Geenstijl

Presentator Jon Stewart van het Amerikaanse The Daily Show geeft er na 16 jaar de brui aan. Het politiek-satirische programma wordt in Nederland slechts marginaal bekeken, maar dat weerhield het gehele Neerlandsche journaille er niet van om de links-progressieve presentator deze week massaal te verafgoden. De Nederlandse pers kwam superlatieven tekort om te benadrukken dat de wereld eigenlijk niet verder kan zonder het immer kritische commentaar van Jezus Stewart. Tijd voor wat nuance in deze bulk van tendentieuze verslaggeving. Want die is broodnodig. Zo kreeg het door de Amerikaanse overheid bestierde Department of Veterans Affairs er van Stewart bijvoorbeeld nog genadeloos van langs, vanwege hun inefficiëntie en overmatig lange wachttijden. Maar ondertussen ziet Stewart deze totale incompetentie van overheidswege allerminst als een beletsel om ook de gehele zorg in handen van diezelfde prutsende overheid te willen leggen. Stewart spreekt zich verder maar al te graag uit tegen onzinnige reguleringen, als zijn eigen wietrokende publiek daar last van heeft. Maar wanneer een arme sloeber als Eric Garner door de politie gewurgd wordt omdat hij sigaretten stond te verkopen zonder vergunning, weet Stewart één ding zeker: aan de door de overheid opgelegde regulering van sigarettenverkoop, kan het niet gelegen hebben. Want zoals het een echte progressief betaamt, zat ook Stewart bij tijd en wijle gewoon vuistdiep in de aars van big government. Bij dezen: vijf keer dat Jon Stewart vol met peop zat.

Uw huiswerk-opdracht voor vandaag. Leg in begrijpelijk Nederlands danwel in uw eigen woorden uit wat er hier aan de hand is met de verschillige berichtgeving van de Volkskrant. Succes.

Het hart van de Nederlandse democratie verkeert in terminale staat van rot. Demense die er van weten laten zich horen. "Alles gaat voortdurend kapot." "We bereiken een kritiek punt als er niets gebeurt." Ambtenaren, beleidsmedewerkers en politici die "onder lekkende daken met houtrot in de kap en goten hun werk doen, overal-en-nergens zit asbest, is de bekabeling aan vervanging toe en zijn de kelders vergeven van betonrot." Oh, de symboliek. Een land dat al sluimerend steeds meer soevereiniteit overdraagt aan de volstrekt anti-democratische EU, waar bijna alle te verkiezen volksvertegenwoordigers dit gehele dossier binnen een veel te nauw afgebakend kader bediscussiëren en waar het opzetten van een referendum in 2015 nog zo moeilijk mogelijk met papier en postzegels geregeld moet worden, verkeert inderdaad in staat van democratische rot. Goed. Het hele Binnenhof moet dus eigenlijk gerenoveerd worden, maar er speelt "Volgens ingewijden bij politici een sterke sentimentele weerstand om jarenlang het Binnenhof te verlaten." Lees: we zijn zo verknocht aan de bedrijfskantine en Tonics en we zitten gewoon niet te wachten op landje besturen vanuit een bouwkeet. Niks 'democratisch sentiment'. Een renovatie waarbij de politici gewoon even wieberen zou tussen de 500 en 600 miljoen euro kosten. Maar als het een 13 jaar lange gefaseerde verbouwing wordt om de tere democratische zielen van politic te ontzien, zal het de belastingbetaler €125.000.000 meer kosten. Achja, nog een naheffing in het belang van democratie meer of minder, heeft toch allang niemand meer last van.

Hier volgt een bericht voor alle Harrie Piekema's in heel Nederland. Dus ook die van de Jumbo, Lidl, Aldi, Spar, Sligro etcetera. Kijk goed naar deze tronies, waarde filiaalchefs. Dit is een actieve Nutrilon-bende. CCTV-beelden zijn van een AH-filiaal, ergens in de Randstad, dat geplunderd wordt deze gewiekste bende. Bussen babymelkpoeder van 12 euri doen in Chinaland 60 euri, wat een aanzuigende werking op het boeventuig naar de supermarkten toe tot gevolg heeft (en nog meer idiote toestanden). Deze bende opereert als volgt. Met 4/5 man/vrouw komen ze de winkel binnen. Rauzen de Nutrilon in een plastic tas, die vervolgens überkalm aan een mannetje bij het klaphekje wordt overhandigd, die weer überkalm wegloopt naar de getaway car op het P-terrein. (Tijdens het 'klaphekje-moment' gaat vaak iemand van de bende bij de service-balie de medewerkster afleiden.) Even later verlaat de hele bende het filiaal, en gaan ze naar een volgende super. De schade was in dit geval 180 euro. U bent bij dezen gewaarschuwd, O Piekema.

