Een museumstuk gebruiken om een museum te redden. Inventief!

Welbeschouwd zal het ons jeuken of Museum de Voorde in Zoetermeer kan voorbestaan of niet. Wij komen daar nooit, en zijn het ook niet van plan. Maar we vinden wel dat de inwoners van Zoetermeer zelf moeten kunnen beschikken over hun museum. En precies die casus maakt het tot een topic, want een voormalig raadslid vindt ook dat Zoetermeerders over hun museum moeten kunnen stemmen. De D66’er - u weet wel, de partij die landelijk het burgerreferendum heeft doodvermoord - heeft succesvol een inleidend verzoek tot een referendum ingediend. Genoeg handtekeningen (350 maar liefst) voor Fase II: 5000 Zoetermeerse krabbels voor een definitief verzoek. Jeetje wat klinkt dit proces bekend?

Wat ook bekend klinkt, is dat de vvd zo’n referendum onzin vindt. Maar bij een ander lokaal onderwerp waren ze wél voor een referendum, dus dat is een beetje hypocriet en opportunistisch van de vvd. De reddingsactie voor Museum de Voorde wordt echter hardop tegengewerkt door de vvd, tot frustratie van initiatiefnemer Peter Vergers: de D66’er klaagt dat hij “wordt gehinderd in het democratisch proces”. Sjonge, dat klinkt ook al zo bekend?

Tegenstanders van het referendum vinden het onderwerp ongeschikt, vinden het te duur en willen sneller knopen door kunnen hakken dan de burger yay of nay kan zeggen. Allemaal bekend, bekend en bekend, deze klerkenretoriek van mensen die hun door de burger gegund politieke touwtjes niet uit handen willen geven. Ondertussen gaat het aantal definitieve verzoeken voor een referendum richting een vijfde van het benodigde totaal en kijk, het zal ons dus welbeschouwd jeuken of Museum de Voorde in Zoetermeer kan voortbestaan of niet. Wij komen daar nooit.

Maar als de lokale statuten van Zoetermeer het mogelijk maken om een referendum over deze kwestie te houden, dan is het niet aan de vvd om te roepen dat mensen hun democratische mening niet mogen geven. Bovendien is de vvd een hele belangrijke regel van het internet vergeten: nooit tegen mensen in het algemeen en in dit geval Zoetermeerders in het bijzonder zeggen dat ze ergens niet moeten klikken om een definitief verzoek voor een referendum over Museum de Voorde in te dienen. Voor je het weet, doen ze het tegenovergestelde en eindigt deze hele saga in een schitterende historische tentoonstelling in Museum de Voorde, over hoe lokale democratie in 2023 het museum voor sluiting wist te behoeden.

Democratie is een feestje

In bepaalde kringen wordt het bovenstaande campagnefilmpje van Ron Desantis voor de midterms "tot nu toe de beste van deze cyclus" genoemd, hier en daar wordt het zelfs het beste filmpje in een decennium genoemd. En toegeven, kijkt prima weg, zo'n filmpje over de man die Florida het enige normale grondgebied ter wereld hield, de gehele staat open hield en daarmee uitkwam op nagenoeg dezelfde sterftecijfers als covid-goelag New York. Gaf en geeft te denken. 

Maar, is deze campagne en het aanstaande momentum voor DeSantis ook genoeg om in 2024 een POTUS-run te doen? Het is tot nu toe in ieder geval de enige Trump-Republikein die naast Trump zelf daadwerkelijk een kans maakt in het Trumpisme, omdat Trump-stemmers evenzo (en begrijpelijk) gek zijn op DeSantis.

Enfin, in Zuid-Amerika trapt totale-kampioen-zolang-je-niet-naar-z'n-opvattingen-vraagt Jair Bolsonaro ook een soort campagne af met, ja, goede vraag. Maar leuk is het wel - en bovendien echt.

Ah joh wantrouwen is toch van alle tijden?

