Geenstijl

Onze roman in stukjes is ten einde! Vorige week las u deel 52, vandaag hel allerlaatste stuk, deel 53. Het complete verhaal leest u van onder naar boven in ons Fictie Feuilleton dossier*. *

**Donderdag 29 september 2016 **

“Met Freek!” klinkt het. 

“Freek?” zeg ik. Ik breng de telefoon van mijn ene naar mijn andere hand. 

“Ja, met Freek, je weet wel, je maatje.”

“Natuurlijk, dat weet ik. Ik ben net wakker.” Ik duw mezelf omhoog totdat ik rechtop in bed zit. Ik zie op mijn horloge dat het bijna elf uur is.

“Moet je geen baan zoeken dan? Laat Hetty het niet horen dat je zo lang ligt te maffen.”

“Nee…,” zeg ik. “Is geen probleem. Ik zoek geen baan meer. Sinds gisteren.”

“Geweldig! Je hebt een baan dus. Mooi hoor! Maar goed, hoe dan ook, ik heb nieuws. Die single die ik heb geproduceerd, die gaat volgende week verschijnen. Het wordt de nieuwe 538 dance smash! Mijn muziek gaat high rotation draaien op 538 Eren!”

“Is goed,” zeg ik. “Gefeliciteerd. Heel goed.”

Ik verbreek de verbinding en laat me weer in bed zakken.

**Maandag 3 oktober 2016 **

Vandaag staat een meeting gepland met alle deelnemers aan het onderzoek naar het plichtvrij inkomen. Volgens een e-mail die ik afgelopen donderdag heb ontvangen zullen diverse aanwezigen in het zonnetje worden gezet. Zij hebben binnen een maand een baan gevonden. Een bewijs, zo stelde de tekst, dat het basisinkomen werkt. 

Aanwezigheid bij deze meeting is verplicht. Maar je komt niet voor niets. Twee vooraanstaande sprekers zullen hun opwachting maken. Eerst Lonneke Spieringa, expert op het gebied van solliciteren. Zij vertelt jullie hoe je succesvol solliciteert. Van het vinden van de juiste vacatures, het opstellen van een sterk CV tot het verrichten van krachtige sollicitatiegesprekken. Daarna Tom Ymago, één van Nederlands meest bekende personal brand builders*. Hij zal ervoor zorgen dat jullie vol overtuiging aan de slag gaan met jullie terugkeer naar de arbeidsmarkt*

Iedere aanwezige krijg gratis het boek “Solliciteren is eren” van Lonneke Spieringa mee.

Ik ga niet. 

Ik pak de telefoon en bel mijn vader. 

**Dinsdag 4 oktober 2016 **

“Waar was u gisteren?” vraagt Hetty aan de telefoon. Ze klinkt boos. 

“Ik heb een baan,” antwoord ik.

Er klinkt enige stilte aan de andere kant, maar dan zegt Hetty: “Een baan? Wat zegt u nou?” 

“Bij mijn vader. We gaan een nieuw bedrijf opzetten in Turkse patat.”

“Nieuw bedrijf? Patat?”

“Ja, mijn broers doen ook mee.”

“En hiermee is geld te verdienen?”

“Het gaat heel groot worden. We gaan eigen patat op de markt brengen.”

“Meneer Yilmaz, alle patat is toch hetzelfde?”

En dan ben ik er klaar mee. Ik klik op het rode icoontje op mijn telefoon. Weg verbinding.

Dan slaak ik een zucht van verlichting. 

Het is voorbij. 

**Donderdag 6 oktober 2016 **

Terwijl ik naar het restaurant fiets waar ik met Simone heb afgesproken, hoor ik het nummer dat door Freek is geproduceerd uit een voorbijrijdende auto schallen. De single is in een week tijd doorgedrongen tot de top tien van de Nederlandse top veertig. 

“Ik ga een boek schrijven over mijn belevenissen,” vertel ik Simone als we even later tegenover elkaar zitten op het terras van “Chez Pierre”.

“Een boek?” Ze trekt haar wenkbrauwen op.

“Ja, zo’n ding op papier. Vroeger lazen mensen die dingen.”

Ze lacht en zegt: “Ik weet wat een boek is. Maar, zoveel heb jou nou toch ook weer niet meegemaakt? En kan jij schrijven dan?”

Ik schud mijn hoofd: “Dat zal je nog verbazen. Ik zal het je laten lezen als het zo ver is. Zo gauw ik de cursus schrijven heb afgerond ga ik van start. Dan ga ik mijn dagboek omvormen tot een echt boek. Misschien wordt het ooit uitgegeven. En anders kan ik altijd nog een weblog starten.”

“Nou,” zegt ze terwijl ze een voorzichtige slok van haar koffie neemt, “ik ben benieuwd. Kom ik ook in het boek?”

“Nee,” zeg ik hoofdschuddend. “Dat denk ik niet. Onze historie houd ik liever privé.”

Ze zet haar kopje weer neer en zegt: “Jammer!” 

“Ik zal er nog eens over denken, wie weet.”

Ik haal het thee-ei uit mijn glas thee. Donker. Lekker.