Leek het met het vertrek van de PvdA uit het stadsbestuur even de goede kant op te gaan in de Domstad, inmiddels pakken donkere wolken zich weer samen boven de Oudegracht. De gemeente begint in 2016 een experiment met het basisinkomen. U weet wel: gratis geld voor iedereen. Je zou denken dat het experiment voortkomt uit de GroenLinks-component in het stadsbestuur – oude diesels weren, de media de schuld geven van radicale moslims – maar niets van dat. Het plan komt uit de koker van D66-wethouder Victor Everhardt. Jawel, de sociaal-liberalen kunnen dat: in één week de draak steken “Pang, pang! Hahahahaaa! Kostelijk!” met de krijgsmacht, aan de andere kant drie miljoen euro storten op de rekening van 250 bijstandtrekkers. Zorgelijk dat die andere coalitie-partijen – VVD en de SP – akkoord zijn gegaan met deze gekkigheid. Zowel de liberalen als de socialisten zijn namelijk gekant tegen een basisinkomen.

Vleesgeworden microfoonstandaard Jaap van Deurzen van RTL werd gisteravond live tijdens de uitzending even geregisseerd door ADO-jongens en volgde de instructies zenuwachtig op. Terwijl Jaap van Deurzen oorlogen in het Midden-Oosten gewend is! Jup. Er worden weer eens media belaagd en anti-semitische leuzen geroepen in Den Haag. Het zijn echter geen jihadi's, maar ADO-supporters, dus wordt er nu wel direct onderzoek ingesteld. Dan zit burgemeester Abu Al-Aartsen er ineens bovenop. Volgens de politie liep de fanborrel van ADO verder prima binnen de lijntjes. Goed opgevoede jongens zijn het ook. Wat minder binnen de lijntjes was het gedrag van het publiek van Heracles in Almelo, dat apengeluiden gemaakt schijnt te hebben richting oud-speler Edwin Gyasi (nu Roda). En Willem II tegen Vitesse gaat vandaag gewoon door, ondanks de politiestaking, want volgens de Driehoek van Tilburg hebben de supporters beloofd zich te gedragen. Het zijn volwassen mannen, dus dat komt vast goed dan. Het voetbal is weer begonnen, wat een feest voor de samenleving!

Burgemeester & Wethouders van Alphen proberen de gefaalde hijsoperatie te verkopen als een plotseling onverwachte gebeurtenis, terwijl de val mede een voorspelbare gevolg is van haar toestemming. Ik zag de beelden, de achterste kraan draait wat snel, het brugdek zwaait een beetje, het ponton begint te kantelen en het is al gebeurd. Gaat nergens over. Als je een beetje YouTube afzoekt: totaal geen nieuw ongeval. Het enige novum is dat het wegdek geëindigd is op drie woningen, waarvan de bewoners geeneens aangeraden is weg te blijven. Die voorzorgsmaatregel acht de hoofdaannemer nog steeds niet nodig. Woningen die na het ongeluk alleen met een hond op afstand doorzocht konden worden. Het enige wat aan deze happening onverklaarbaar blijft, is het totale gebrek aan doden en gewonden. Gooi de dobbelstenen opnieuw en je komt nooit op dubbel nul uit. Het gemak waarmee de falende bestuurders aan het pluche blijven plakken, went. Die burgemeester had nooit meer moeten terugkeren van vakantie.

Aandoenlijk stukje in The Guardian, van een Londense stedenbouwkundige. In het computerspelletje Cities: Skylines - een soort SimCity, maar dan goed (dixit Joris) - probeerde de 'urban planner' een heuse anti-ka-pi-ta-listiese stad te ontwerpen. Want, altijd maar die economische groei, waar is dat nou helemaal voor nodig? Nee, de economie van deze stad zou niet langer gebaseerd zijn op consumptie, maar op 'social exchange.' Lol, prima plan. Geen betere plek om je socialistische idealen tot leven te wekken dan in een virtuele computerwereld. Daar kunnen ze tenminste geen kwaad. Dus, hoe denkt u dat dit nog-nooit-eerder-geprobeerde experiment uitgepakt heeft? Werd vast een heerlijk zonnige stad, met overal bloemetjes en bijtjes, waar de inwoners de hele dag hand in hand met eenhoorns onder de regenboog dansen? Dat is immers het onvermijdelijke eindpunt van de geschiedenis, als de (al dan niet virtuele) mensen maar de gelegenheid zouden krijgen om dat kapitalistische juk eindelijk eens een keertje af te werpen. Mwahaha, FOUT. Voor ogen van de goed bedoelende planoloog voltrok zich op zijn computerscherm een soort postnucleair winterscenario. Zijn beschrijving van de virtuele stad waar hij mee eindigde, doet nog het meest denken aan hoe Pyongyang eruit zou zien als de inwoners daar niet door hun dictator gevangen werden gehouden: verlaten en failliet. Maar! Hij had een excuus paraat: de planoloog wijt dit falen niet aan zijn eigen antikapitalistische insteek, maar aan de opzet van het spelletje. Want dat we nu eenmaal leven in een realiteit waarin wij mensen gewoonweg genieten van dingen kopen en consumeren om ons leven prettiger te maken en onszelf te amuseren, dat kan natuurlijk niet waar zijn. De wijze les die we hieruit kunnen trekken: het solidaire Luilekkerland waar de basisinkomens aan de bomen groeien en de economie draait op sociale ruilprincipes, krijg je zelfs in de virtuele wereld van een computerspelletje niet van de grond. En sommige mensen zien de realiteit zelfs niet onder ogen als ze zichzelf er keihard mee in het gezicht slappen. Lol.

