Geenstijl

Maar wanneer is een taboe geen taboe meer

Menstruatie. Een taboe. Trekt Heleen van Royen niet een tampon uit d'r bejaarde poes dan doet Geraldine Kemper het wel, en anders vraagt Pipo de Clown-journaliste Milou Deelen wel met een doorgelekte witte onderbroek om tikkies bij de kerels die ze nu weer na een avondje zuipen op de studentensoos feministisch heeft onderworpen in haar slaapkamer met Joke Smit-posters aan de muur. Iedereen lult alleen maar over seks (een taboe), incontinentie (een taboe), klaarkomen (een taboe), gebeft worden (een taboe). Nu is de overgang weer een taboe. Dan verzint iemand dat het een taboe is ('dit is een taboe') en vervolgens (maar daarvoor ook al) wordt er op 1.000 plekken over geklept. Over het onderwerp, maar ook over het fenomeen. 'Taboe'. In de Libelle, in de Story, in de Linda, aan tafel met die vreselijke Tanja Jess bij OP1, in De Telegraaf, in Trouw, in documentaires, er zijn podcasts over, het is op de radio, noem het allemaal maar op, overal gaat het over de overgang, omdat het zo'n enorm taboe is. Gisteren zat gangstersletje (dixit Peter R. de Vries) Caroline Tensen - je oma die altijd een beetje extra alcohol in de bowl flikkert op verjaardagen - weer bij Jinek te leuteren dat er een taboe ligt op de overgang. Dezelfde Caroline Tensen die eerder al een documentaire maakte over de overgang, omdat het zo'n taboe is. Nu komt het Carolin€ T€ns€n wel heel erg goed uit dat Caroline Tensen momenteel een boekje moet verkopen over de overgang, en dat ze daarom ooooooveral mag roepen dat het een taboe is - Caroline Tensen, die rücksichtslos oude bejaarde vrouwtjes de laatste centen uit de portemonnee schraapt om ze emotioneel afhankelijk te maken van de Postcode Loterij en daar dan 250k per jaar voor krijgt. De vraag is echter: ligt er nog een taboe op vinden dat het wel eens mag stoppen met dat larmoyante gezeik en aandachtsvragende getrut over taboes?