een pistool is zwaar, dus als je die in je jaszak stopt, moet je de hele tijd je hand erop houden, omdat anders iedereen op de camerabeelden ziet dat de linker punt van je jas naar beneden trekt en als een slingerende sloopkogel je looppas begeleid. Dit zijn de honderd milliseconden dat zijn linkerhand niet netjes in de jaszak zit. Hier zie je hoe jammer het is alle moeite te doen van cameratoezicht met behulp van een aardappel. Heeft meneer een hele grote hand, of heeft hij een vuurwapen vast? Links de jas strak tegen de heup aan, rechts fladdert hij wel vederlicht open. Symmetrie ontbreekt. Antwoorden ook.

Midden in deze zijstraat kruipt de man helemaal tegen de gevel aan. Hij hurkt zich, veegt waarschijnlijk het wapen schoon en laat het daar achter. Heel brutaal met in de rug een camera en recht voor zich een vrouwelijke getuige. Of had die dame het pistool ook moeten aannemen, maar weigerde ze dat vanwege de blauw flitsende straatverlichting? De man wordt later opgepakt, het pistool later gevonden en vernietigd. De indrukken uit het cameratoezicht en de verklaringen van het slachtoffer worden met het vuurwapen op straat bevestigd. Het bewijsminimumcriterium is gehaald, maar echt fantastisch zijn de beelden niet. Zal dit de rechter gaan overtuigen? Zwakste schakel Zo ver komt het helaas niet. De recherche werkt het dossier uit. Onbekend is of met een geurproef een poging is gedaan het vuurwapen aan een verdachte te koppelen. Onbekend is of schiethanden zijn afgenomen om te kijken of er een verdachte is die recent geschoten heeft en nog kruit op zijn handen en kleding heeft zitten. Dan valt het dossier op het bureau van de Officier van Justitie. Daar gaat het gruwelijk mis. Zij seponeert alle bedreigingen en voorhanden hebben vuurwapen. Over de mishandeling wordt gezwegen. Dit betekent dat het Openbaar Ministerie als enige besluit niet te vervolgen. Een besluit dat het OM niet openbaar motiveert en waar dus geen openbaar toezicht op is. Verslaving aan technisch bewijs? Nederland kende 96% veroordelingen voor strafzaken die de rechtszaal halen. Dat zou kunnen betekenen dat we alleen showprocessen hebben waar de uitkomst al vaststaat, of nog veel erger: dat we zaken die niet appeltje/eitje zijn, niet meer voorleggen aan de rechter. Alleen zaken voordragen ter controle van de rechtbank, geen zaken ter overweging. Onze wetten vereisen namelijk helemaal geen filmbeelden waar de reeks delicten van A tot Z op Gouden Kalf niveau in beeld worden gebracht. Eisen überhaupt geen enkel technisch bewijs. Eist alleen meer dan alleen een enkele getuige en dat de rechter echt overtuigd raakt door het bewijs. Ik eis hier geen veroordeling, ik verwacht een openbare vervolging. Capitulatie? Door in een vroeg stadium en lang voordat deze delicten verjaren al te kiezen voor een seponering, ontneemt het Openbaar Ministerie de rechters de mogelijkheid om het bewijs te wegen. Ontneemt het de politie de mogelijkheid met aanvullend bewijs te komen en ontneemt het de recherche de mogelijkheid dit bewijs tactisch te gebruiken in verhoren. Het geeft criminelen snel en kordaat een mate van rechtszekerheid die geen functie heeft en niet geboden is. Had ze lekker in hun sop laten gaarkoken over wat er wel of niet op beeld staat. Laat die criminelen zweten of ze in de komende jaren nog van hun bed gehaald worden. Of ze bij de volgende interne ruzie verraden worden door een andere dealer of klant. Gedogen? Geachte burgemeester Aboutaleb, u riep zo duidelijk tegen jihadisten om op te rotten. Protesteert u ook tegen schietpartijen in uw stad? Het is uw bevolking die hier onnodig risico's loopt. U zit in de driehoek. U zit aan tafel met een korpschef die deze zaak met een roze strik erop aanleverde én aan tafel met de hoofdofficier die dit cadeautje in de Hofpleinfontein flikkerde. Lieve Ahmed, gedoogt u als burgervader geweld? Gedoogt u deze zwakke schakel in de strafrechtketen? Of start u maandag een Artikel 12-procedure om de rechter een kans te geven deze zaak op zijn merites volledig te beoordelen?