Wat is de meest nobele manier om iets in handen te krijgen en er de eigenaar van worden? Het ligt voor de hand om ‘gewoon maar even kopen’ als een goede optie te zien, maar kopen is niet nobel, want dan maak je gebruik van de zwakte van de verkoper. Die heeft geld nodig en verkoopt daarom spullen. Dat is zwakte. Van zwakte gebruik maken is nooit nobel. Soms ligt het andersom en is het de koper die zwak staat, en zijn geld vrijwillig afgeeft om iets in handen te krijgen dat in de ogen van een ander zo overbodig is dat hij wel kwijt wil. Iets willen hebben dat een ander niet meer nodig heeft, is ook zwakte, en niet nobel. Maar wat is nu wèl een nobele manier om iets te verwerven? Dat is uiteraard een eerlijk gevecht van man tegen man, waarbij de sterkste wint, en eervol met zijn bezit aan de haal gaat. Daarom is krijger een eerzaam beroep, en handelaar niet. Daarom is oorlog voeren een edele kunst, en handel een verachtelijk bedrijf. Daarom genieten ridders ontzag, en worden handelaren geminacht.

De ‘Europese Unie’ verstrekt ontwikkelingshulp, ‘OH’. Dat doet de EU op eigen sap en verantwoordelijkheid. In 2014 besteedt de EU een bedrag van 2716 miljoen euro aan OH. De EU heeft een OH-zevenjarenplan dat doorloopt tot en met het jaar 2020. Dan moet het OH-jaarbedrag tot 3989 miljoen zijn opgelopen. Het is vreemd dat het EU-bedrag stijgt, van bijna 3000 miljoen naar bijna 4000 miljoen jaarlijks, want je zou toch verwachten dat, als de hulp effectief was, het bedrag juist zou moeten dalen. Maar dat is niet zo, het bedrag stijgt. Het totaalbedrag aan OH voor de periode 2014-2020 bedraagt 19.661.639.000 euro, met andere woorden bijna 20.000 miljoen. Dit is het bedrag van alleen de Europese Unie, maar er zijn veel meer instanties die hun geld aan OH kwijt willen, zoals de Verenigde Naties. Dat alleen al vraagt om coördinatie, en coördinatie betekent nette banen voor nette mensen. Zorg dat u er bij komt. Maar goed, de EU besteedt al dat geld aan goedbedoelde pogingen om een goed doel te bevorderen: de uitroeiing van de armoede, eradication of poverty. Kan armoede wel worden uitgeroeid?

In de politieke cultuur van een moderne tirannie is evenhandedness een belangrijk begrip. ‘Gelijkhandigheid’ betekent dat als Justitie tien aanhangers van de ene oppositie- of verzetsbeweging opsluit, er van elke andere oppositiebeweging ook tien aanhangers moeten worden opgepakt, anders krijg je scheve ogen. Ik ken het begrip uit het Egypte van Nasser en Moebarak. Drs. Bertus Hendriks, activist en Midden-Oosten deskundige, heeft het me toen en daar uitgelegd. Ik was destijds nog een leergierig kereltje, en zat graag aan de voeten van deze Marxmeester. Tijdens zo’n informeel college speelden we schaak. Bertus werkte destijds aan een proefschrift over de Egyptische communistische partij. Leden van de Egyptische communistische partij hadden als weinig anderen te lijden van de evenhandedness. Awad, de trouwe huisbediende van de promovendus, diende met een passende glimlach thee, bier en versnaperingen op. Ook Awad was grootmeester: in het doen alsof hij niet dronken was. Op één keer na heb ik met schaken altijd van Bertus verloren. Dat was goed voor het zelfvertrouwen van Bertus. Bertus Hendriks kende zijn onderwerp door en door, maar het proefschrift is er nooit gekomen.

