Waanzin

Zullen we het geloof - in casu de fundamentele geloofspunten van de islam - eens platslaan tot de volgende fraai in het Algemeen Dagblad opgetekende casus: dat je als een Daniëlle (Hartsuijker) of een Mandy (Spijk) in zorgeloos Nederland wordt geboren en je echt en heus ALLE ruimte krijgt om álles van je leven te maken, maar je ergens een paar keer de verkeerde afslag hebt genomen en je ervoor KIEST je te conformeren aan de extreemste variant van een extreme set symbolische spelregels die tig jaar geleden verzonnen geopenbaard zijn. Je geeft al je fundamentele rechten en vrijheden op, sluit jezelf als een debiel op in een stoffen gevangenis van onderdanigheid, ruilt verzorgingsstaat Nederland in voor het kalifaat waar iedereen maar doodgaat, zit daar zonder spijt of wroeging (wel met heel veel verwijten richting Nederland) en dan komt het tot het volgende:

"De volgende ochtend nemen de twee dochters plaats op een van de banken in het buitenhuisje. De kachel brandt. Er staat ontbijt klaar. Ik herken Daniëlle aan haar handtas. Zij doet het woord. Het is niet geoorloofd dat ik ook de stem van Mandy te horen krijg. Bij een extreem conservatieve interpretatie van de islam behoort de stem van de vrouw ook tot haar awrah, de intieme delen van het lichaam die bedekt horen te zijn, net als bijvoorbeeld haar haar, ogen en handen. Mohammed, haar nieuwe man, wil niet dat zij hardop spreekt. De officiële lezing is dat dit mij zou kunnen verleiden."