We zouden er bijna weer in gaan geloven

Hey een speech! Over het belang van een liberale democratie waarin burgers door een grondwet tegen de grillen van de almachtige staat beschermd worden, door de president van de Europese Commissie die vorige week nog pleitte voor een EU-brede vaccinatieplicht, af te dwingen per dreiging met financiële ruïnering door de staat. 

Nou, vrij naar Hans Teeuwen; zo hypocriet. Want dan doe je net alsof je ons niet kent weet je wel. Alsof je niet vorige week nog keihard ons essay hebt gelezen over het onherstelbare filosofische vacuüm waar een Europese vaccinatieplicht toe leidt.

De nieuwe poging om te doen alsof er zoiets bestaat als een bezielde Europese democratie heet trouwens Global Gateway, "our values-driven plan", en is zelfs Ursula's nieuwe header-foto op Twitter. Het is een initiatief van 300 miljard euro om Afrikaanse landen te overtuigen van de deugden van ONZE MANIEREN, ze zo uit handen van China te houden, terwijl we verzwijgen dat we steeds meer op China gaan lijken. Nu al een unaniem succes.

De Wraak van Ollongren

Kajsa Ollongren, we denken niet dat we die in een nieuw kabinet Rutte (dat hetzelfde is als het oude kabinet Rutte) nog terug gaan zien. Ze is namelijk chronisch ziek (da's naar voor de privépersoon Ollongren) en bovendien helemaal niet goed in haar functie (da's naar voor de prviéburgers die aan het ontvangende eind van haar beleid zitten). Martin Bosma kan daar heerlijk over oreren, over Ollongrens "vier jaar verborgen werkloosheid met een dienstauto" (zie hieronder). Aan de andere kant is ze wel een uiterst effectief wapen gebleken in het buitenspel zetten van de burger in de democratie en echt niet alleen met het afschaffen van het referendum in ruil voor het verankeren van de EU in het grondwet. Ze fuseerde 35 gemeenten die dat niet willen (hoi Haren!) en kweekte daarmee meer fysieke, letterlijke afstand tussen burger en bestuur.

Maar ze is nog niet klaar. In demissionaire staat heeft ze nog één extra elitaire aas in de pofmouw van haar prinsessenjurk: een nieuw stembiljet. "Kiezers kruisen eerst de partij en pas daarna het anonieme nummer van de kandidaat aan" in de Tijdelijke experimentenwet nieuwe stembiljetten.
VIDEO: Martin Bosma SLOOPT nieuw stembiljet.

Een inzending, ondemocratisch langs de redactie gekomen zonder invloed van de Redactieraad van Alle Staten

Er is onvoldoende grond om te concluderen dat de verenigbaarheid van functie van minister of staatssecretaris met het Kamerlidmaatschap in strijd is met de grondwet. De uitspraak kwam als een mokerslag door de fundamenten van het Huis van Thorbecke: het houdt in dat de uitvoerende macht zichzelf mag controleren, dat de onafhankelijkheid van het parlement ten opzichte van de regering wederom erodeert en dat cruciale garanties voor een juiste verdeling van macht wederom opgerekt worden ten faveure van de regering. 

Het is de zoveelste klap in het gezicht van de parlementaire democratie, de rechtsstaat en het dualisme. Een klap uitgedeeld door de gevestigde partijpolitiek, met steun van wat het hoogste bestuursrechtelijk orgaan zou moeten zijn, welke garant staat voor het beschermen van burgers tegen een te machtige overheid. Een klap die wordt verergerd door het symbolische aftreden van drie VVD-staatssecretarissen, waardoor men bewust de indruk wil wekken aan de constitutionele kant te staan. Echter staat niets in de weg om na een halfzacht Kamerdebatje een volgende keer - geruisloos dankzij dit precedent - het dualisme verder de nek om te draaien. 

Het is een nieuw hoofdstuk in een boek dat het bestuur van Nederland heet, maar men zou er verstandig aan doen het boek in de prullenbak te doen verdwijnen en een nieuw boek te schrijven.

Provincie draait referendum de nek om

Dus. In Noord-Holland hebben ze nog wel een referendum. Maar! Omdat inspraak in Dit Land nu eenmaal betekent dat de burger alleen ja en amen mag zeggen en verder zijn muil moet houden, ligt de Provinciale Staten bij de eerste de beste poging direct dwars. De jongens van 'Noord-Holland Referendum' hebben voldoende handtekeningen verzameld voor een eerste stap naar een referendum over waar precies de windmolens, biomassacentrales en/of zonneparken komen in de provincie. Een onderwerp dat mensen direct in hun omgeving raakt: echt iets voor een referendum, zou je denken. Maar nee hoor. Volgens een meerderheid in de PS hebben de Regionale Energiestrategieën (RES 1.0) voor de regio’s Noord-Holland Noord en Noord-Holland Zuid een "spoedeisend belang". Handig, zo'n uitzonderingsgrond. Als burgers het ergens niet mee eens zijn, dan zeg je gewoon dat iets een spoedeisend belang heeft, ook al kan de invoering van de strategie gewoon doorgaan als erover gestemd wordt. Maar dat gaat toch zomaar niet?!

