Geenstijl

De afschaffing van dividendbelasting is geen cadeautje aan Nederlanders. Betaalde dividendbelasting wordt volledig verrekend met de inkomstenbelasting of vennootschapsbelasting van de Nederlandse eigenaar.

Kunt u het niet verrekenen? Dan kunt u het terugvragen.

Dividendbelasting wordt daarmee een voorheffing ten behoeve van andere verschuldigde belastingen. Het is daarmee vooral een middel om te voorkomen dat mensen door verzwijgen of latere betalingsonmacht weigeren te betalen.

Aangezien een voorheffing alleen effectieve belastingdruk oplevert bij de uitzonderingen (wanbetalers, ontduikers en kleine groepen buitenlanders zonder belastingverdragen en verwerkingsmogelijkheden) is het effect van de voorheffing beperkt. Het effect op een vestigingsklimaat voor bonafide bedrijven dus ook.

Wat nu als anderhalf miljard euro dividendbelasting wordt gepresenteerd, is voornamelijk inkomens- en vennootschapsbelasting. Wat een andere grondslag heeft als eindheffing en dus onveranderd hoort te blijven binnen komen. Het komt iets later binnen, maar het zijn dezelfde euro's.

Eerder stelde Pieter Omtzigt samen met VVD en PVV al vragen in 2012 over dat buitenlanders deze afgedragen dividendbelasting al konden terugvragen, als ze dit niet in eigen land konden verrekenen. Dit dossier is al vijf jaar oud.

In 2016 werden al gaten geschoten in de dividendbelasting door onze Hoge Raad en het Europese Hof. Het verschil tussen de voorheffing en de eindheffing die normale Nederlanders kregen moest teruggegeven worden aan de buitenlandse belegger. Dit zorgt niet alleen voor lagere belastingopbrengsten, maar vooral voor een onbeheersbare & oncontroleerbare administratie voor de fiscus. De netto opbrengst kan best eens lager zijn dan de inningskosten.

**Ontduiking
**De meest bekende en meest gebruikte belastingontduiking heet Double Irish Dutch sandwich. Daardoor bestaat geen enkele twijfel dat Ierland het goud heeft, Nederland het zilver en daarna krijgt een peloton van kleine belastingeilandjes zoals de Britse Maagdeneilanden, Seychellen, Panama en dergelijke het brons.

Zuid-Ierland heeft een enorm BBP per persoon. Boven 150% van het EU-gemiddelde. Zie dit kaartje. Dat is vreemd, omdat Ieren op de andere helft van het eiland onder de 90% van het EU-gemiddelde zitten. Al die verschoven winsten worden daar geboekt, maar leveren helemaal niet in die mate banen of belastingafdracht op. 

In Nederland zie je hetzelfde effect. De regio inclusief de Zuid-As is de rijkste, terwijl de industrie rond Rotterdam of de economische motor in Brabant een grotere bijdrage leveren in banen en spullen die nodig zijn voor welvaart. Regionale economische gegevens worden onleesbaar door internationaal geschuif met winsten. 

Daardoor ontstaat het politieke beeld dat dit soort details belangrijk is voor het vestigingsklimaat van bedrijven, maar dat gaat alleen om het statutair hoofdkantoor. Voor banen zijn de fabrieken en echte kantoren belangrijk. Dan werkt alleen een stevige verlaging of afschaffing van de loonbelasting.

Rutte hoopt via het maximaal fêteren van multinationals op banen. Maar die banen kunnen ook komen in het MKB, of bij bedrijven die bij gebrek aan in Nederland geboekte winst helemaal niets merken van dividend of vennootschapsbelasting.

Rutte hoopt ook dat die banen uiteindelijk geld opleveren voor arbeiders. Als je arbeiders rijker wilt maken, kun je ook direct 1000 euro overmaken. De omweg via het grootbedrijf is onzeker, onbewezen en discriminerend. Waarom alleen kwantitatieve verrijking via systeembanken en niet via de normale burger?

**Visie
**Nederland hield aan de ene kant een moreel appèl bij mijnbouwbedrijven om geen belasting te ontduiken, om aan de andere kant met intense diplomatie de fiscale infrastructuur op te zetten internationaal te schuiven met winsten, de dividendbelasting op te heffen en laks te zijn om deze complexe structuren te bestuderen en doorheen te kijken.

Als de kleine ZZP'er te weinig opdrachten had, keek de fiscus door zijn constructie heen en legde hem een naheffing op. Als de huidige ZZP'er te veel naar de klantwensen luistert en daarmee zijn modelcontract verlaat, kijkt de fiscus door de constructie heen en legt een naheffing op. Vanwaar de focus op de kleine vissen?

Kan de fiscus niet veel beter ook door grotere constructies heen gaan kijken? En bijvoorbeeld de internationale winst van een multinational naar rato verdeelden over de in Nederland geboekte omzet en daarover vennootschapsbelasting innen? Gewoon schatten, afdrukken en invorderen. 

De EU is inmiddels aan het optreden en heeft bij Apple in Ierland en Starbucks in Nederland ingegrepen. Iets wat beide belastingparadijzen allang zelf hadden moeten doen. Kleinere fouten zoals de 169 miljoen voor Procter & Gamble zijn vergelijkbare illegale staatssteun, die Nederland gewoon moet gaan vorderen.

**Lobby
**Shell en Unilever hebben gelobbyd voor deze maatregel, sinds 2004. Waarom is het nu wel gelukt? Het enige schokkende wat ondertussen gebeurd is, is de Brexit. We zitten midden in de tweede Slag om Engeland. Toen Catalonië zich wilde afscheiden, gaf Madrid bedrijven de keuze zonder hun eigenaren te raadplegen naar Spanje te verhuizen. 

Met het afschaffen van de dividendvoorheffing is de EU bezig bedrijven uit het Verenigd Koninkrijk te lokken. Nederland is daarvoor de ideale kandidaat. Kleiner dan Frankrijk of Duitsland, dus minder voordeel & kosten richting bestaande bedrijven. De Zuid-As heeft ook een vergelijkbaar bancair waterhoofd & trustgemeenschap als de Londense City. 

Internationale belastingen is een race naar de bodem, en de Britten moesten uit de kopgroep gelost worden.

Belasting betalen is een keuze, belasting heffen een wapen.