De Tweede Kamer emmert er ieder debat opnieuw over: Het Vertrouwen. Dat is nooit eens Klaver of een D66’er die zegt “Misschien moet ik eens bij mezelf te rade gaan over uitspraken die niet helemaal kloppen, of dossiers waar ik niet helemaal eerlijk in ben”, nee dat ligt natuurlijk altijd aan iemand anders. Meestal aan Wilders, steeds vaker aan Lientje. Dan staat de pot de ketel weer eens te verwijten dat ie de eigen navel te veel koestert. Ondertussen blijft “Het Vertrouwen In De Politiek” maar dalen. De NOS heeft het omgekeerd en als vraag verpakt: “Zijn Nederlanders het vertrouwen in de politiek kwijt?” En dan volgt een heel verhaal over slechte scores en dalende cijfers, maarrr met een heleboel ‘ah joh dat is altijd zo en dat trekt wel weer bij’ van een paar experts. Aan het slot komt dan de kicker: het benne de domme tokkiepopulisten die het gemiddelde laag houden.

Het ligt namelijk allemaal aan Pim Fortuyn want die sprak een groep mensen aan die tot dan toe geen interesse had in de politiek, omdat ze politici wantrouwen. Dat zegt Noorlander, dus die mening neemt de NOS voor eigen rekening. Wij zouden eerder zeggen dat Fortuyn een stem gaf aan mensen die ook toen al door ‘het establishment’ voor lief genomen werden (of voor racist werden uitgemaakt) omdat ze geen politiek interessant kapitaal vormen, en na de politieke moord op Pim zijn die mensen dankzij het internet betrokken gebleven bij de deplorabele staat van onze democratie. Die is sindsdien alleen maar vaker en vaker en sneller achtereen aangetoond, één kapotgenegeerd referendum na het volgende, één verdwenen bonnetje na het andere doofpotdossier, één krampachtig en zo lang mogelijk ontkende toeslagenmisdaad na het volgende Functie Elders-debat. En nog steeds zien die mensen (en dat zijn er miljoenen) hoe hún vertegenwoordigers een moreel reinheidscordon tegen zich krijgen (PVV) of hoe opkomende tegengeluiden te vuur en te zwaard belasterd worden (BBB) door naar links gekantelde kartelpartijen die vrezen voor de concurrentie. Zelfs Omtzigt wordt door sommigen (kuch nrc kuch) als een soort populistische bedreiging gezien die moet worden aangepakt om te voorkomen dat ie te groot wordt. De onbalans in overheidsvertegenwoordiging wordt steeds evidenter, evenals de oneerlijkheid en onoprechtheid van de uitvoerders, en het gapende gat tussen die twee zaken wordt steeds groter. Elite versus het volk - het is een reëel en groeiend probleem.

Valt wel mee, zegt het Staatsjournaalstuk. Kritische burgers betekent een goede democratie, beweert de SCP-ambtenaar. Dat vertrouwen komt wel terug, zegt de hoogleraar politicologie, omdat incidenten vervagen en het vertrouwen dan weer stijgt. Maar ze lijken één ding te negeren: dankzij het internet vervagen incidenten nooit helemaal, zeker niet als ze elkaar zo kort achter elkaar opvolgen en steeds dieper aan de wortels van het bestuur raken. Dan vervagen ze niet, dan stapelen ze - en er is héél veel te stapelen in een tijd dat ieder politiek dossier eindigt in de suffix -crisis. Asielcrisis, migratiecrisis, zorgcrisis, toeslagencrisis, stikstofcrisis, woningcrisis, banencrisis, klimaatcrisis, crisis crisis crisis. Voeg daar een politiek bestuur aan toe dat niet meer vragend regeert, maar steeds vaker dwingend dicteert (want in crisismodus) en je hebt grond voor een permanente vertrouwenscrisis in een disfunctionele democratie van een overheid tegenover de burgers. Wat ons betreft zijn we daar al, maar hier zien we dingen wel vaker wat eerder aankomen dan de rest. Want internet.