Het is echt ongelofelijk hoeveel groen er vanuit de pers over de mensen wordt gedumpt. Helaas is het meeste erg eenzijdig (alhoewel dat wellicht een gevalletje in the eye of the beholder is).

Als ik de berichten moet geloven, dan sterft de mens uit als we nu niet het roer drastisch omgooien. We moeten de opwarming van de aarde tegengaan (niet eens reduceren) om het klimaat te redden en daarmee de mensheid, want zowat ieder probleem wordt nu in verband gebracht met deze klimaatverandering. Of het nu corona of de relatie van Dreetje Hazes is, links- of rechtsom komt het door klimaatverandering. Ondergetekende is van mening dat het een verdien- en machtsmodel is, dat gestoeld is op een aansprekend verhaal van urgentie, angst en goede voornemens.

Zo kwam RTL Nieuws met een proefballonnetje van TNO waarin laatstgenoemde burgers de vraag had voorgelegd of ze iets zagen in een CO2-budget:

“Even geen hamburger, maar een pastaatje. En niet vliegen naar Barcelona, maar met de trein. Dat is het idee achter een persoonlijk CO2-budget. Door te werken met een eigen CO2-potje word je bewuster van je eigen voetafdruk en gestimuleerd groener te gaan leven, zo is de gedachte. Bovendien is er een financiële prikkel: wie 'te veel' uitstoot moet bijbetalen en CO2-budget bijkopen. Wie enorm duurzaam door het leven gaat kan juist CO2-rechten verkopen. Naarmate de jaren verstrijken wordt jouw budget kleiner, en gaat de gezamenlijke uitstoot naar beneden.”

NEEEHEEEEEE

Het is toch he-le-maal van de ratten besnuffeld. Terwijl de échte democratie u dag in dag uit keihard in de bek tuft met kapotgesensibiliseerde ellende, leugens, verdraaiingen en andere interpretaties van 'hier scheiden onze wegen' komt er een tweede editie van het Democratiefestival. Het DEMOCRATIEFESTIVAL. Om nógmaals te vieren dat wij zo'n uitstekend functionerende democratie hebben. Op die eerste editie van de totaal geflopte Faalhazenfuik was twee jaar geleden precies helemaal NIEMAND, behalve Eric Corton, een paar deugkudo's en een zak belastinggeld voor de platgeklapte jatten van Eric Corton is als honing voor een botergeile mier, het ingebalsemde stoffelijk overschot van Özkan Akyol kwam zijn gebruikelijke trucje doen - namelijk zijn mond bewegen, Kajsa Ollongren was er ook en daarom moest Rob Jetten mee aan de lijn en er zaten ook wat busladingen grijsbehaarde ambtenaren verveeld om zich heen te kraalogen, zij zaten daar semi-verplicht en met de grootst mogelijke tegenzin, wegens te weinig ramen om uit naar buiten te kijken. Dat festival kostte EEN MILJOEN EURO en iedereen moest heel hard lachen / huilen om zo veel bloedverdrietige geldvergietende verdrietigheid: je bouwt een festival op belastingpoet en één van je headliners is Anita fucking Witzier. En toen dacht de provincie Gelderland, na een in groepsdenken gedoopt evaluatiemoment waarbij al die stoffige ambtenaren in ruitblousejes elkaar konden bevestigen in een eigen gelijk: weet je wat we doen? We doen het gewoon nóg een keer en dan pleuren we gewoon weer € 150.000 euro belastingballen over de balk. Welke totaal verloren wereldvreemde idioot bedenkt nou zoiets???

Win mooie dingen!

Is het überhaupt mogelijk om de democratische heemkunde des vaderlands een beetje nieuwe flair en jong elan te geven, of zit het antwoord op die vraag al verstopt in de geraniumtermen 'flair' en 'elan'? Sinds Thierry Baudet definitief de clownpill heeft genomen (essaywedstrijd hierrr) en zich op zijn eigen cryptofascismecurrency wil werpen ($Forumcoin!), geven we echt geen cent meer voor zijn vermeende democratische vernieuwingsdrift. Maar dat laat toch de vraag open: HOE dan wel? WIE moet het doen? IS het nog te redden? WAT moeten we daarvoor doen? WAAROM moeten we star en stug blijven geloven dat inspraak gloort achter de Rutte Doctrine en dat er leven is na Hugo de Jonge? Hierboven proberen twee jongmensen in ieder geval wat rode potlood-pokon in de geraniums Flair & Elan te gieten. Maar schroom niet om met de aanstondse deeltijd-heropening van de horeca aan de horizon nu alvast de boel de boel te laten, met een zak paprika ribbelchips en een fles jenever in bed te kruipen en te reaguren dat democratie per definitie een irrationale beleidsillusie is. Heeft Thierry dan toch gelijk?

