Geenstijl

In de politieke cultuur van een moderne tirannie is evenhandedness een belangrijk begrip. ‘Gelijkhandigheid’ betekent dat als Justitie tien aanhangers van de ene oppositie- of verzetsbeweging opsluit, er van elke andere oppositiebeweging ook tien aanhangers moeten worden opgepakt, anders krijg je scheve ogen. Ik ken het begrip uit het Egypte van Nasser en Moebarak. Drs. Bertus Hendriks, activist en Midden-Oosten deskundige, heeft het me toen en daar uitgelegd. Ik was destijds nog een leergierig kereltje, en zat graag aan de voeten van deze Marxmeester. Tijdens zo’n informeel college speelden we schaak. Bertus werkte destijds aan een proefschrift over de Egyptische communistische partij. Leden van de Egyptische communistische partij hadden als weinig anderen te lijden van de evenhandedness. Awad, de trouwe huisbediende van de promovendus, diende met een passende glimlach thee, bier en versnaperingen op. Ook Awad was grootmeester: in het doen alsof hij niet dronken was. Op één keer na heb ik met schaken altijd van Bertus verloren. Dat was goed voor het zelfvertrouwen van Bertus. Bertus Hendriks kende zijn onderwerp door en door, maar het proefschrift is er nooit gekomen.

Evenhandedness, legde Bertus me uit, betekent dat er ook tien Kopten, tien communisten en tien wijsneuzen dienden te worden vastgezet als er tien jihadisten moesten worden opgesloten vanwege de koelbloedige gruweldaden die zij hadden begaan. Stilzwijgend ging de Egyptische staatsveiligheidsdienst er kennelijk vanuit dat de moslims boos zouden worden als er alleen maar moslims werden opgepakt, omdat dan de islam gediscrimineerd werd, althans vergeleken bij de Kopten en de communisten. Het is vervelend maar nodig om er op te wijzen dat deze gedachte impliceert dat de autoriteiten destijds goed zagen dat de ‘gewone’ moslims met de opgepakte radicalen sympathiseerden. Van die opgepakte Kopten en communisten had dan wel niemand iets gedaan waarvan er een omschrijving te vinden is in een normaal wetboek van strafrecht, maar toch had de elite van die groepen in die jaren altijd een koffertje achter de deur klaar staan voor het geval er rond vier uur ’s ochtends aangeklopt zou worden. De Egyptische regering heeft een tijdlang al die arrestanten in één kamp bij elkaar opgesloten. Dat was gezellig, maar niet verstandig. Het leidde tot een samensmelting van de uiteenlopende niet-islamitische oppositiegroepen. Die gedwongen wederzijdse kennismaking van de seculiere oppositiegroepen tijdens de gelijkhandige behandeling door Justitie, staat mogelijk aan de basis van de Arabische Lente. Maar lentedromen over democratie en verwestersing in de islamitische wereld zijn bedrog. Er zijn in het Nabije Oosten maar twee groepen die iets van de grond kunnen krijgen: de sharia-fundamentalisten en de militairen. Andere groeperingen zijn op z’n hoogst stof voor scriptieschrijvers en promovendi. Militairen worden gesteund door Amerika, sharia-fundamentalisten door landen als Qatar en Turkije. Wie nu zouden er voor in aanmerking komen om in de postmoderne multiculturele Nederlandse belastingboerderij het slachtoffer te worden van justitiële gelijkhandigheid? Wie zou de Nederlandse Justitie willen oppakken als er een half dozijn jihadisten, die terugkomen uit Syrië, moet worden vastgezet om de dagelijkse veiligheid op straat enigszins in de klauw te houden? Zodra het in de ogen van de Nederlandse regering zeker is dat het ook in Nederland op moslims een goede indruk zou maken wanneer niet alleen extremistische jihad-moslims maar ook islamkritische Hollanders worden aangepakt en vastgezet, dan kunt u de dagen tellen totdat Justitie dat gaat doen. Nee, we zetten ‘Justitie’ nu niet tussen aanhalingstekens. Als we het over Egypte hebben, doen we dat immers ook niet. De SGP maakt natuurlijk een goede kans: weinig partijen vragen met zoveel beleefde volharding om de scheiding tussen de staat en de linkse kerk. De politiek heeft deze dwarse groepering gelukkig al een keer goed onder handen genomen omdat het vrouwenstandpunt van deze partij niet naar de smaak was van de weldenkende vrijheidslievende democratische meerderheid van ons volk. Een mooi begin maar er is vast nog wel meer mogelijk. En het gaat er ook niet om het tot een echte veroordeling te laten komen, een beetje intimideren is misschien al genoeg om anderen te laten begrijpen hoe in de Koninklijke Nederprovincie van de Europese Unie de hazen lopen. De leiders van Nederlandse organisaties waar de theorie van de islam iets tegen heeft, doen er goed aan naar Egyptisch voorbeeld ook een koffertje klaar te gaan zetten. Het is moeilijk te voorspellen op welke groepen de keuze van de Nederlandse Justitie zal vallen om haar gelijkhandigheid te laten zien. Er is voorlopig keuze genoeg: Joden, advocaten, uitgevers, cabaretiers, balletdansers, musici, kartoenisten, perverselingen, columnisten, kerkelijk personeel, directeuren van musea met schilderijen waarop afbeeldingen van blote wijven te zien zijn, redacties van internetsites, eigenaren van slijterijen, politici, strandtentexploitanten die bikini’s gedogen. Op naar een stralende toekomst in een gelijkhandig Nederland.