Atheïsme is bloeddorstiger en moordzuchtiger dan alle godsdiensten bij elkaar. U heeft het natuurlijk direct al begrepen: op veler verzoek zal het vandaag eens niet over de islam gaan. De Chinese leider Mao is opgevoed als Boeddhist, maar was als volwassene anti-religieus. Hij heeft ruim 70 miljoen mensen om het leven gebracht. De schattingen worden nog steeds naar boven bijgesteld. Stalin, kerkelijk opgevoed, voormalig priesterstudent, held van de Sovjet-Unie, weldoener van de arbeidersklasse, kan bogen op ongeveer 20 miljoen slachtoffers. Het merendeel van deze 90 miljoen is gaan hemelen in vredestijd. Adolf Hitler, bekend van de Godwin, heeft minstens 10 miljoen doden op zijn rekening staan, waarvan 6 miljoen Joden. Er zijn amateur-historici die menen dat Hitler katholiek was. Dat was hij van geboorte, maar uit van alles blijkt dat hij desalniettemin fel anti-christelijke en anti-katholieke opvattingen koesterde, zie bijvoorbeeld Hitler’s Table Talk. Behalve Hitler is er nog een reeks minder grote jongens, allen atheïst en socialist, die zich door hun moordlust hebben onderscheiden, zoals Pol Pot in Cambodja, Kim Junior en Kim Senior in Noord-Korea, de gebroeders Castro op het zonnige Cuba, de heer en mevrouw Ceausescu in Roemenië en Enver Hoxha in Albanië.

Actie wekt reactie. Waar de islam een rol speelt, rapporteren de Nederlandse media niet, of halfslachtig, over de actie. De reactie daarentegen wordt breed uitgemeten. Wanneer Gaza door Israel gebombardeerd wordt, krijgen we wel te horen over dode kinderen in Gaza, maar er wordt weinig of geen aandacht besteed aan de acties waardoor de Israëlische reactie is opgeroepen, te weten de ‘primitieve’ raketaanvallen door Hamas, en de gevolgen van die raketaanvallen voor Israëlische bevolking. Want Gaza is zielig, en Israel is gemeen. Ander voorbeeld: Wanneer honderden moslims op de Hoefkade gewelddadig actie voeren tegen een door de gemeente Den Haag toegestane demonstratie, maken de media bij herhaling schamper melding van ‘rechts-extremistische’ demonstranten. Zijn het dat wel? Maar zelfs dan, het democratische recht op demonstreren is hen ontnomen door het gebruik van geweld door een paar honderd dubbelepaspoorthouders. Over die stenengooiende activisten, schaamteloze sympathisanten van de moordenaars en verkrachters van de ‘Islamitische Staat’ in Syrië en Irak, zijn de media ‘terughoudend’. Die ‘Islamitische Staat’ begaat gruwelen en zet die zelfs op YouTube, maar vindt desondanks sympathisanten in heel Europa, tot in Den Haag toe. Dat kan niet goed gaan.

Nog nooit is de onrust in het Midden-Oosten, en onder moslims elders, zo groot en zo zichtbaar geweest. De islam beschikt over een theorie die deze onrust verklaart: het komt door de vijanden van de islam. Die besmeuren en bevuilen het mooiste wat mensen op aarde hebben: de islam. Daarom kan een ‘goed geïntegreerde moslima’, bekleedster van een vertrouwensfunctie bij het Nederlandse Ministerie van Justitie, in volle ernst geloven, en rondtwitteren, dat het de Joden zijn die de reputatie van de islam willen verwoesten door de ISIS op te richten. Het getwitter van deze moslimdame is een goed teken. Ze heeft altijd geleerd dat alles wat islamitisch is, goed is. Nu ziet en hoort ze over handelingen die, in haar optiek, niet goed zijn, maar die aan de islam en de moslims worden toegeschreven. Dit stelt haar voor een raadsel. Het axioma dat alles wat van de islam is, goed is, kan niet veranderd worden. Dus moet er iets anders veranderen. Doen we. Het zijn dan niet moslims die uit vrije wil, en conform de sharia, deze gruwelen plegen, maar sluwe jodenmensen hebben moslims hiertoe verleid.

