Geenstijl

Vreselijke engnek die Fawaz Jneid. Maar een slimme engnek. Zijn uitspraken over de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb (PvdA) gaan net langs het randje van strafbaarheid.

Het is een buitengewoon uitgenaste babbelaar, zo bleek uit het interview bij Nieuwsuur afgelopen week. In het verleden bezochten leden van de Hofstadgroep en de moordenaar van Theo van Gogh – Mohammed Bouyeri – de preken van de islamist. Daarover grimgrapte Jneid: “De AIVD heeft meer naar mijn preken geluisterd dan Mohammed B.” Jneid ontkende daarnaast Aboutaleb een afvallige te hebben genoemd. “De imam bepaalt niet wie een moslim is, dat doet de moslim zelf.” Wel zei Jneid dat Aboutaleb geen salafist is.  

Een verwijzing naar de eerdere uitspraken van Aboutaleb over salafisme. En daarom heeft de burgervader dit allemaal aan zichzelf te danken. In wiens belang was het dat de burgemeester  van Rotterdam een theologische verhandeling ging houden over salafisme, jihadisme en de islam? Was het wellicht omdat de gemeenteraadsverkiezingen nakende waren en de PvdA-burgemeester het moslim-electoraat aan zich probeerde te binden? Of wilde hij daadwerkelijk een serieuze discussie starten over zijn geloof?

Het zal allemaal ongetwijfeld geweldig ‘inclusief’ zijn dat de burgemeester van Rotterdam een moslim is. En wellicht kan hij ook als voorbeeld dienen voor het bontgekraagd Marokkaans scootertuig. Maar het probleem is vooral dat Aboutaleb een religieuze discussie aanjaagde over de interpretaties van on-Hollandse termen als salafisme en jihad. Dan moet je niet raar opkijken dat zo’n engnek uit Den Haag daar óók wat van vindt. En zo wordt Nederland dus betrokken bij de persoonlijke geloofsopvattingen van Aboutaleb. ‘Hier heeft niemand om gevraagd’, bozewittemande iemand op de gracht.        

Bizar gevolg van dit alles: de suggestie van CDA’er Ferdinand Grapperhaus om de vrijheid van meningsuiting dan maar in te perken. Overigens volledig in lijn met zijn christen-democratische voorgangers Piet Hein Donner (die na de moord op Theo van Gogh het verbod op godslastering wilde aanscherpen) en Ernst Hirsch Ballin (die nadat hij een commissie ‘cartoonproblematiek’ in het leven had geroepen de islam-kritische tekenaar Gregorius Nekschot van zijn bed lichtte). Potsierlijk toen, potsierlijk nu.

Voor die CDA-bewindspersonen geldt hetzelfde als Aboutaleb: beter dat bestuurders zoals ministers en burgemeesters hun geloof erbuiten houden. Val de burger er niet mee lastig en doe gewoon je werk. 

Je dient de staat, niet de kerk.