Geenstijl

Vrije meningen! Op internet! DOODENG!

Uitgerekend in de week dat Elon Musk een deal maakt om Twitter over te nemen en het platform transparant & open source te maken om meer ruimte aan free speech te geven, heeft Brussel de Digital Services Act aangenomen. Dat is EUrwelliaanse neospraak voor INTERNET KILLSWITCH. Op papier is het bedoeld om de macht van Big Tech aan banden te leggen en dat is op zich goed want Big Tech is zorgwekkend groot, zorgwekkend ondemocratisch en vooral zorgwekkend dichtgetikt links. In de praktijk vertrouwen we Brussel nog minder dan Zuckerberg (weet u nog, die hot mic tussen hem & Merkel over het te voeren censuurbeleid?) en het feit dat emailcrimineel Hillary C. als een van de eersten staat te juichen bij de Digital SloopServices Act, moet iedereen op zich genoeg vertellen over het gevaar van internetregulerende EU-wetgeving (ook een gevaar voor uw privéchats trouwens). 

Met die twee dagen oude nieuwe meningenwet in de hand, staat eurocommissaris Thierry Breton (Franse elitaire zevenvinker met een kop als een ouwe lesbiënne) nu al bestraffend richting Elon Musk te wapperen: "Be it cars or social media, any company operating in Europe needs to comply with our rules – regardless of their shareholding. Mr Musk knows this well" , twitterde hij op dreigende toon tegen de Marsmiljardair die - het kan niet genoeg benadrukt worden - ALLEEN MAAR GEZEGD HEEFT DAT HIJ VRIJHEID VAN MENINGSUITING WIL VERGROTEN OP TWITTER. Nog een bewijs dat de linksprogressieve elites doodsbang zijn voor het vrije woord, uw vrije mening en mensen die hun ideologie en idealen uitdagen met, nou ja, afwijkende opvattingen. Ja, er zijn veel gekken, aluhoedjes en domme scheldschreeuwers op internet, maar NEE, laat je niet & nooit wijsmaken dat de Europese Unie je daar tegen zal beschermen met wetten die de VvMU aan banden kunnen leggen met enge noodknoppen. De Europese Unie is en blijft een parasitair project van bange mensen die elke dag vrezen dat iemand hun ijsjes en hun eisjes komt afpakken. Gelukkig mogen we dat nog zeggen, maar: voor hoe lang nog?