Het gaat niet om de democratie, maar om de vrienden die je onderweg maakt.

Heel soms zou je denken dat een archaïsche stammen-maatschappij met de islam als grondwettelijke staatsreligie zich misschien toch niet leent voor een democratische rechtstaat naar West-Europees model. Maar dat betekent niet dat het niet kunt proberen. Somalië probeerde het onder president Farmaajo, die eigenlijk Mohamed Abdullahi Mohamed heet en wiens termijn op 8 februari jl. verstreek. Inmiddels zijn we 11 dagen verder en zit hij nog steeds ferm in het zadel, en het termijn van het zittende parlement verstreek in december 2020, dus het land is weer terug bij af. In bovenstaande video zien we hoe er vuur geopend wordt (op?) nabij de rivaliserende presidentskandidaat Hassan Ali Khaire, onderweg naar een protest bij het vliegveld. Enfin, we verkopen onze aandelen in Somalië maar weer met verlies en stellen onze verwachtingen voor het land naar beneden bij.

Inzending, van eerdere inzender Sonny Spek. Knip, plak, balans:

In het afgelopen jaar zijn er weinig artikelen die mij zo geraakt hebben als Flatgebouw Nederland (nu met glasvezel), over de e-mail van Karin op GeenStijl in december 2019. Het is een artikel dat iedereen gelezen zou moeten hebben die iets wil begrijpen van de sentimenten en ideeën die onder een breed deel van de bevolking leven. Karin kan haar zorgen niet goed onder woorden brengen, maar ook zij heeft recht op de juiste vertegenwoordiging en om gehoord te worden. Afgelopen week begon het politieke kalenderjaar weer, dat als slotstuk de Kamerverkiezingen van 2021 zal kennen, maar het is maar de vraag of de campagne een resultaat zal kennen dat recht doet aan de groeiende zorgen van mensen als Karin.

Mijn angst is dat wij als samenleving blijven hangen in politieke discussies over randzaken, onderwerpen die een marginaal deel van de bevolking aangaan en de polarisatie tussen groepen in onze samenleving onnodig zal doen vergroten. Politieke partijen zullen proberen cultuurthema’s uit te spelen omdat mensen hier door de absurditeit ervan sneller verontwaardigd over zullen zijn, terwijl op de thema’s die mensen direct raken men blijft voortmodderen (veelal op de linkerflank) of geen doordachte plannen hebben (veelal op de rechterflank). Door alle radicale ideeën rond de identiteitspolitiek, overgewaaid uit Amerika zouden we bijna vergeten waar de verkiezingen in 2021 daadwerkelijk over gaan: een veilig en welvarend bestaan voor Karin met perspectief op (economische) verbetering in een land dat haar opvattingen en zorgen serieus neemt.

De sociaal-economische thema’s waar de progressieve partijen in Nederland mee zouden kunnen scoren laten zij waarschijnlijk links liggen. Wie heeft nog iets gehoord van het initiatief van GroenLinks om de publieke sector te redden, en de bijbehorende ‘Kantinetour’? Het is de verwachting dat de lijsttrekkers Kaag en Klaver (mede door de groeiende BLM-beweging en terugkeer van Sylvana Simons) zich voornamelijk op de onderwerpen diversiteit en emancipatie zullen gaan richten om de campagne naar hun hand te zetten. Voeg daar nog een sausje liberalisme met een doodscultus aan toe voor D66 en de verkiezingsprogramma’s zijn geschreven. 

Identiteitsthema's en incident-gedreven ophef
Partijen en opiniemakers aan de rechterflank zullen gretig gebruikmaken van de standpunten van links met betrekking tot de identiteitsthema’s en houden daarmee de incident-gedreven ophefcultuur die dit land sinds tijden teistert in stand. De laatste tijd ben ik steeds meer van de overtuiging dat de onderwerpen waar we ons veelal aan ergeren op de rechterflank, vooral een bliksemafleider zijn voor de daadwerkelijke problemen in ons land. Er wordt kostbare tijd verspild in ons publieke debat doordat we ons laten leiden door de onderwerpen die op de agenda worden gezet door een klein groepje radicalen.