Straks gaan we weer de EU omduwen, nu gaan we even genieten van een itsy bitsy spider. Wij hebben zeevonk, maar we hadden beter een peacock spiderplaag kunnen hebben. Want die zijn poepschattig. Kijk hoe Blauwmasker in het filmpje hierboven de vrouwtjesspinnen naroept, na-sist en gewoon op straat dingen toefluistert. WAT EEN VROLIJKE SPIN! En, hier komt de catch, het beestje is maar drie tot vijf millimeter groot. DAT IS GOEDVERDOEMME EEN PARTIJTJE HARDCORE SCHATTIG! Pak een lineaal. Kijk hoeveel afstand er zit tussen de nul en de drie tot vijf millimeter. Zoveel is dus drie tot vijf millimeter! En zo groot is dus de Maratus volans, a.k.a. Peacuty Spider. Dit is dus de Doutzen Kroes onder de Arachnoidea. De spin die de soort weer een goede naam geeft. Australisch wetenschapper Jürgen Otto bestudeert deze spinnetjes en is zo in de gloria over het beestje dat hij er een Facebookpagina vol foto's over gemaakt heeft. En ook een Flickr-pagina. Boks, Jürgen, wij houden van dit soort spinnen-swag. Gaan we ons over een uurtje weer boos maken over maatschappelijk relevante kwesties. Peacock Spider, blijf jezelf doen, want je doet het goed!

GeenStijl Historisch Verantwoord! We hebben een zomercolumnist weten te strikken met een bijzondere reputatie op het gebied van cartoons & spotprenten. Deze zomer is hij onze eenmans interredactionele werkgroep cartoonduiding, om te laten zien dat het jankeballen over 'kwetsende cartoons' van nu, volstrekt verbleekt bij de hardheid, scherpte en ferme beledigingskracht van historische cartoons over slavernij, religie, koningshuizen en de vrijheid van meningsuiting. Klas, pak een kladblok en je kleurpotloden. We gaan weer wat leren vandaag! Ditmaal gaat het over zwarte speelkameraadjes. Taste in High Life De spotprent Taste in High Life toont een scène die zich afspeelt in de hoogste kringen van het achttiende-eeuwse Engeland. Een gesoigneerde heer converseert met een wat oudere dame. Onderwerp van gesprek is een porseleinen kop en schotel. Links een uiterst elegante jongedame die een zwarte page – als ware het kereltje een huisdier – onder de kin strijkt. Op de voorgrond bestudeert een aangeklede aap de menukaart. Nadat de steenrijke en excentrieke Mary Edwards of Kensington mikpunt was geweest van spot gaf zij in 1742 Wiliam Hogarth opdracht Taste in High Life te schilderen. Met dit satirisch bedoelde schilderij wilde Mary Edwards wraak nemen én commentaar leveren op de modegrillen en statussymbolen van haar tijd. Bovenstaande prent van Samuel Phillips uit 1798 is een kopie van het schilderij. Geinige details ‘Gewone’ slaven werden gebrandmerkt of droegen een ijzeren halsboei met de naam van de eigenaar. De page draagt – heel chique – een zilveren halsboei. De gesoigneerde heer heeft zijn linkerarm in een mof gestoken. Tegenwoordig wordt deze handenwarmer niet of nauwelijks meer gedragen maar in de achttiende eeuw was de mof ‘en vogue’ voor zowel vrouwen als mannen. Hierbij dient wel te worden vermeld dat de toenmalige Franse modevoorschriften in Engeland als ‘verwijfd’ werden beschouwd. Let ook op de muur: daar hangt een schilderij waarop de ‘achterkant’ van damesmode is te zien.