Geenstijl

WAT WILLEN WE? DUIDELIJKHEID OVER WAT ER GESPEELD WORDT!
WANNEER WILLEN WE DAT? NU!

Eerst kwamen ze voor het klimaat. Toen kwamen ze voor Lenny Kuhr. En nu dit. Hartverscheurende beelden uit de kleine zaal van het Concertgebouw waar pianist Nicolas van Poucke aanschoof voor een mopje Beethoven. En zoals dat gaat, die jongen komt binnen, je houdt als publiek je bek, die jongen gaat spelen (er zit vaak twee keer een soort pauze in en dan mag je juist niet klappen, dus sowieso even wachten tot er veel mensen beginnen te klappen) en daarna applaus. Maar niet volgens een aanwezige mevrouw die te lui was om even het programmaboekje te googelen en daarom plompverloren aan de 'maestro' vroeg wat ie eigenlijk kwam doen. Dat is dus wat je krijgt als je je morele ambitie loslaat, mensen van het Concertgebouw. Als iedereen naar binnen mag bij de elite onder het mom van inclusiviteit, waarom zou je dan nog bij de elite willen horen? Voor je het weet staat familieman Teun van de Keuken voor te dringen in de rij voor de garderobe en dan ben je geen tempel meer voor klassieke muziek maar gewoon een soort Paradiso met net iets warmer bier. Triest.