In een maand tijd zijn er twee dingen veranderd. De positie van Israel is versterkt door de oorlogsmisdaden van Hamas. Niemand kan nog verwachten dat er een redelijk compromis met Hamas mogelijk is. Ten tweede is de dreiging waaronder de Joden in Nederland moeten leven zo zichtbaar geworden dat een fatsoenlijk mens maar één conclusie kan trekken: zo moet het niet, zo kan het niet. De zwadderpraat van de regering-Rutte tegen de Nederlandse Joden, over ‘groepen’ die niet ‘gediscrimineerd’ mogen worden, roept ergernis op over de lafheid van onze regeerders, die de olifant in de kamer niet willen zien. Nou ja, om binnen +31 te blijven, GroenLinks is erger dan Rutte. GL heeft zichzelf als anti-Joods ontmaskerd, wat misschien niet onmiddellijk effect zal hebben, maar het zal deze betuttelwellustelingen aanhang kosten onder gewone goedwillende mensen, die in hun onschuld denken dat ‘groen’ wel een goed idee is. Bij GroenLinks zullen alleen de hardste en misdadigste activisten overblijven. De voorzichtigheid die de andere partijen in acht nemen waar het om antisemitisme gaat, is bij GL zoek. GL geeft ondubbelzinnig steun aan de jodenjagers van Hamas.

‘Dood aan de Joden’, el-mawt^a li-l-Yahoed. We hebben het lang niet in het echt gehoord, de meesten van ons zelfs helemaal nooit. Maar we zullen er aan moeten wennen, want de politie gedoogt dat demonstrerende moslims dat roepen. Van die gedoogzucht wordt nu alleen nog gebruik gemaakt door groepen van enkele honderden demonstranten (waarvan er twee in Den Haag achteraf enkele uren bij justitie op gesprek zijn geweest). Gezien het tempo waarin het aantal moslims in Nederland groeit, kon de tijd die u krijgt om aan antisemitische leuzen te wennen, wel eens niet zo lang zijn. Wat gebeurt er als niet honderden maar duizenden moslims ‘Dood aan de Joden’ roepen? Kan en wil de overheid dan nog wel optreden? Ook als dat tot een veldslag leidt? En als de daad bij het woord gevoegd wordt, en er worden door zo’n menigte pogingen gedaan willekeurige Joden te lynchen? Gaan we daar ongewapende marechaussees op af sturen? Of wordt het burgerzelfhulp? Wat doen we tegen de tijd dat ook hier iedereen weet wie er bedoeld worden met ‘de kleinkinderen van apen en varkens’?

De koningin van Lombardije is koningin van uitsluitend Lombardije. Westerse koningen en keizers zijn altijd koning of keizer van iets: Rome, Duitsland, Frankrijk. In de islam is het anders geregeld. De kalief is de kalief van de gelovigen, hij is niet aan een regio vastgeplakt, in zijn titulatuur worden hem geen geografische beperkingen opgelegd. Hij is niet de kalief van één land maar, althans volgens de sharia, de kalief van alle moslims, waar die zich ook bevinden. Sinds kort geniet Aboe Bakr al-Baghdadi bekendheid als kalief Ibrahim. Hij is door de onthoofd- en gezelligheidsvereniging ISIS/ISIL tot kalief verheven, en dat is mooi, maar ISIS of ISIL betekent ‘De islamitische staat van Irak en Syrië’, dan wel ‘De islamitische staat van Irak en de Levant’. (‘Levant’ is het land waar de zon opgaat, van ons uitgezien het Nabije Oosten). Ook deze nieuwe Kalief kan niet met de traditie breken dat een kalief een kalief van alle moslims moet zijn, en dat er geen gebiedsbeperking in zijn titel mag zitten. De benamingen van zijn domein zijn dus nu bekort tot IS, ‘De Islamitische Staat’.

Vroeger, heel vroeger, was het doodgewoon om te denken dat er nergens ter wereld nog onrecht of gebrek zou zijn als alles maar verliep zoals jouw godsdienst het wilde. In het Westen is dat geloof bijna uitgestorven. Nou ja, uitgestorven, er is een ander geloof voor in de plaats gekomen. Een ruime meerderheid van de huidige nationale politieke elite gelooft dat als alles verloopt zoals de staat het wil, dat er dan nergens nog gebrek of onrecht zal zijn, en dat het nieuwe Jeruzalem uit de hemel zal komen neerdalen. In dat nieuwe Jeruzalem worden de straten niet modderig als het regent, want ze zijn geplaveid met gouden bakstenen. Als er zich een probleem voordoet, en de staat neemt het probleem op zijn bordje, dan is dat al de halve oplossing. Want welk ijselijk probleem smelt niet weg onder de brandende zon van de staatsmacht? De andere helft van de oplossing is dat er belastinggeld aan besteed wordt.