Politiek wantrouwen is van alle tijden. De groeiende frustratie van de stapelende onmacht die er uit volgt, dát is de graadmeter die je in de gaten moet houden. Die gaat in het rood.

Nederland helt gevaarlijk over naar één zijde

D’r hoeft maar één boer met zijn New Holland naar een A-weg te lonken en alle vigerende verhoudingen in Dit Land vallen op hun plek. De posities van de politiek, hun pers en alle andere pionnen en paria’s van de polder staan scherp op het netvlies opgesteld.

Nederland lijkt op een breekpunt te staan en de boer is de laatste barricade. Niet in de media - daar is de boer de grote boosdoener. In Stroe staan tienduizenden boeren bijeen op een eigen demonstratie maar nog weet de systeempers het in een dreiging om te zetten. AD heeft een chirurg gevonden die roept dat er mensen dood gaan vanwege een paar trekkers op de A12 (dat hoor je ze nooit zeggen bij dagelijkse forensfiles), een regiojournalist van dezelfde krant maakt een filmpje van een rij trekkers die keurig rechts rijden op een driebaansweg, maar: ZONDER KENTEKENS!, en een GroenLinks-Kamerlid heeft meteen een sneu sneertje paraat. Op de staatsradio vraagt een presentatrice hoe deze mensen bestraft kunnen worden. Demonstreren mag - maar alleen als het netjes aangeharkt blijft en niemand op het gras loopt. 

Hoe kwamen we op dit breekpunt, waarop het eigendomsrecht ook al niet meer heilig is maar media massaal de kant van de macht kiezen, als tassendragers in een tribunaal tegen de boeren? De rot zit in het hart van de democratie niet in het lichaam.

Al decennialang bikt Brussel soevereiniteit van de Nederlandse Staat en daarmee haar ingezetenen af - de pers vindt het prima, EU doubleplusgood. Meer dan een miljoen kiezers die stemmen op de PVV (en in mindere mate op de SP) worden buitengesloten zodra hun vertegenwoordigers het parlement betreden - daar geldt een cordon sanitaire en de pers vindt het prima, want Wilders is onfatsoenlijk en respectloos. Drie uitslagen van referenda in de afgelopen 17 jaar werden allemaal op de parlementaire composthoop gekieperd, onder instemmend knikken van de inktkoelies want de kiezer is immers “ongeïnformeerd over ingewikkelde onderwerpen”, zo propageren de media in een ironisch brevet van onvermogen over hun eigen kwaliteit van berichtgeving. De pers hebben een gigantisch probleem: ze haten gewone burgers, die wel moeten klikken en hun krantjes moeten kopen, maar óók braaf moeten doen wat de baas hen vertelt.

Een stijlloze doorrekening

Knappe koppen van klimaatbewegingen hebben in rechtbanken afgedwongen dat ambtenaren die de aangelegde natuur in Nederland heel onhandig hebben ingetekend, de stikstof op de vierkante millimeter moeten reduceren omdat we anders allemaal dood gaan terwijl Nederland verdwijnt onder een deken van brandnetels. Bovendien mag er nu niet gebouwd worden en daarom moeten de boeren van hun eigen erf verjaagd worden, opdat hun weilanden in Vinex kunnen worden omgetoverd. Dat is kort vooral heel erg platgeslagen wat er aan de hand is. Laten we nu eens uit gaan van goede intenties bij de beleidsmakers en ze hun zin geven dat de stikstof omlaag moet. Wat gebeurt er dan daarna?

Boeren worden onteigend, uitgekocht of afgekocht. Hun bedrijven verdwijnen, de stikstofcijfers dalen en dan kan er weer gebouwd worden. Maar die boeren, die hielden varkens en kippen en koeien. Die kun je - helaas maar zo zijn de regels - op bijzonder weinig oppervlakte in groten getale bij elkaar proppen. Mensen in zekere zin ook, met betonbouw in de hoogte, maar die eisen toch een stuk meer levensruimte op dan de gemiddelde big.

