Geenstijl

De Profeet van Molenbeek is op bedevaart voor Safari Eurabia. Vandaag flaneert hij (nogmaals) over de beruchte boulevard van Nice, Europees knooppunt tussen rubber boten en lange messen

De vraag die mij het meest gesteld is sinds het verschijnen van Brussel Eurabië, is ook meteen de domste: wanneer komt er een islamitische terreuraanslag in Nederland? Men vraagt dan nog net niet om hoe laat en waar precies. De op één na domste vraag kwam van een juffie - pumps, leren rok, zijden blouse met drie knopen los - van de radionieuwsdienst van het ANP: "Goh, wat leuk, je hebt een boek geschreven! Waar gaat het over?"

In Frankrijk kan een willekeurige pershorzel beter vragen: wanneer is de vólgende islamitische terreuraanslag, want de lijst van mohammedaanse massakers is duizelingwekkend. Vrijwel altijd waren de slachtoffers soft targets: kinderen, huisvrouwen, geestelijken en gelovigen. Kerkgangers staan hoog op de hitlist van de dappere jihadisten. Op 29 oktober 2020 werden in de Notre-Dame de Nice de 60-jarige Nadine Devillers, de 44-jarige Simone Barreto Silva en Vincent Loquès, de koster van de basiliek die op het punt stond zijn 55ste verjaardag te vieren, afgeslacht door Brahim Issaoui. 

In de basiliek is het business as usual zoals in de meeste kerken in Frankrijk: leeg dus, op een scharrelend omaatje na, en een klerk die heel boos wordt omdat ik op een stoeltje van de curie ben neergeploft. In een hoek van de kerk staat een monument voor Nadine, Simone en Vincent. Op de gedenksteen wordt nadrukkelijk vermeld dat ze de slachtoffers waren van een islamitische terrorist. In Nederland zou er in zo'n geval staan: vergeef het hem, Heilige Vader, want de arme stakker wist niet wat hij deed en ook hij is een slachtoffer. 

De 21-jarige Issaoui werd op 29 oktober om 06:47 uur gezien in het station van Nice-Ville. Hij ging nog even bidden in een gebedsruimte achter het station en begon aan de wandeling van ongeveer 400 meter naar de basiliek Notre-Dame de Nice, waar hij in koele bloede met zijn slachtpartij begon. De politie maaide hem neer terwijl hij nog eventjes voor de volledigheid "Allahu akbar" riep. 

Wat alles extra macaber maakt voor de nabestaanden, is dat de islamitische moslimterrorist van plan was naar Parijs - hét eldorado voor zijn species -  af te reizen om een aanslag uit te voeren op de Eiffeltoren maar de stakker had niet genoeg geld voor een TGV-kaartje. De Tunesiër kwam als "asielzoeker" met een bootje naar Italïe, madame Sargentini. De aanslag volgde dertien dagen na de onthoofding van Samuel Paty en tijdens het het proces tegen de medeplichtigen van de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo. Zoals gezegd: allemaal soft targets.

Weerloze geestelijken en kerstmarkten zijn de favoriete doelwitten van islamitische terroristen. De bisschop van de Algerijnse stad Oran, Pierre-Lucien Claverie, kwam bij een bomaanslag bij de ingang van zijn huis om het leven. Tussen 1994 en 1996 werden er negentien katholieke geestelijken afgeslacht in Algerije, waaronder de Vlaamse witte pater en islamoloog Charles Deckers. 

In december 2000 werd een aan Al Qaida gelieerd complot ontdekt om de kerstmarkt in Straatsburg, aan de voet van de kathedraal van Straatsburg, op oudejaarsavond te bombarderen. Op 13 december 2011 pleegde de Marokkaanse Belg Nordine Amrani een aanslag op de kerstmarkt in Luik: 6 doden en 123 gewonden. Bij een aanslag in Straatsburg vielen op 11 december 2018 op de Christkindelsmärik, de bekende kerstmarkt, in eerste instantie twee doden en 14 gewonden. Drie personen overleden later alsnog aan hun verwondingen. De dader was een Algerijnse Fransman: Chérif Chekatt. 

