Geenstijl

2018 wordt het jaar van de internetcensuur. Het wordt het jaar waarin politici, zogenaamd in de strijd tegen "nepnieuws", burgers online de mond gaan snoeren. En het wordt het jaar waarin de mainstream media dat oogluikend prima vinden.

In Duitsland is de nieuwe censuurwetgeving van Heiko Maas amper van kracht, of de ene rechtspoliticus na de andere satiricus wordt van internet gejorist. Pro-actief, want de Netzwerkdurchsetzungsgesetz (online afgekort tot #NetzDG) eist van social media-bedrijven dat zij zorgen dat het internet verschoond blijft van 'racisme' en 'haatzaaien', op straffe van 50 miljoen euro boete. 

Dus Twitter en Facebook zijn als een gek geluiden van buiten hun eigen bubbel aan het kaltstellen, daarbij geholpen door de NSB-functie die ze ingebouwd hebben (plaatje). AfD-politica Beatrix von Storch, een democratisch gekozen volksvertegenwoordiger, was de eerste die uit het online debat gecensureerd werd. In Duitse mainstream media wordt opgetogen gereageerd op de herinvoering van de DDR. Zowel die censuur als de verheugde reacties in de MSM gaan we in meer landen meemaken in 2018.

**Frankrijk gaat ook op censuurslot
**Neem Frankrijk. President Macron kondigde in zijn nieuwjaarsrede ook censuurwetgeving voor Frankrijk aan: "Ik heb besloten een wet te laten maken die de democratie moet behoeden voor nepnieuws." Daarbij moet je 'nepnieuws' dus lezen als 'afwijkende meningen', want hij bedoelt het internet en social media, niet de "betrouwbare" MSM - net als alle andere politici in Duitsland, Frankrijk, de EU en Nederland die nepnieuws willen bestrijden het ook nooit over de lokale NRC of NOS hebben als ze het over nepnieuws hebben. En die MSM, die gaan het helemaal prima vinden als de Heiko's Maas, Emannuelles Macron & Kafka's Orwellogren hun grip op het internet (en dus de mondige burger) gaan verstevigen. 

De MSM beschouwen zichzelf immers als hoeders van de waarheid, en in toenemende mate als bewakers van de maatschappelijke moraal, maar zullen nooit erkennen dat ook zij feilbaar zijn - laat staan dat ze ook toegeven dat ze net zo goed nepnieuws fabriceren. Daarvoor hoef je alleen maar naar de affaire NRC/Omtzigt te kijken. Of überhaupt vijf minuten naar een willekeurig NOS Journaal. Mede door het internet is het Nederlandse mainstream medialandschap echter een lauwe brij van gefrabiceerde eenheid geworden waarin enerzijds elk overheidspersbericht tot 'nieuws' wordt witgewassen en anderzijds elk ophefje tot hysterisch copy/paste-moralisme leidt die met een omweg altijd weer eindigt in 'schuld van het racistische internet!' (Zie: de Boef-hysterie van deze week). 

**Nedermedia in buitenlandse handen
**En dan hebben we het nog niet eens over de situatie achter hun schermen, waar één NPO (en een klein RTL'etje) de dienst uitmaakt op televisie, terwijl bijna alle kranten inmiddels in handen zijn van twee (Belgische) bedrijven - een hoogst ongezonde en onwenselijke situatie voor de pluriformiteit van de pers. De laatste bladen die nog niet (volledig) zijn ingekapseld en/of een zekere mate van vrijdenkerschap hebben, zijn bijna dood (hoi Groene, dag Vrij Nederland), of irrelevant (hee Revu, joe Panorama).

Tegengeluid tref je bijna nergens op tv of in de krant. Daarvoor moet je echt op internet zijn, waar vrijdenken en vrijspreken nog wél zijn toegestaan - in al haar bloeiende, oogbloedende en bloedkokende facetten want VvMU doet nou eenmaal pijn. Maar een democratie bestaat slechts bij gratie van onenigheid in het debat, en hoe smaller het debat, hoe enger een democratie - totdat zij zichzelf afschaft. Noem ons dramatisch, maar hoewel je in theorie nog steeds alles kunt zeggen, hebben we de afgelopen jaren een sterke toename van dwingende moraal gezien, geproefd en gevoeld waardoor mensen niet meer hardop of onder eigen naam durven zeggen wat ze vinden. Het kan je je sociale kring kosten, het kan je werkloos maken, er kan zelfs politie aan de deur verschijnen. Tegengeluid gaat steeds meer ondergronds en - helaas - ook steeds meer anoniem, ook (of vooral) op het internet.

**De open riolen van de vrijheid van meningsuiting
**Dat internet dus, waar politiek en media al jaren met argusogen en afkeer naar kijken. Dat internet, waar het gewenste maatschappijbeeld aan gort wordt getwitterd, waar hypocrisie wordt afgebrand en waar de veel te warme banden tussen kartelpartijen en kartelpers keer op keer worden aangetoond - én aangevallen. Heel gezond is dat, in een open democratie, maar het heeft er ook toe geleid dat politici en journalisten in toenemende mate bij elkaar op schoot zijn gekropen in hun eensgezinde afkeer van het open, vrijelijk kolkende riool dat internet heet. Zeker sinds de spuisluizen van de social media zijn aangelegd & open gedraaid.

