Geenstijl

Erdoğan is puberaal aan het kijken tot hoever hij kan gaan. Hij gooit ons al jaren van de ene verbazing in de andere. Juncker houdt een dictator in het zadel door toetredingsgesprekken te beloven. Door visumvrij reizen bespreekbeer te houden. Erdoğan kan zich daarmee, zonder geld uit te geven, positioneren als de historische leider die Turken de Europese droom geleverd heeft. Visumvrij reizen is tevens de grote vlucht naar voren van de EU. Door alle houders van een Turks paspoort af te stempelen met een gratis visum kunnen ze nooit meer vluchtelingen worden. Erdoğan verlost van politieke tegenstanders, de Unie geen nieuw vluchtelingendrama vanuit Turkije zelf. Een uitgeprocedeerde vluchteling procedeert om bed bad en brood, een visumvrij persoon is slechts een vogelvrije zwerver. Geen nieuwswaarde, geen opvang, geen kosten, geen visumaanvragen, geen uitzetproblemen, geen maatschappelijke onrust, win-win-win toch? Visumvrij reizen is een meesterzet van de politieke kaste in de vluchtelingenproblematiek. Op straat geeft het een combinatie van ongecontroleerde migratie, verdringing door prijsconcurrentie op arbeid. Maar op papier is er eerst een feestje met bubbels, een historisch akkoord en een pennenstreek door alle vluchtelingenproblematiek vanuit dat land. Een tijdelijk lapmiddel voor een structureel probleem. Deze methode heeft de Unie al toegepast op de Grieken. De allerheftigste crisis ooit. Een kwart van de jeugd is als economische vluchteling in Europa ingetrokken, maar geen enkele heeft op die manier het nieuws gehaald. Recht op een uitkering bestaat hier niet en bestond daar niet. Zonder begeleiding zijn zij gedumpt op de onderkant van de arbeidsmarkt.

Alles is beter dan de banen in het thuisland die maar enkele honderden euro's opleveren. Deze totale acceptatie van uitbuiting wordt door werkgevers verward met goede motivatie. Een Hollandse bankaardappel twijfelt immers tussen de bijstand of ongeveer hetzelfde inkomen na een volle werkweek. Vraagt zich terecht en oprecht af waarom die zou gaan werken. Stigma in de Samenleving Erdoğan heeft visumvrij reizen hard nodig als cadeautje om zijn electoraat te belonen. Voor zijn tegenstanders is hij veel minder vriendelijk. Duizenden mensen zitten vast als politieke gevangene. Voor delicten zoals schrijven voor een krant. Mogen niet meer het land uit, omdat ze academicus zijn. Mogen niet meer lesgeven, omdat ze dat deden op een particuliere school. Vele Turken vragen zich ook af of ze nog hun baan mogen houden. Als je niet op de juiste manier de islam volgt, maar net even anders, ben je zomaar gelieerd aan de Gülen-beweging. Zowel Erdo als Gülen zijn voorstander van een islamitische samenleving, de verschillen zijn subtiel, een foutje is zo gemaakt. Tienduizenden mensen zijn al werkloos, de toon is gezet, iedereen vreest voor zijn bestaan. Chanterende Sultan Turkije en Erdoğan hebben afstand genomen van ALLE kernwaarden van de EU, het wordt tijd dat de EU ook afstand neemt van deze pussende islamitische wond. In de EU is alleen plaats voor seculiere staten. Alleen plaats voor staatshoofden die niet tot vier keer toe hun eigen grondwet aanpassen aan hun persoonlijke behoeften. Die regeren met een team, vanuit landelijke consensus. Erdoğan zit lekker te flirten met Poetin in de hoop nog meer los te krijgen. Opzichtige onzin aangezien Turkije ook Russische militairen doodt. Dreigt met miljoenen vluchtelingen vanuit een patstelling waarin hij zelf speler is. Probeert politieke tegenstanders buiten de maatschappij te plaatsen. Deze werkwijze stopt pas als we hem in de stront laten zaken. Kwart van de Turken Bijna de helft van de Turkse bevolking stemde niet op de nieuwe kalief, en wordt nu ontslagen, vervolgd of onderdrukt. Terwijl we onderhandelen over de miljoenen vluchtelingen uit Syrië, is Turkije bezig tien keer zo veel mensen buiten de maatschappij te plaatsen. Het land te splitsen tussen pro-Erdoğan met een toekomst, en de rest op een zijspoor. Beiden op een spoor naar Europa. Een compleet nieuwe stroom aanboren, dat is wat nu in de nieuwe vluchtelingendeal gebeurt. Geen vrede in Syrië, geen goede opvang in Turkije, maar een voorgezette (burger)oorlog in Turkije zelf, met een stroom Koerden, Gülenisten, Azeri en iedere Turk die een academische opleiding heeft afgemaakt of zelfstandig kan nadenken & niet achter een dictator wil aanhuppelen. Ever closer Union Het is dus in belang van de EU, en niet alleen Turkije, haar Turken of Erdoğan, om voor de grote leegloop visumvrij reizen overeen te komen. De linkse kerk krijgt haar royale opvang niet meer, de rechtse populisten krijgen hun grenzen niet meer. Iedereen verliest, maar politiek gezien evenwicht en een ongewenst, onoplosbaar lastig probleem vakkundig geparkeerd. De EU heeft niets te melden tegen Erdoğan of in de realiteit op straat, en stelt om dat te maskeren continu haar doelstellingen naar beneden bij, terwijl het onder en boven tafel steeds meer geld afschuift. Als een kind dat naar school gaat om zijn lunch te laten stelen. We zijn het sukkeltje. Worden straks het afvalputje voor de politieke tegenstanders van Erdoğan. Vluchtelingen witwassen Koerden in Irak hebben de etnische zuiveringen meegemaakt onder Saddam. Zelfs genocide met gifgas met een Nederlands tintje. Alleen dankzij geweld blijft de huidige status quo behouden in Irak. Koerden in Syrië mogen van Assad en Erdoğan geen levensvatbare staat. En binnen Turkije ook al een escalatie van geweld. Een exodus komt Erdoğan zeer gelegen. Zal een Koerd zich nog als Syrische of Irakese vluchteling melden met een jarenlange procedure in het vooruitzicht, of zal die met een geritseld Turks paspoort alle hulp weigeren, maar directe zekerheid combineren met een onderbetaalde baan? Wonen & werken bij familie? Al is het in een achterkamer met een zwarte bijbaan voor alleen een maaltijd? Visumvrij reizen is een ontheffing voor de staat om grensbewaking, vluchtelingenopvang en gedwongen terugkeer te hebben.