Geenstijl

Onze roman in stukjes gaat verder! Vorige week las u deel 35, vandaag deel 36. Het complete verhaal leest u van onder naar boven in ons Fictie Feuilleton dossier.

Vrijdag 8 juli 2016  

Als ik bij Google zoek op “Duzuzu Trading” kom ik geen nieuws tegen. Lijkt erop dat mijn melding bij meld misdaad anoniem vooralsnog geen enkel effect heeft gehad.  

Een aanbod mag alleen bij hoge uitzondering worden geweigerd. Kortom: ik moet het aanbod van Diekstra op een bepaald moment accepteren.

Ik besluit tijd te rekken. Ik stuur een e-mail naar Diekstra met het verzoek om meer informatie over de wijze waarop de bonus wordt vastgesteld. Wie weet doet de FIOD alsnog een inval bij het bedrijf.

Zaterdag 9 juli 2016  

Om het einde van de ramadan te vieren heb ik met een zogenaamde IENS deal een tafel geboekt in het enige sterrenrestaurant in onze stad. We krijgen zeven gangen voor EUR 75. Ik trakteer. Hoewel Simone liever voor mij had gekookt, accepteert ze mijn aanbod. Haar kookkunsten krijg ik over een week alsnog voorgeschoteld.

Simone en ik zien elkaar nu zo’n twee keer per week. Zij vindt dat wij officieel een setje zijn sinds ik de nacht bij haar heb doorgebracht. Vannacht blijf ik ook bij haar slapen. Nu de ramadan voorbij is, wordt dat een heel andere beleving.

Om zeven uur treffen we elkaar bij de ingang van het restaurant. Zwart jurkje en zwarte pumps. Net zo chique als het restaurant.  

Nadat de ober ons beiden een glas champagne heeft ingeschonken en een bakje met huis gebrande cashewnootjes heeft voorgezet, vraagt Simone of ik het allemaal wel kan betalen. “Heb je soms weer een baan, is dat het?” informeert ze.

“Een baan nog niet, al zit er nu wel heel veel schot in. En hoe ik het betaal? Je zou het misschien niet verwachten, maar deze Turk heeft spaargeld. En dat gebruik ik graag om een mooie dame te voorzien van een heerlijk diner.”

Simone lacht en zegt: “Pas nou maar op, straks word je nog de ideale man.”

“Ben ik al,” zeg ik. “Ben ik al.”