Goed praktijkvoorbeeld: Het Oekraïne-referendum. De uitslag ging, samen met de democratische inspraak,  door de plee uit naam van een groter politiek ideaal en de media vonden het prima, want die vonden het toch al een populistisch kutreferendum van naargeestig kiezersvolk. De MSM wasten het lege, bij elkaar gelogen inlegvelletje gretig wit, terwijl de initiatiefnemers en de ondertekenaars van het referendum werden weggezet als populisten, Poetinvriendjes, of nog erger.

De poortwachtersmoraal van de pers en de PR-tactieken van de politiek zijn echter niet sterk genoeg gebleken om de weerwoordstroom te stuiten. In Nederland over de democratie, in Duitsland over de mislukte Wir Schaffen Das-missie van Merkel en in Frankrijk naar aanleiding van de directe lijnen tussen banlieues & islamitische Kalifaat. Door MSM aangejaagde advertentieboycots werken niet goed genoeg, dus nu grijpen de machthebbers naar straffere middelen. 

**Nepstrijd tegen nepnieuws
**Op een wankel en doorzichtig fundament van hun strijd tegen fake news (een eenkennige, grotendeels zelfbedachte en zelden gesubstantieerde oorlog tegen een paar trollen die nergens écht aantoonbare invloed hebben uitgeoefend op democratie in het algemeen of verkiezingen/referenda in het bijzonder) worden wetten voorgesteld die "haatzaaien" en "racisme" moeten tegengaan en die door bevriende tech-CEO's moeten worden uitgevoerd. En ook zonder die wetgeving zien wij van het internet al jaren een selectieve censuur op YouTube, Twitter en Facebook.

Enerzijds wordt kunst met blote tieten van Facebook geschrapt wegens onzedelijk (en krijgt de plaatser een ban), anderzijds staat Zuckerbergs non-statelijke internetland vol met gewelddadige video's van Arabische oorlogen, dierenmishandeling en/of vrouwenonderdrukking waar niet tegen opgetreden wordt. Concreter voorbeeld uit eigen land: Sylvana Simons mag van het OM zelf uitkiezen welke haattweets ze graag veroordeeld wil zien, maar als Geert Wilders met een rolcontainer vol uitgeprinte linkse en islamitische doodsbedreigingen bij de politie staat, blijft het doodstil. De hypocrisie-factor is huizenhoog. Zie ook: het verschil in MSM-ophef, in één week, tussen het Penthouse van Pechtold (niets) en het Taylor-dinertje van Thierry (hysterisch).

**Hoe het heurt
**Het grootste probleem is dat de Duitse censuurwetgeving, de Franse plannen daarvoor en de openlijk geuite gretigheid van Ollongren om in Brussel een Europese strategie te bedenken de verantwoordelijkheid voor VvMU in eerste plaats verlegt naar social media-bedrijven, die zonder tussenkomst van de rechter (of interventiemogelijkheid van de gebruiker) moeten gaan bepalen wat "wel" en "niet" kan, en daarbij veel vaker zullen kijken naar hoe het heurt&wat er deugt, en niet naar wat het wetboek zegt over vrijheid van meningsuiting. Anders was die democratisch verkozen AfD-politica nooit van Twitter gejorist vanwege haar kritische tweet richting een Duits politiekorps dat in het Arabisch twittert. 

Politici wassen hun handen in onschuld, reguliere media sputteren alleen een beetje voor de vorm maar gaan zich niet luidkeels verzetten tegen wetten waar zíj met hun lauwe moraal en als "vakwerk" verpakte nepnieuws & overheidspropaganda nooit last van zullen hebben. Kijk maar hoeveel moeite het de Azijnbode vandaag kost om een heel klein beetje kritisch te zijn op de dreigende dood van het vrije woord op internet. Partijen die zich wél zullen uitspreken (FvD, PVV, het internet) zijn precies degenen die door partij- en perskartel als "de haat en verdeeldheid zaaiende populisten" worden gezien, waarmee ze hun eigen gelijk in hun eigen kaart kunnen spelen. 2018 wordt het jaar van de beangstigende dreiging van online censuur.

In de verte lacht een doodenge D'66-minister.

Vertaling, via TPO, van het nieuwjaarsdreigement van Macron: “Ik heb besloten een wet te laten maken die de demokratie (sic) moet behoeden voor vals nieuws. Binnenkort komt de tekst van zo’n wet. Op het internet gaan we andere regels toepassen tijdens verkiezingsperioden. Zoals u weet kun je al ‘fake news’ op de sociale media zetten voor niet meer dan enkele tienduizenden euro’s, en kun je dat volledig anoniem doen. Deze platforms zullen verplicht worden meer openheid te geven over van wie precies al dit soort berichten komen, en ook om de hoeveelheid ervan te beperken.

In het geval van verspreiden van vals nieuws, zal het mogelijk zijn naar de rechter te gaan en de inhoud te laten verwijderen, verwijzingen naar een site of de hele site weg te laten halen, en accounts te laten sluiten. Als we onze liberale demokratie (sic) willen beschermen, moeten we streng zijn, met duidelijke regels.”