Geenstijl

Onze roman in stukjes gaat verder! Vorige week las u deel 38, vandaag deel 39. Het complete verhaal leest u van onder naar boven in ons Fictie Feuilleton dossier.

Woensdag 14 juli 2016  

“Luister Eren, die professor maakt geweldige aardappelen die tegen hitte en droogte kunnen. Dan groeien ze gewoon door. Het zijn goede patataardappelen. We telen en oogsten ze in Turkije. Is veel goedkoper. Ik praat met die professor. Op 11 augustus. Zoek maar op internet. Professor Serdal Demir. Jij moet mee Eren, ik wil dat jij bij dat gesprek bent. Wij moeten daar een deal sluiten voor onze eigen friet.”

Mijn vader probeert me al een kwartier lang over te halen om nu toch echt te kiezen voor de patathandel. Hij ziet een goede toekomst voor ons. Eigen friet op de markt brengen. Verkopen aan snackbars, restaurants en aan het grote publiek. “Wij liggen straks in de winkel, Eren, onze friet,” zei hij.

Ik beloof mijn vader om erover na te denken. De datum past opmerkelijk genoeg precies in mijn planning. Ik wil nog een kleine week naar Turkije in augustus. Het is één van de redenen waarom ik bewust werkloos ben. Zodat ik op vakantie kan. En de hadj kan volbrengen.

Van 9 tot 14 augustus wil ik naar Turkije. Een retour kost nog geen driehonderd euro. Deze week moet ik besluiten, voordat de tickets in prijs stijgen.

Maandag 18 juli 2016  

Het is onrustig in Turkije, maar desondanks heb ik besloten dat mijn vakantie door gaat. Vanochtend heb ik de tickets geboekt. Ze bleken uiteindelijk 390 euro te kosten na allerlei toeslagen. Alleen als ik in mijn blote kont zou reizen zonder ook maar enige bagage zou ik voor 300 kunnen vliegen. Maar dat wilde ik de rest van de passagiers niet aandoen.

Als ik mijn vader vertel dat ik met hem mee kan naar de Turkse aardappelen-professor is hij bijkans euforisch, zelfs als ik nogmaals benadruk dat het nog lang niet zeker is dat ik met hem in zaken ga.

Donderdag 21 juli 2016  

Met verbazing lees ik de brief van de gemeente nog een keer. Het is echt waar: de gemeente heeft mij een brief gestuurd met daarin de mededeling dat de gemeente vindt dat ze teveel post sturen.

Geachte heer Yilmaz,

Als gemeente streven wij ernaar om u tijdig en correct te informeren en u uit te nodigen voor alle relevante diensten die de gemeente biedt. Dit gebeurt onder meer door u af en toe post te sturen en u te vragen om formulieren in te vullen, bijvoorbeeld indien u een bepaalde cursus wil volgen. De afgelopen zes maanden is door een extern bureau onderzoek gedaan naar de mate waarin en wijze waarop wij u informeren. Uit dit onderzoek is gebleken dat cliënten de informatievoorziening weliswaar waarderen, maar desondanks ervaren dat ze teveel post van de gemeente ontvangen en te vaak formulieren moeten invullen met (dezelfde) persoonlijke gegevens.  

Binnen ons programma “Voortdurende Verbetering”(VV) is besloten om een traject op te starten teneinde te bepalen welke post wel, en welke post niet gestuurd dient te worden. Tevens bekijken we of uw gegevens wellicht voorgedrukt kunnen worden op formulieren, zodat u deze niet langer zelf hoeft in te vullen.

Om het traject tot een succes te brengen, willen we graag om uw medewerking vragen. Indien u een bepaald stuk post niet had willen ontvangen, meldt dit aan het Postbrigade. Indien u een bepaald formulier niet had willen ontvangen of indien u vindt dat u een bepaald formulier onnodig moet invullen, meldt dit aan de Formulierenbridage. Contactgegevens vindt u onderaan deze brief.

Uw actieve deelname aan het traject helpt ons om in de toekomst de postvoorziening beter aan te passen aan uw wensen. Hiermee besparen wij geld en u tijd. Wij verloten bovendien twintig VVV-bonnen van vijftig euro onder iedereen die tenminste één keer een bijdrage levert aan het traject. Hiermee hopen wij u te stimuleren om deel te nemen aan het traject.