Geenstijl

Onze roman in stukjes gaat verder! Vorige week las u deel 17, vandaag deel 18. Het complete verhaal leest u van onder naar boven in ons Fictie Feuilleton dossier*. *

**Donderdag 28 april 2016 **

Over twee dagen vindt mijn blind date plaats. 

Ooit liep ik een geschikt Turks meisje mis omdat ik slecht was voorbereid. Ze vond dat ik weinig van de wereld wist. Over actuele zaken wist ik zelfs helemaal niks, zei ze. 

Dat gaat me niet nog een keer gebeuren. 

Ik heb een Volkskrant en een Telegraaf gekocht. Van beide smaken iets. Dan moet het goed komen. Eerst scan ik de headlines in de Volkskrant. Stukken over Syrië, huursubsidie, het Teeven bonnetje, falend management van failliete thuiszorg organisaties, budgetoverschrijdingen bij diverse bouwprojecten van de overheid, te hoge salarissen van bankiers, verdronken vluchtelingen, één of andere prachtige theatervoorstelling en zwartspaarders die hogere boetes moeten betalen. De Telegraaf biedt luchtiger nieuws. Iets over een boer die door een koe is doodgeschopt, de vermeende borstvergroting van Bridget Maasland, de zoveelste relatiecrisis van Gordon, en een ruzie op de redactie van Voetbal International. Net als ik wil afhaken, valt mijn oog op een artikel op pagina zeven: “Uitkeringstrekkers krijgen voortaan nieuwe pc’s en tv’s.” Ik neem een slok van mijn thee en begin te lezen:

*De gemeente Groningen heeft besloten om minima voortaan gratis nieuwe televisies en kookstellen te geven, zo meldt RTV Noord. Tot voor kort kregen zij tweedehands producten, maar daar waren ze lang niet altijd tevreden over. De gemeenteraad heeft nu ingestemd met de aanpassing van de zogenaamde witgoedregeling. *

Afgelopen december bleek dat de bestaande regeling voor problemen zorgde. Uitkeringstrekkers waren niet tevreden over de kwaliteit van het witgoed dat ze ontvingen. De regeling was dan ook geen groot succes. De spullen liepen achter, kregen de onderzoekers te horen. Zo hadden de televisies een “dikke achterkant”. Ze wilden liever flatscreens. Computers waren te traag en werkten niet goed wanneer ze films wilden streamen.

*Er moet nog worden vastgesteld hoe voorkomen kan worden dat de spullen die geleverd worden direct worden doorverkocht. *

De witgoedregeling van de gemeente Groningen deed in oktober 2008 ook al veel stof opwaaien. Toen bleek de gemeente het maximale bedrag voor een televisie verhoogd te hebben van 170 naar 450 euro. Een bedrag dat hoger lag dan de gemiddelde prijs van een nieuwe televisie. Tegenwoordig ligt de grens op 200 euro.

Terwijl ik me voorneem om bij mijn gemeente te informeren naar regelingen voor mensen in de bijstand, blader ik verder. Ik beland bij het onderdeel “Vrouw”. In dikke letters, midden op de pagina, staat: “Lelijke man niet erg, zo lang hij maar een baan heeft.” 

Nederlandse vrouwen vinden het belangrijk dat hun toekomstige partner over stabiel werk beschikt. Een aantrekkelijk voorkomen is van ondergeschikt belang. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van een grote Nederlandse datingsite onder tweeduizend single vrouwen tussen de 20 en 40 jaar. Ruim 37% van de ondervraagde vrouwen noemt een stabiele baan als belangrijkste eigenschap van een man. Een aantrekkelijk uiterlijk staat op plek twee met 32% en op plaats drie staat een stabiel sociaal leven (18%). Volgens het bureau dat het onderzoek verrichtte is een duidelijke verschuiving zichtbaar. Drie jaar eerder, toen hetzelfde onderzoek werd uitgevoerd, vonden vrouwen uiterlijk nog nipt belangrijker dan werk. Opvallend is dat het uiterlijk van de man minder belangrijk wordt naarmate de vrouw ouder wordt. Van de vrouwen tussen de 35 en 40 jaar noemt 44% het bezit van een baan als belangrijkste eigenschap. Bij vrouwen tussen de 20 en 25 jaar is dat slechts 32%.

En dan dringt het tot me door. 

Wat als Simone vraagt wat voor werk ik doe?