Elk jaar zijn er meer Kamervragen, moties en meer debataanvragen in de Tweede Kamer. Voor wat? Het is alleen voor de eigen eer en glorie, want niemand zal bij de meeste aangevraagde debatten gebaat zijn. Alleen ons politieke systeem zorgt ervoor dat Kamerleden zich blijkbaar gedwongen voelen om op elk incidentje te reageren en in een bepaalde reflex te schieten (Dilan ‘Kamervraag’ Yesilgöz is daar zeer kundig in), maar daardoor wordt volledig voorbijgegaan aan de kerntaak van de politiek: de uitvoerende macht controleren. Het is tijd dat onze politici zich bezig gaan houden met de grote thema’s van deze tijd in plaats van zich te verschuilen achter de ‘akkoorden-democratie’ dat ons land tegenwoordig in haar greep houdt (Energieakkoord, Klimaatakkoord, Woonakkoord, etc.). Er was een kandidaat-lijsttrekker die hier oog voor had, maar door het partijkader van het CDA op het nippertje buiten de deur werd gehouden.

"In alle stilte lijkt zich een revolutie te voltrekken."

Onze democratie is stuk. Niet een beetje, maar echt kapot. Dat zien de meeste mensen niet, omdat parlementaire journalisten het niet zien, en de meeste media weigeren om er over te berichten. Want dat speelt de populisten in de kaart. Maar u weet wel beter, want u leest de GeenStijl. Het Haagse ABC van Achterkamertjes, Baantjescarrousel en Coalitiediscipline kent u derhalve van Ambtsmisdrijf tot Zetelroof.

En dat is dan nog maar de oppervlakte. De Raad van State misbruikt haar macht, "onafhankelijke" wetenschapsdiensten als WODC & RIVM worden door de regering gecorrumpeerd, lastige rapporten verdwijnen onder onderste stenen, de Belastingdienst is tot op het bot verrot, burgemeestersposten worden door het partijkartel in het Torentje verdeeld en uiteindelijk gaat alles naar de autocratische lobbycratie van Brussel, zonder de rente van afgelegd rekenschap aan de kiezer.

Een motie die met 150 tegen 0 is aangenomen om Artikel 68 (de plicht van ministers en staatssecretarissen om de Kamer te informeren over min of meer alles wat zij doen) wordt morsdoodleuk niet uitgevoerd door Mark Rutte's ivoren IKEA-freule Ollongren, waar meerdere schroefjes los aan zitten. Een Kamer zonder informatie, is een kiezer die niets mag weten. En als de Kamer onverhoopt toch een keuze krijgt, vluchten de backbenchers als dieven in de nacht het Binnenhof uit. Maar ú bent de populist, als je Jetten, Jesse, MSM & NPO moet geloven.

Stemmen in de eenentwintigste eeuw is als strijden tegen een spook: in het schimmenspel van de macht werpt zelfs het licht van de democratie alleen nog maar schaduwen op het sociaal contract.

Desalniettemin vecht Ronald van Raak (SP'er, burgerminnaar, boekenschrijver) onvermoeibaar verder om het referendum terug op het keuzemenu te krijgen. Vanavond, om 19:00 uur (als er plots toevallig ook ineens weer een corona-persco is, met die twijfelachtig tweestappende schoenendrager en die van zijn eigen gezag gescheiden trouwambtenaar), staat hij in Vak K om zijn eigenhandig van D'66, PvdA en GroenLinks overgenomen wetsvoorstel voor een correctief bindend referendum te verdedigen. Dat trio heeft er geen zin meer in - die hebben de vrije geest van de democratie al lang terug in de fles van hun fractiediscipline opgesloten.

We citeren de openingswoorden van Van Raak vanaf ThePostOnline.nl, en na de breek kijken we om vanaf 19u00 19u30 mee naar zijn welhaast religieuze monnikenwerk in wat ooit een seculiere democratie heette te zijn:

"Dinsdag 1 september gaat de Kamer direct aan de slag met de behandeling van de referendumwet. Die avond zal ik plaatsnemen in ‘vak K’ om deze wet te verdedigen. Dat referendum, dat hebben we nou toch wel gehad, hoor ik sommigen van u denken. Nee, de discussie over het referendum is juist in volle gang en de vooruitzichten voor deze wet zijn goed. In 2017 heb ik in de Kamer al eens een wet voor een referendum verdedigd, maar die was destijds kansloos. Drie jaar later is de situatie heel anders. In steeds meer partijen groeit de steun voor een bindend correctief referendum. In alle stilte lijkt zich een revolutie te voltrekken. 35 jaar discussie over het referendum lijkt eindelijk tot iets moois te leiden. Dinsdagavond begint om 19:00u 19u30 het debat, dan gaan alle partij hun vragen stellen die ik later deze maand zal beantwoorden. Hopelijk kunnen we deze maand nog stemmen."

Laat de demofobie varen en laat 17 miljoen stemmen bloeien. LIVESTREAM, na de breek.