Die levensruimte gaat demografisch gezien gevuld worden door eerste en volgende-generaties migrantengemeenschappen. Daar kun je al wat van vinden, qua permanente en ingrijpende verandering van grote delen van agrarisch-provinciaal Nederland. Waar je ook wat van kunt vinden, zijn de aantallen inwoners van dit land: we stevenen (wederom volgens het oerdegelijke CBS) af op een potentieel van 22 miljoen Nederlanders over 50 jaar - dat is een kwart er bij ten opzichte van nu, van 420 inwoners per vierkante kilometer naar 530. In aantallen al schrikbarend, in gevolgen nog groter:

Klimaatbejaarden trekken ten strijde tegen Zwitserse democratie

In deze tijden van waanzin en oorlog dreigt ook het immer neutrale Zwitserland ten langen leste te gaan sneuvelen. Zwitserse bejaarden, verenigd in de Verein KlimaSeniorinnen dagen hun regering voor de rechter vanwege het klimaatbeleid. De perkamenten vrouwtjesboomers van gemiddeld 73 jaar oud hebben namelijk last van kwaaltjes die horen bij hun leeftijd de opwarming van de aarde. Een jaar geleden stemden de Zwitsers per referendum een CO₂-wet weg maar democratie is ook maar een mening tegenwoordig, nu je gewoon naar de rechter kan om alsnog je eisen door te drammen. Als wij even door deze textuur van oude & verdroogde boomerdram van deze milieu-metusalems heen kijken, zien we in onze glazen bol al precies waar dit gaat eindigen: het onwrikbare systeem van de Zwitserse Vox Populi gaat sneuvelen op het altaar van de klimaatreligie. 

Neutraliteit geofferd aan een horde Tena Ladies die niet meer kunnen zweten en liever de CO₂ de schuld geven van hun hoogbejaarde kortademigheid dan te erkennen dat de rek onderhand wel uit hun eigen biologische elasticiteit. En ze doen het niet voor de jeugd hè, maar gewoon voor zichzelf: "The applicants are, on the one hand, an association under Swiss law for the prevention of climate change whose members are women with an average age of 73 (650 members are over 75) and, on the other, four elderly women (between 78 and 89) who complain of health problems, worsening during heatwaves, which undermine their living conditions and health." Die willen dus van hun vergankelijkheid iedereens probleem maken. Filosofische vraag; Als er een boomer omvalt van de warmte zonder dat iemand er bij is, kun je ze dan nog steeds horen klagen?

Oorlog --> hiermee winnen

Dictatuur zus, derde wereldoorlog zo, maar over twee weken, of over anderhalve week, in ieder geval binnenkort, staan we & WAAI ZAAIN NEDERLAND gewoon weer met ons rode potloodje in een grijzig hokje van de gymzaal in de basisschool van uw kinderen, het wijkhuis om de hoek of de lokale bibliotheek (mocht u gemeente er nog eentje hebben), waar nadat we onze stempas & rijbewijs aan een heilige gelegenheidsdrie-eenheid van de democratische controle hebben getoond, een enorm uitvouwformulier op keurig gerecycled papier hebben ontvangen waarop we een (zegge: 1) vakje rood mogen kleuren van wie in uw ogen de beste herder van de lokale belangen is, waarna dat papiertje plechtig in een gereedstaande kliko wordt gestopt. En Sophie Hermans, opkomend lokaal talent in Den Haag die Klaas Dijkhoff moet doen vergeten, begrijpt dat als geen ander. Probeer maar eens een speld tussen deze hogere democratiekunde te krijgen!
Gerelateerde Volgtip: No Context Campagnefoto's

