Geenstijl

Traditie! Het jaaroverzicht als kerstverhaal, leuk om voor te lezen tussen de gangen door! Hier 2017, 2018, 2019, 2020, 2021 & 2022

Lang geleden in een universum heel ver weg van Henk en Ingrid woonden twee mensen die veel van elkaar hielden. Hun namen waren Jozef Klaver en Franciscus Cornelis Gerardus Maria Timmermans. Eerst waren ze kansloos vrijgezel, maar toen gingen ze toch maar met elkaar vrijen. Gut gut wat waren ze samen gelukkig en wat lagen ze samen lekker in de rood-groene stro. Ze werden nog gelukkiger toen ze merkten dat ze een kindje zouden krijgen: een engel genaamd Maurice de Hond had het zelf gepeild. En het was een bijzonder kind! Het kind ging vrede brengen aan alle mensen. Engel Maurice had gepeild dat de boodschapper van het volk 'Geert' zou heten. Het kind was de meeuwsias!

Op een dag hoorden Jozef en Franciscus Cornelis Gerardus Maria dat ze naar Den Haag moesten gaan.

Hoe moet dat nou, dacht Franciscus Cornelis Gerardus Maria. Ik heb een veel te dikke buik voor die reis naar Den Haag! Hij zei tegen Jozef Klaver: "Wat zou er gebeuren als we gewoon niet naar Den Haag gaan? En lekker in Brussel blijven?" Dat mag niet van Esther-Mirjam Sent! "Maar ik kan niet", huilde Franciscus Cornelis Gerardus Maria. "Ik ben zo moe en zo dik." Hij werd getroost door zijn genderneutrale man. "Ga maar lekker slapen in de business class van het privévliegtuig." Ze gingen op weg naar Den Haag. Franciscus Cornelis Gerardus Maria werd op de rug van een ezel van Troje richting het privévliegtuig gereden. De ezel was genaamd Stephan van Baarle. Sjonge jonge wat was het druk op de weg. De reis duurde heel lang want schaap Ten Broeke blokkeerde de snelweg. Ze was boos dat er te weinig mensen waren vermoord op 7 oktober. Eenmaal in Den Haag aangekomen moesten onze hoofdrolspelers op zoek naar een hotelletje. Een beetje kwaliteit en niet zo'n vieze stal, want Franciscus Cornelis Gerardus Maria had net een miljoenenpand gekocht in Maastricht. "Ho ho het is gewoon een heel groot rijtjeshuis", jammerde hij. In Den Haag wilde hij per se in Des Indes omdat ze daar zo'n goed ontbijtbuffet hebben. Gelukkig was er in Des Indes nog wel plek want de belastingbetaler draait er toch voor op.

Eenmaal bij Des Indes kreeg de hotelbaas lekker geen handje. De hotelbaas had in het verleden namelijk stomme dingen getwitterd. Jozef Klaver deed de deur van de presidential suite open. "Kom maar binnen, Franciscus Cornelis Gerardus Maria", fluisterde hij. Franciscus Cornelis Gerardus Maria liet zich als een dikke bal gehakt op het bed vallen. Toen liep Jozef weer naar buiten, naar de ezel van Troje, Stephan van Baarle. "Kom jij met je islamitische geklier ook maar lekker meebalken in onze entente van identitair geluk." Opeens keek Franciscus Cornelis Gerardus Maria een beetje moeilijk. Het komt! Floeps! Samen keken ze huilend van electoraal ongemak naar het kindeke. Hij had blond haar. Ze noemden het kindje Geert, precies zoals engel Maurice had voorspeld. Ze wikkelden het kindje in 37 zetels.

Terwijl Jozef en Franciscus Cornelis Gerardus Maria heel druk bezig waren met het uitschelden en zwart maken van kindeke Geert, omdat-ie een racist zou zijn, kwamen buiten de herders samen. Herder Moerland, herder Klok en herder Rennie Deflatine. Opeens stond engel Maurice naast de herders. Ik kom jullie iets moois vertellen! Er is vannacht een kindeke Geert geboren. De schaapjes van de herders blaatten allemaal stomme wijsjes over de standpunten nieuwe koning, want zij zaten allemaal nog op schoot bij koning Mark. Vooral de schaapjes van herder Klok blaatten hard en veel. "Bèèèh! Bèèèèèèèh!", klonk het. Alleen schaap Ten Broeke blaatte wat minder hard, want zij zat dus joden te haten op de snelweg.

Elders in het land keken de drie wijzen uit het oosten van het politieke spectrum (wijze Pieter, wijze Yesilgöz en wijze Caroline) naar een heldere ster. Het was de 'Ronald Plaster'. De Plaster stond recht boven Des Indes. Er was iets heel bijzonders gebeurd! Kindeke Geert was salonfähig! Nu moeten we een coalitie vormen, dacht wijze Caroline. Wijze Yesilgöz wilde aanvankelijk niet, maar toen zag ze het licht van de Plaster. En zo gingen ze gedrieën op weg naar Des Indes, om 'in gesprek' te gaan. "Zou er echt een Geert geboren zijn?", vroeg de wijze Pieter. Ja, het was heus.

Enfin, ze stapten dus op hun bandwagon naar Des Indes. Zo snel als ze konden reden ze naar het achterkamertje. Daar lag het pasgeboren kindeke Geert. Het was een kind van het volk en het was gekomen om de mensen te helpen. Ze gaven het kindje allemaal cadeautjes, zoals compromissen, afspraken en als klap op de vuurpijl een coalitie. Kindeke Geert pakte de coalitie uit en het bleek een flutkabinet. Toch waren ze blij dat ze dit hadden meegemaakt. Daarna gingen ze terug naar hun eigen land, en met hen alle kansloze asielzoekers uit Marokko en Tunesië.

EINDE & DE GROETEN AAN JE SCHOONMOEDER