Geenstijl

De campagne rond Brexit zou stilgelegd worden. Dit uit respect voor Jo Cox, een vermoord Brits parlementslid. Of toch niet? De moord moest in de eerste uren uitgemolken worden. Dat is toch ook campagne!? Toebedeeld door de Britse Partij van de Arbeid aan de extreemrechtse strijdkreet 'Britain First'. De dader zou dat tijdens de moord geroepen hebben. Iets wat Nederlandse websites, kranten en TV zonder bronvermelding overnamen. Iets wat dezelfde middag nog ontkend werd door mensen die aanwezig zijn geweest. Een nuance die alleen Jan Roos uitte. Inmiddels hebben de Britse tabloids een arbeider gevonden die dit wel gehoord heeft. Daarmee blijft het een welles/nietes die onderzoek verdient, geen publicaties. Immers: wat boeit die ene moord op de vraag of het Verenigd Koninkrijk lid moet blijven van de EU? Wat boeien de laatste woorden van de dader? We laten ons toch niet afleiden door de politieke executies door gekken? Ik zou willen weten wat wij Nederlanders kunnen leren van die debatten. Welke argumenten, feiten en cijfers zijn ook voor ons geldig? Wat gaan wij doen als we de nieuwe grootste netto betaler worden? We ieder jaar opnieuw moeten onderhandelen over onze korting, we zien hoe ons geld verdwijnt in corrupte eurolanden? Gaan we netjes op onze rug liggen, maken we een eind van de transfer-Unie of stappen we noodgedwongen zelf ook uit?

netter moest, en terug naar de inhoud. Na de moord gaat hij vrolijk op die lijn verder. Zijn campagne stopt dus niet. Dat zou ook heel onhandig zijn. Na een halve eeuw EU belooft deze premier nog even een half miljoen banen dankzij de EU. Hadden die er dan niet allang moeten zijn? De oude mastodonten van de Remain-campagne hebben maanden in de zijlijn zitten voorbereiden en wachten, om op het laatste moment als brekend nieuws uit de coulissen te rennen. Al het kruit droog gehouden en nu niet mogen schieten. Nu is het beste waarmee ze komen niet een overzichtelijk track record, maar nieuwe loze politieke beloften. The lady is not for turning Gordon Brown is in deze kwestie 180 graden gedraaid. Toen hij nog premier was, weigerde hij de euro. Er moest eerst maar eens worden aangetoond op vijf fronten dat de euro daadwerkelijk goed was voor de Britse economie en banen opleverde. Die bewijsopdracht is nooit gelukt, en de euro is nooit ingevoerd. Toch zie je een geloof van hem in de Europese Droom. Binnen Europa kunnen belangrijke financiële beslissingen alleen genomen worden op basis van unanimiteit van lidstaten. Laat dat nu voor beslissingen met niet-EU-lidstaten precies hetzelfde zijn. Er is in bestuurlijk opzicht dus helemaal niet een fundamenteel verschil tussen beide situaties, die deze rampscenario's verklaren. Spreken is zilver, zwijgen is goud Niet alleen oude partijbobo's worden op het laatste moment ingevlogen, ook instellingen waarvan hun politiek onafhankelijke karakter absoluut noodzakelijk is. Een centrale bank behoort alleen de stabiliteit van een munt te bewaken, zodat ondanks politiek gekonkel op het hoogste niveau iedereen nog weet wat de koopkracht van een gulden, pond, euro of dollar is. Zodat onafhankelijk van nieuwe wetten, politieke unies, of zelfs oorlogen de economie hopelijk deels gewoon verder gaat. Het is daarom alleen al verwerpelijk dat deze systeembeheerders zich in een inhoudelijk debat mengen. Daarbovenop kiezen voor een publicatie vlak voor de stembusgang, zodat academische kritiek alleen afgeraffeld verschijnt, en hun mening zonder reflectie de kiezer bereikt. Doemscenario of alleen een dom scenario? Al deze adviezen denken in scenario's. Allemaal hebben ze als slechtste scenario een handelsoorlog tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU, zoals tussen Rusland en de EU. Dat compleet onlogische scenario wordt ook nog even vertaald naar een bedrag in de miljarden. Een media-soundbite van autoriteit plus getal, zonder toe te geven hoe klein de kans daarop is. Dit betekent dat denktanks zoals het IMF, ECB en Bank of England die verwachten dat London geen nieuwe handelsverdrag kan sluiten in een periode van ruim twee jaar, terwijl Australië het sneller deed, én London genoeg onderhandelingskracht heeft om haar financiële bijdrage aan de EU met zes miljard te korten. De centrale banken geloven dus dat de EU vanuit rancune UK zal straffen. De keerzijde van de medaille Met deze korting hebben alle andere EU landen ingestemd, terwijl ieder lid wist, dat ze daarmee er zelf financieel mee op achteruitgingen. Verwachten ECB, IMF en BoE nu echt dat de EU en UK niet tot een handelsverdrag kunnen komen, terwijl UK 24 miljard pond meer importeert uit de EU dan andersom? De EU zal aantoonbaar meer moeten bloeden voor een handelsblokkade dan UK. Zelfs bij een handelsblokkade mét de EU, moet je meerekenen dat de handelsblokkades dóór de EU aan de andere kant van het eiland wegvallen. Bijvoorbeeld goedkopere import van Amerikaanse & Japanse auto's, wereldwijde landbouwproducten en de vrijheid om met de rest van de wereld die veel sneller groeit handelsverdragen te sluiten. Verdragen die de EU niet heeft. De Brexit is voor mij nu al een feest. De Europese Unie wordt kritisch getoond & bekeken en dat is de meest belangrijke voorwaarde voor een succesvolle democratie. Een goed geïnformeerde kiezer.