Bijna twee jaar corona, nog steeds nul visie, nog steeds nul rekenschap

In de campagne voor de laatste Kamerverkiezingen is het vrijwel niet over 'ontwikkelingen rondom het coronavirus' gegaan. Er was welgeteld één partij met een alternatief plan voor de pandemiebestrijding, en dat was dan ook nog eens een debiel plan. Vervolgens werd er meer dan 270 dagen onderhandeld over een regeerakkoord, waarin geen enkele concrete passage over 'ontwikkelingen rondom het coronavirus' te vinden is. Je zou haast denken dat de politieke partijen in Nederland helemaal geen politiek bedrijven over 'ontwikkelingen rondom het coronavirus',  terwijl het demissioniare kabinet wel de meest ingrijpende maatregelen in 80 jaar neemt vanwege 'ontwikkelingen rondom het coronavirus'. Wel wordt er in Den Haag voortdurend gedebatteerd over 'ontwikkelingen rondom het coronavirus'. Zo ook vandaag weer. Ze hebben zelfs kun kerstvakantie onderbroken voor een debat over 'ontwikkelingen rondom het coronavirus'. Terwijl de grap is: de 'ontwikkelingen rondom het coronavirus' trekken zich helemaal niets aan van de ontwikkelingen rondom de Tweede Kamer. Of is dat met de omikron-variant opeens totaal anders? Livestream na de break, medium hoopvol draadje over Londen hierrrr, Deense omikron-update F5'en kan daarrrr.

We zouden er bijna weer in gaan geloven

Hey een speech! Over het belang van een liberale democratie waarin burgers door een grondwet tegen de grillen van de almachtige staat beschermd worden, door de president van de Europese Commissie die vorige week nog pleitte voor een EU-brede vaccinatieplicht, af te dwingen per dreiging met financiële ruïnering door de staat. 

Nou, vrij naar Hans Teeuwen; zo hypocriet. Want dan doe je net alsof je ons niet kent weet je wel. Alsof je niet vorige week nog keihard ons essay hebt gelezen over het onherstelbare filosofische vacuüm waar een Europese vaccinatieplicht toe leidt.

De nieuwe poging om te doen alsof er zoiets bestaat als een bezielde Europese democratie heet trouwens Global Gateway, "our values-driven plan", en is zelfs Ursula's nieuwe header-foto op Twitter. Het is een initiatief van 300 miljard euro om Afrikaanse landen te overtuigen van de deugden van ONZE MANIEREN, ze zo uit handen van China te houden, terwijl we verzwijgen dat we steeds meer op China gaan lijken. Nu al een unaniem succes.

De Wraak van Ollongren

Kajsa Ollongren, we denken niet dat we die in een nieuw kabinet Rutte (dat hetzelfde is als het oude kabinet Rutte) nog terug gaan zien. Ze is namelijk chronisch ziek (da's naar voor de privépersoon Ollongren) en bovendien helemaal niet goed in haar functie (da's naar voor de prviéburgers die aan het ontvangende eind van haar beleid zitten). Martin Bosma kan daar heerlijk over oreren, over Ollongrens "vier jaar verborgen werkloosheid met een dienstauto" (zie hieronder). Aan de andere kant is ze wel een uiterst effectief wapen gebleken in het buitenspel zetten van de burger in de democratie en echt niet alleen met het afschaffen van het referendum in ruil voor het verankeren van de EU in het grondwet. Ze fuseerde 35 gemeenten die dat niet willen (hoi Haren!) en kweekte daarmee meer fysieke, letterlijke afstand tussen burger en bestuur.

Maar ze is nog niet klaar. In demissionaire staat heeft ze nog één extra elitaire aas in de pofmouw van haar prinsessenjurk: een nieuw stembiljet. "Kiezers kruisen eerst de partij en pas daarna het anonieme nummer van de kandidaat aan" in de Tijdelijke experimentenwet nieuwe stembiljetten.
VIDEO: Martin Bosma SLOOPT nieuw stembiljet.