Bij de aanslag op de kerstmarkt in Berlijn vielen in totaal 13 doden. De dader: Tunesiër Anis Amri, die als "asielzoeker" met een bootje naar Italië kwam, madame Sargentini.

Moslimterrorist Issaoui, die zijn aanslag op de Notre Dame overleefde, werd onlangs voor de zoveelste keer gehoord door de rechercheurs. Hij geeft geen informatie en zegt aan geheugenverlies te lijden. Issaoui beweert zich niets maar dan ook niets te herinneren, hoogstens een paar fragmenten van zijn leven in Tunesië voordat hij op 19 september 2020 de boot, als asielzoeker, madame Sargentini, naar Italië nam en vervolgens de trein naar Nice. Zijn geheugenverlies irriteerde de magistraten mateloos. Zijn advocaten zeggen dat die amnesia het gevolg is van zijn verwondingen. Issaoui werd door kogels geraakt in de borst en buik, werd twee keer geopereerd en lag enkele dagen in coma. Tijdens die coma zijn er  meerdere overtredingen gepleegd, meent de verdediging. Monsters en vingerafdrukken werden genomen zonder zijn toestemming. De verdediging beschouwt dit als een aanslag op de waardigheid van het menselijk lichaam.

De nabestaanden van Nadine, Simone en Vincent werden afgelopen januari  ontvangen door de onderzoeksrechter die belast is met het onderzoek. Brahim Aissaoui, is aangeklaagd voor "moord in verband met een terroristische onderneming", "poging tot moord in verband met een terroristische onderneming" en "deelname aan een terroristische vereniging van criminelen met het oog op de voorbereiding van "een of meer misdrijven van letsel aan personen". Het is te hopen dat dit proces sneller plaatsvindt dan het proces tegen de handlangers van de bestuurder van de truck des doods. Het wachten daarop duurde zes jaar en vindt eindelijk dit najaar plaats. 

Een aanslag in Nederland mag redelijkerwijs te zijner tijd verwacht worden, als we zo naar de statistiekjes kijken van de ons omringende landen. Ik heb geen idee hoeveel tijdbommen er in Nederland ronddolen. De AIVD weet dat wel. Vorig jaar september werden negen "jongeren"opgepakt in Eindhoven, en in september 2018 zeven "jongeren".  De toon in de Nederlandse media is altijd een beetje lacherig, op het schaapachtige af. Deze jongeren - immers dé slachtoffers  van islamofobie en xenofobie en etnisch profileren, zaten nog net niet te jammeren en uit te huilen bij Margriet van der Linden. 

Het overzichtelijke en redelijk transparante Amsterdam is geen Molenbeek, Parijs of Nice, anonieme steden waarin het goed toeven is voor slapende cellen. Maar ik ken het prototype van deze jongens maar al te goed, en ze lijken precies op hun soortgenoten in Frankrijk, België en Duitsland. "If it looks like a duck, swims like a duck, and quacks like a duck, then it probably is a duck."

Een jaar na de aanslag namen familieleden van de slachtoffers, gelovigen en lokale politici, vergezeld door de minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin - in totaal 450 mensen - deel aan de onthulling van de gedenkplaat in de kerk. Buiten werd een standbeeld ingehuldigd, een vredesduif, getekend door kunstenaar Théo Tobiasse. Bij het zien van die duif moet ik denken aan de boosaardige aliens in Mars Attacks! Zij schieten de vredesduif die "de deugzamen der wereld" hen aanbieden aan flarden, terwijl ze boosaardig lachend roepen: *we come in peace, we come in peace. *

Tot zover Nice.

Arthur van Amerongen maakt voor GeenStijl een rondreis door Europa, door de achterwijken van de omvolking en langs de zonsondergang van het Avondland. Als volleerd wereldreiziger trotseert hij daarvoor met een klein budget menig beschimmeld hostel, karige koffietentje en als het moet: een stenen bankje in een stadspark. Desalniettemin is deze reis een kostbare aangelegenheid dus uw gulheid om Ome Tuurgevoed, verwarmd en gemotiveerd te houden op zijn barre bedevaart langs de historische artefacten van de Europese islam en ideologische boobytraps van de stille burgeroorlog, wordt hogelijk gewaardeerd: