Geenstijl

Het is echt ongelofelijk hoeveel groen er vanuit de pers over de mensen wordt gedumpt. Helaas is het meeste erg eenzijdig (alhoewel dat wellicht een gevalletje in the eye of the beholder is).

Als ik de berichten moet geloven, dan sterft de mens uit als we nu niet het roer drastisch omgooien. We moeten de opwarming van de aarde tegengaan (niet eens reduceren) om het klimaat te redden en daarmee de mensheid, want zowat ieder probleem wordt nu in verband gebracht met deze klimaatverandering. Of het nu corona of de relatie van Dreetje Hazes is, links- of rechtsom komt het door klimaatverandering. Ondergetekende is van mening dat het een verdien- en machtsmodel is, dat gestoeld is op een aansprekend verhaal van urgentie, angst en goede voornemens.

Zo kwam RTL Nieuws met een proefballonnetje van TNO waarin laatstgenoemde burgers de vraag had voorgelegd of ze iets zagen in een CO2-budget:

“Even geen hamburger, maar een pastaatje. En niet vliegen naar Barcelona, maar met de trein. Dat is het idee achter een persoonlijk CO2-budget. Door te werken met een eigen CO2-potje word je bewuster van je eigen voetafdruk en gestimuleerd groener te gaan leven, zo is de gedachte. Bovendien is er een financiële prikkel: wie 'te veel' uitstoot moet bijbetalen en CO2-budget bijkopen. Wie enorm duurzaam door het leven gaat kan juist CO2-rechten verkopen. Naarmate de jaren verstrijken wordt jouw budget kleiner, en gaat de gezamenlijke uitstoot naar beneden.”

Onder het mom van CO2-reductie komt iedereen in een soort voedselbonnensysteem terecht. De overheid heeft dan nog meer macht over hoe een burger zich moet gedragen, zelfs in zijn eigen huis. Een eigen huis is het eigenlijk ook niet, want de huiseigenaar wordt verplicht zonnepanelen, warmtepompen, isolatie etc. aan te leggen. Alles wat met gas te maken heeft, moet vroegtijdig naar de stort (liefst op de fiets). Mocht de huiseigenaar dit negeren, dan kan de bank bij herfinanciering een nieuwe hypotheek weigeren en krijgt de huiseigenaar geen CO2-bonnetjes, dus kan hij niks kopen. Ook kan, zoals dat nu al gebeurt met bedrijven in Amsterdam, de toevoer van stroom worden terug geschaald! U moet en u zal.

Nu zou u kunnen denken dat de meeste burgers het niet zo zien zitten als ze veel geld moeten neerleggen en dan ook nog eens totaal gecontroleerd gaan worden door de overheid. En zowaar had 64% er geen zin in volgens de TNO-enquête. In mijn ogen nog erg laag, maar het is in ieder geval een meerderheid. Maar dan: 

“Als grote bedrijven meer moeten gaan betalen voor hun uitstoot verandert dat beeld ineens. Dan ziet 67 procent het wel zitten.” 

Het mag gehoopt worden dat TNO de steekproef heeft gehouden op de jaarbijeenkomst van de Groene Communisten en dus niet representatief is, maar ik vrees dat dit niet het geval was. 

Allereerst de dommigheid van “als een ander betaalt vind ik het prima”; iets om ziek van te worden. Maar erger nog is de stupiditeit dat de ondervraagde burgers die denken dat als bedrijven meer CO2-belasting moeten betalen, dit niet wordt doorgeprijsd naar de consument. Nuldimensionaal denken noem ik dat.

En ook al zou het verhaal u welgevallen, dan is er toch iets wat uw wenkbrauwen zou moeten doen fronsen: het feit dat de EU op dit klimaatgeld aast. Onder het mom van “een globale crisis moet je op het hoogste niveau aanpakken” wil de EU deze kans gebruiken om zoveel mogelijk macht naar zich toe te trekken (zeg maar build the EU back better). Dit is de opmaat naar de zo vurig gewenste fiscale unie, wat de transformatie van de EGKS tot een volledige politieke unie nagenoeg bewerkstelligt. 

Het hele groene narratief wordt gebruikt door de politiek om meer macht naar zich toe te trekken en door vele bedrijven om nieuwe vraag te genereren (een soort geforceerde groene investerings- en consumptiecyclus). Bedrijven (en burgers) die zich verzetten krijgen dadelijk geen stroom, geen financiering, en minder CO2-punten. Iedereen zal en moet groen (van Corona paspoort naar Groen paspoort). 

In die strijd gelden geen principes meer, alleen het resultaat (macht en geld). Zo is biomassa slecht voor het milieu maar toch moet het. En bij protest hiertegen door de koepelorganisatie van de Vogelbescherming, Birdlife, zet Samsom ze doodleuk weg als 'radicaal' in een technisch overleg met de Tweede Kamer. Oude vriendschappen (Samsom is ex-Greenpeace) moeten wijken voor het grote geld en de absolute macht.

De hypocriete, van twee walletjes etende (was leuk hè, bij die tent op de Haagdijk in Breda!), gladjakker (mega boerderij in Friesland met nu zonnepanelen) van een Nijpels liet zijn masker onlangs vallen in een interview: “De klimaatplannen gaan er komen, ongeacht het kabinet dat er komt.” 

Laat die zin even op u inwerken. 

Nijpels impliceert hier dat de agenda al vaststaat en dat de democratie er alleen voor de show is. Samsom en Timmermans bezigen soortgelijke taal. En in combinatie met de gebruikte lingo, kan een link met het WEF niet worden ontkend. En dat is best beangstigend, want alle Westerse landen lijken gevallen voor de plannen zoals het WEF ze al tijden presenteert. Die eensgezindheid bij leiders is iets om te vrezen want het wijst op groupthink; een soort nagenoeg religieuze overtuiging dat de Great Reset moet gebeuren of mensen het nu het willen of niet. Tegenargumenten worden rücksichtslos terzijde geschoven; voor debat is geen plaats. 

In het kort, deze plannen worden in wezen buiten het democratische proces geplaatst (kiezer heeft niks te zeggen), gaan de burger veel geld kosten en zullen de economische taart beperken (grote misallocaties van kapitaal, hogere kosten, hogere werkeloosheid en meer armoede en lagere consumptie). Verder is het een hellend vlak met betrekking tot de macht van onze overheden; met deze plannen krijgen ze tot en met het microniveau vergaande invloed op de levens van iedereen. Een zowat Chinees systeem om de Groene droom te bereiken. 

En wat dit geheel pas echt tot horror maakt, is dat de burger het allemaal maar pikt. Het lijkt wel alsof de burger tot de eenhoevigen  behoort.