Geenstijl

Soep van de Week

Groep Timmermans en de volidioten van de Partij voor de Halal Geslachte Dieren en hun islamofascistische carnivore bedgenoten van DENK hebben de hoofddoek als wapen ingezet in de strijd tegen Kabinet Bruin 1 en dat leverde deze week potsierlijke en vooral deerniswekkende taferelen op in de Tweede Kamer.

De pathetische jammerklacht van Esmah Lahlah - die er toch al uitziet als een verdrietig Brabants aardappeltje - zorgde vooral voor krokodillentranen bij haar zusters Piri, Ouwehand, Kröger en Bromet, nou niet bepaalde de scherpste mesjes in de besteklade van de oppositie.

De twiet van Fleur Agema, waarin ze verwees naar een uitspraak van Femke Halsema (moslima’s, slinger die hoofddoek af) smeet olie op het vuur en het bleef nog lang onrustig die dag.

Het blijft fascinerend om te zien hoe (in naam) progressieve vrouwen zich in allerlei bochten wringen om het hoofddoekje - het ultieme object van preutsheid - goed te praten. Debby Gerritsen schreef deze week in haar seksrubriekje in het AD over vrouwen die niet meer topless durven te zonnen, zonder dat de evidente oorzaak werd genoemd. Vieze Debby schrijft heel omslachtig: door de constante stroom beelden van onrealistische ‘perfecte’ lijven op sociale media worden vooral jonge vrouwen onzeker over hun eigen lijf. Waardoor ze zich schamen, hun lichaam verbergen of moeder natuur een handje helpen om aan dat perfecte plaatje te voldoen - de lipfillers zijn niet aan te slepen in de Randstad. Met alle gevolgen van dien.

Kortom: het heeft niets met moslims te maken dat vrouwen niet meer topless durven te zonnen. Dat doet mij trouwens denken aan deze best geestige meme:

En voor de rest van de topless-discussie verwijs ik u naar mijn collega Pritt Stift.

Recentelijk zag ik een stukje van een malle feministe in de Volkskrant, met deze klinkende kop: We moeten ons verzetten tegen de verpreutsing die hand in hand gaat met verrechtsing.

En als de Volkskrant het over verrechtsing en de nieuwe preutsheid heeft, gaat het nooit ofte nimmer over de extreem conservatieve islam maar altijd over Wilders en alles rechts van de VVD. En wat te denken van Rachel Spronk, directeur van het Amsterdam Research Center for Gender & Sexuality. Zij ziet behalve de rol van de sociale media ook een terugkeer van religie als mogelijke oorzaak voor meer preutsheid. En dan doelt ze niet op de islam. 'Je ziet juist dat de EO de laatste jaren meer mainstream is geworden dan voorheen, en in alle religieuze kringen is kuisheid, met name van vrouwen, van groot belang.'

Het progressieve volksdeel geeft dus het liefst extreem-rechts en brave hardwerkende roomblanke gristenen de schuld van de nieuwe kuisheid, en als het even kan zijn het vooral knapen van de Biblebelt die uiterst conservatief zijn, en niet gefrustreerde Marokkaanse schoffies, die er overigens niet voor terugdeinzen om na het obligate potenrammen een centje bij te verdienen bij de pisbak.

Ik ben ervan overtuigd dat de jongens van voetbalclubs in de bijbelgordel niet met hun onderbroek aan douchen, terwijl dat bij Marokkanen en Turken schering en inslag schijnt te zijn.

Zo zat ik eens in de sauna van Weesp - ooit top, maar nu de goorste van Nederland - en er kwamen drie lichtgetinte mannen binnen gestommeld. Gewoon in hun onderbroek, terwijl de huisregels dat verbieden. Er lagen wat bejaarde yogajuffies te zweten en de knapen hadden het meteen over viezzze oma's en begonnen te jennen en te zuigen zoals alleen Marokkanen kunnen sarren en uitdagen. Ik ben toen naar de saunameester geslopen en heb er iets van gezegd (voor hetzelfde geld gaan die gasten zitten fappen in de sauna en dan krijg je een enorme smeerboel en kan je uitglijden in de lauwe but en breek je een arm of een been).

'Mijnheer de badmeester, er zitten drie jongeren in hun ondergoed in de sauna en volgens mij is dat in strijd met de huisregels. Ik vind het prima, hoewel het onhygiënisch is, maar de dames voelen zich nogal bekeken.'

De dappere saunameester verzocht de jongeren hun onderbroeken uit te trekken, en anders konden ze opzouten. Ze vertrokken met veel misbaar en riepen nog “racisten”, ”hoeren” en “viezzze kaaskoppen” tegen de brave, verschrompelde yoga-oma’s.

Het verklikken luchtte op, maar ik voelde ook begrip voor de mohammedaanse schaamtecultuur. Mijn vader zat altoos in een driedelig pak op het strand en de eerste keer dat ik een blote tiet van mijn moeder zag, was in het Slotervaartziekenhuis. Het betrof de rechter, want de linker was geamputeerd. Opgewekt als altijd liet ze de verse wond zien. De overgebleven tiet lag erbij als een Saromapudding. Met de hemel in het vooruitzicht was mijn moeder de schaamte eindelijk voorbij.

Als iets de landen van Noord-Afrika en het Midden-Oosten bindt, is het wel de totale hypocrisie ten aanzien van seks, die gepaard gaat met een sneue preutsheid. Het is ondenkbaar dat je op de Egyptische, Algerijnse of Marokkaanse televisie ook maar één blote tiet zult zien en in kiosken en boekhandels zul je nooit een Playboy aantreffen. Libanon en Tunesië waren altijd de uitzondering. In de Blissstraat in Beiroet, waaraan ook de Amerikaanse Universiteit ligt, zat toen ik daar correspondent was, een muffe bioscoop waar soft-erotische films worden gedraaid uit het jaar nul, vergelijkbaar met de Tiroler films die eind jaren zestig, begin jaren zeventig in Nederland populair waren.

Maar verder is het kommer en kwel in de bioscoop in de mohammedaanse wereld, want nergens knipt de censor er zo lustig op los als in daar, met als gevolg dat speelfilms soms zomaar tien minuten tot een kwartier korter duren en essentiële scènes in de prullenbak verdwijnen. Het Cairo Film Festival bood Egyptenaren lange tijd de unieke mogelijkheid buitenlandse speelfilms ongecensureerd te zien. Dat bracht al vanaf de eerste editie een onverwacht en vooral onbedoeld effect teweeg: vrijwel uitsluitend mannen kwamen van heinde en verre naar het festival in de hoop een glimp van een blote borst, bil of meer op te vangen. De vraag naar toegangskaartjes was overstelpend en bij films met veel bloot werden er dranghekken voor de bioscoop neergezet en hield de politie in burger een oogje in het zeil om chaotische taferelen te voorkomen. Het gros van de festivalbezoekers was totaal niet geïnteresseerd in de films zelf, het enige dat telde was het aantal naaktscènes.

Ik heb meegemaakt dat opgewonden Egyptenaren je bij de uitgang van de bioscoop op stonden te wachten en vroegen hoeveel blootscènes er exact voorkwamen in de betreffende film. Op basis van een eenvoudig rekensommetje besloten de heren dan naar welke film ze die avond zouden gaan. Sinds de komst van internet en erotische satellietkanalen in Egypte is het Cairo Film Festival, tot grote opluchting van de directeur, enigszins verlost van het ranzige imago. Internet heeft voor een stille revolutie gezorgd in de mohammedaanse wereld. In Saoedi-Arabië wordt - ondanks verwoede pogingen van het regerende koningshuis dat te voorkomen via filters en zware straffen - massaal porno gedownload.
In Tunesië kon je tot de Arabische Lente alles doen wat Allah verboden heeft: alcohol, bordelen, discotheken, topless zonnen op de stranden van Monastir en Djerba. Bezness (Tunesische knapen die tegen beloning oudere dames uit Noord-Europa verwennen) werd als cultuurgoed beschouwd, net als het leger van schandknapen dat toen over de stranden zwermde, op zoek naar suikeroompjes uit Europa. In de film Halfaouine van Ferid Boughedir lopen prachtige dames in hun blote gat door de hamam van de wijk Halfaouine in Tunis. Alles kon, behalve over politiek praten. Ik ben al een poosje niet meer in Tunesië geweest maar na de zogenaamde Arabische Lente schijnen de haatbaarden flink huis te hebben gehouden. Winkels waar alcohol werd verkocht zijn in de fik gestoken en gesloopt, net als bordelen en homovriendelijke kroegen, en dan heb ik het nog niets eens over joodse instellingen.

Zo preuts als de Marokkanen in Nederland zich gedragen (behalve dan Soumaya Sahla, de Mata Hari van Gouda), zo makkelijk is het is hoeren en snoeren in het thuisland (al betreft het daar meestal kommersjele seks). Al in de jaren dertig verscheen er een reisgids voor Marokko van ene C.F. van Dam. Deze meneer beschrijft over tien pagina’s zijn bordeelbezoek in Marrakech: ‘‘Huppelend, de kleine harde borstjes brutaal omhoog komen zij binnen, twee van haar kiezen zich een blanken man en zoo zitten mijn vriend en ik ieder met een lief, klein bruin, naakt meisje naast ons. In het Arabisch doet zij mij een vraag en ik begrijp die zoo volkomen alsof het mijn moedertaal is. Met een benepen lach, waarmede ik mijzelf in de eerste plaats verontschuldig, zeg ik nee. Zij lacht terug, kust me alsof ze me dankbaar is voor mijn uitgestreken zendelingenstandpunt.’’ Voor actuele tips over kommersjele seks in Marokko gelieve naar deze site te surfen.

In de Gazastrook bezocht ik een paar keer de Sheherazade, een nachtclub voor de vertrouwelingen van Arafat die met hem waren meegekomen uit de Tunesische ballingschap, waar ze er een luxueuze en decadente levensstijl op na hadden gehouden. In de PLO-nachtclub werd gegokt, heel veel dure whisky gezopen, er werd gebuikdanst en er waren ook nog eens echte hoeren voor de 'Tunesiërs', zoals de claque van Arafat werd genoemd. Die hoeren waren de ‘nawar’, het Arabische woord voor de zigeuners die eeuwen geleden in de Levant en er gebleven zijn. Het was ondenkbaar dat Palestijnse vrouwen hier de hoer zouden spelen, daarom voorzagen deze paria’s (die in het kamp Gebalyah woonden) in de behoeften van Arafats-boys. Tijdens de eerste intifada werden ze doodgeschoten door de Palestijnse opstandelingen, onder Arafat genoten ze tenminste nog bescherming. Sheherazade heeft niet lang bestaan, want Hamas heeft de tent in de fik gestoken, evenals de enige twee hotels in de Gazastrook waar alcohol werd geschonken.

Kortom, vroeger was alles beter qua bloot in de publieke ruimte en qua zinderende straaterotiek: in Nederland, maar ook in Noord-Afrika. Preutsheid is niet van alle tijden, zoals blijkt uit onderstaand artikel op notabene de site van de NOS. Met veel leuke plaatjes!

'Vroeger ging de islam een stuk vrijer om met seks'

En dan heb ik nog tot slot nog een leuk prentje voor de oppositie in de Tweede Kamer, als bewijs dat de islam zoveel meer is dan een hoofddoekje: De Turkse Treindans. Kedeng kedeng!