Geenstijl

De voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker nam in een noodvergadering over Brexit beschonken de moeite ons te vertellen dat hij de “dirigenten van andere planeten” gezien én gehoord heeft (video). Deze buitenaardse dirigenten maakten zich volgens Juncker zorgen over de toekomst van de EU (langere video). Maar dat was niet de meest zorgwekkende uitspraak vanuit de Europese paleizen. Het Verdrag van Lissabon regelt in artikel 50 dat een lidstaat pas na een opzegtermijn van twee jaar de Unie mag verlaten. Doel daarvan is zelfs als een land per direct uittreedt, overheden, bedrijven en burgers een periode hebben zichzelf aan te passen. Dit artikel verbiedt geen onderhandelingen vooraf. Voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk en Angela Merkel hebben nu deze opzegtermijn eenzijdig en achteraf omgezet in een onderhandelingstermijn voor het Verenigd Koninkrijk. Ze veroorzaken daarmee onzekerheid en dus economische schade. Daarmee wordt Lissabon het 4de (!) gesneuvelde verdrag in de Unie dat niet wordt nageleefd, na Schengen, Dublin & Maastricht. Als de Unie een rechtsstaat wil zijn, mag het beginnen met haar eigen verdragen na te leven.

Het is in het korte-termijn belang van de EU het afvallige lid zo hard mogelijk te straffen. (video). Anders zouden meer landen op ideeën gebracht kunnen worden. Op de lange termijn betekent dat leden -gevangen in een sekte- meer bezig zijn met angst, zichzelf en elkaar. Een Europa dat elkaar chanteert, in plaats van helpt. Struisvogelpolitiek over Brexit. De EU onderhandelde wél over pensioenen. Na de Brexit is 60% van het spaargeld Nederlands. Onze Tweede Kamer stemde eerst blind in omdat ze de tekst minder dan twaalf uur hadden. Vanmiddag bleek dat ze nog inhoudelijke vragen hebben. Bleek ook dat Duitsland een uitzondering bedongen had. 1200 miljard en Nederland huppelt slaafs met de muziek mee. Geld Mark Rutte was even afwezig, met een zelfverzonnen verlanglijstje naar Poroshenko gegaan. Kiev moest een overeenkomst tekenen dat ze nooit geld zouden vragen aan Europa, terwijl er 15 miljard is kwijtgescholden en 40 miljard is overgemaakt, buiten de normale Europese subsidies om. Dit verzoek loopt dermate achter de feiten aan dat het nogal vreemd overkomt. De Europese Unie is samen met het Internationaal Fonds al een tijdje bezig de Oekraïne tientallen miljarden te betalen om daarna toegang tot de Europese single market cadeau te doen. Oekraïne krijgt zelfs een overgangsperiode van tien jaar om regelvrij te exporteren. Waarom moeten wij of de Britten betalen voor slechtere toegang?!? Maar Mark ging nog verder… Geweld Kiev moest beloven geen gebruik te maken van de militaire samenwerking, terwijl de NAVO bezig is met oefeningen en parades in het Oostblok om indruk te maken op het Rode Leger. Een kansloze missie zolang hier de kranten volstaan dat onze kogels op zijn. Die lege magazijnen zijn een ballon waar Poetin doorheen prikt. Samenwerking qua radarbeelden is ook nog steeds een puntje. Ons Referendum over Oekraïne was tijdens het stemmen twee jaar ouder dan hun (burger)oorlog. Eentje die nog steeds doorgaat. Er is dagelijks een nieuw rapport over honderden explosies, tientallen salvo's raketten en niet teruggetrokken zware wapens. De vrede is nog heel ver weg. Zou Mark Rutte zijn belofte over niet ratificeren –na deze duidelijke afwijzing- eindelijk uitvoeren? Gas Je kan de zinloosheid van die bedelbrief het beste bekijken als je de laatste politieke zetten van Poroshenko bekijkt. Rusland & Europa waren er al vrij lang klaar met het monopolie van Oekraïne op de doorvoer van Russisch gas. Er werd uit de leiding gejat, en er moesten steeds idiotere bedragen aan transportkosten betaald worden én de Oekraïne liep achter met betalen van het eigen verbruik. Dat leidde tot het Nordstream Project. Een pijpleiding direct tussen Rusland en Duitsland, via de wateren van Finland, Zweden en Denemarken. Poroshenko wil nu sancties op die lijn, zodat Kiev haar monopolie terugkrijgt op de doorvoer van hetzelfde Russische gas. Geen sancties tegen de export zelf, maar sancties op een pijplijn die in de EU ligt en voor 9% eigendom is van de Nederlandse staat. Gek Poroshenko wil dus geld zien om mee te doen aan het vrije verkeer van goederen en personen binnen de EU, tenzij dat vrije verkeer bij een bevriende oligarch geld kost. Poroshenko hoopt nog steeds dat zijn fabrieken van ruim een miljard euro in waarde verdubbelen zodra de associatie en vrijhandel een feit is. Daarmee verdient hij ruim vierduizend keer de Balkenende-norm. Zelfs als deze waardestijging gedeeltelijk lukt is, zijn politieke carrière vooral een verhaal van persoonlijk financieel gewin. Poroshenko had beloofd tijdens de verkiezingscampagne zijn bedrijven te verkopen. Om niet de zoveelste corrupte oligarch te worden. Via de Panama-papers bleek hij zijn bezit verstopt te hebben, niet verkocht. Hij is dus niet de president die hij beweerde te worden. Geachte Mark Rutte, daarmee onderhandelen is een belediging van onze én je eigen intelligentie.