Geenstijl

Soep van de Week, teven Stamcafé

Morgenavond gaat Joris "zeven vinkjes" Luyendijk in Zomergasten in gesprek met Sakir Khadr. Volgens de VPRO maakt "deze documentair fotograaf en filmmaker van Palestijns-Nederlandse afkomst stijlvol, cinematografisch werk en rauwe, intieme beelden van conflictgebieden". Het gezaghebbende en onverdachte blog Follow The Subsidy Money schreef recentelijk dat de beste man op een controversiële Amerikaanse terroristenlijst staat die door veel landen wordt gebruikt, en GeenStijl meldde al eerder dat Khadr bij de Volkskrant ontslagen werd door roekeloos gedrag in een oorlogsgebied, of iets in die geest. Dat wordt dus weer een zomers avondje topamusement bij de VPRO: heerlijke zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming, want ik hoor net van Pelleboer dat Koning Herfst reeds zijn intrede heeft gedaan in het troosteloze en verloren moederland.

Ik ontplofte trouwens zowat van woede toen ik de aankondiging las in mijn Vrije Geluiden-televisiegids, met kunstlederen omslag. Waarom word ik godverdomme nooit uitgenodigd, als interviewer of als geïnterviewde? De goed geïnformeerde lezer weet natuurlijk dat ik met deze pathetische noodkreet verwijs naar een interview met Flappie Maas, die met een nummertje op zijn oren samen met Jan Paternotte mee kan doen aan wedstrijdzeilen voor dames  bij de Olympische Spelen in Parijs. Ik citeer: "Cornald Maas vindt het ontzettend gek dat hij zo weinig aanvragen voor grote interviews krijgt. Dat bekent de AVRO-presentator in VARA-gids. Maas vindt zichzelf er interessant genoeg voor. “Ik presenteer nu vijf jaar met groeiend succes Opium en dat is zelden aanleiding geweest voor een portretterend interview. Ik vind het raar. Zelfs bij het uitkomen van mijn boeken over de dood en over echtscheiding vroeg niemand echt door naar mijn drijfveren en pijnpunten.’" Ach, drie dingen zijn zeker in het leven: de belastingen, de dood en het hysterische gebep en gekakel van beroepsleeghoofd Cornald 'dit jaar gaan we winnen' Maas over het Songfestival.

En wat die Badr Khadr betreft: ik ben ook rauw en intiem hoor! En ik was ook vaak in conflictgebieden, en met name op de Zeedijk toen het daar nog spannend was. Come for a ride on that Soul Train!

Kinnesinne is mijn middelste naam en ik ben dan ook stinkend jaloers op Luyendijk, die mij goed kent. Hij heeft namelijk veel met mij opgereisd door Libanon en Iran en bijna waren wij samen vanuit Amman naar Bagdad gereisd voor de Tweede Golfoorlog, ware het niet dat ik er veel eerder arriveerde. Joris vertelde mij bij een glaasje araq in het Holiday Inn in Amman - waar we zaten te wachten op een visum voor Irak - dat ik zijn grote voorbeeld was toen hij nog studeerde. Daarna ben ik Joris nog maar één keer tegengekomen, op straat in Amsterdam. Joortje was op zijn mediaal hoogtepunt en zei tegen mij – nota bene zijn voormalige idool – dat het tijd werd dat ik ook eens moest gaan doorbreken. Ik heb toen een half uur lopen huilen, dat begrijpt de lezer wel.

Luyendijk verkondigde recentelijk dat er nergens in de hele wereld zo'n uniek interviewprogramma bestaat als Zomergasten, waarin mensen drie uur aan het woord komen. Zou de beste man weleens gehoord hebben van Joe Rogan? Diens interview met Duncan Trussell duurde vijf uur en negentien minuten! Zou Luyendijk überhaupt gehoord hebben van Lex Fridman? De podcast van Fridman heeft 4 miljoen abonnees en de goede man deinst niet terug voor interviews van drie uur met Ivanka Trump, Kevin Spacey en Tucker Carlson. Zijn interview met Elon Musk duurde acht en een half uur en het prettige gesprek met Sam Harris duurde ruim vijf uur. Religiecriticus Harris is een van de "Four Horsemen",  samen met Richard Dawkins, Christopher Hitchens, en Daniel Dennett. Dat is snotverdomme wel eventjes andere koek dan nonkel Erich "Willkommenskultur" von der Burg, die in de eerste aflevering van Zomergasten zat en over koetjes en kalfjes mocht babbelen met VPRO-mastodont Peter van Ingen. Wie trouwens eens een geweldige persiflage van Zomergasten en Van Ingen - met zijn zorgvuldige ingestudeerde gebaartjes en zijn geveinsde belangstelling  - wil zien, moet op YouTube naar De Hoerenman van Jiskefet kijken. Hilarisch!

Bij de baard van de profeet: wat lijkt het mij heerlijk om het handjevol gefossiliseerde couch potatoes, die ook nog eens wortel hebben geschoten onder hun Berend Boudewijn tv-stoel, eens flink te laten schrikken! Als hoofdfilm zou ik de cultklassieker Pruimenbloesem draaien, een film die veel indruk op mij heeft gemaakt, samen met Deep Throat en Debbie Does Dallas.

Bol over Pruim: "Amerika had Deep Throat, Nederland had Pruimenbloesem: de eerste big-budget porno film uit de Lage Landen. Een professioneel gemaakte film met prachtig camerawerk en een oprechte boodschap over de bevrijdende werking van erotiek. De film draait om Myriam (Diana de Koning), de nymfomane vrouw van een oudere heer, die in haar luxueuze villa in de Betuwe seks heeft met mannen en vrouwen. De prachtig verbeelde erotiek van Pruimenbloesem trok in 1982 maar liefst tweehonderdduizend bezoekers, waarna de film ook een grote hit werd op video. Pruimenbloesem is letterlijk en figuurlijk een labour of love van Willem van Batenburg, die zijn succes een jaar later herhaalde met 'n Schot in de Roos."

Verder zou ik de volgende fragmenten aanvragen: de compilatie van hoogtepunten van Hadimassa, met natuurlijk de onvergetelijke poepchinees, een fragment uit De Ondergang van de Onan, Barend Servet op bezoek bij koningin Juliana die spruitjes schoonmaakt,  Rob Muntz als Hitler in Wenen (ook VPRO), Kerstmis met Tiny en Lau, Willems Kantine, de aflevering van Radio Bergeijk over pesten, Ajax tegen Feyenoord in 1983 (8-2, ik stond daar te huilen in de stromende regen, wat een legendarische wedstrijd was dat) en de muziek zou ook niet ontbreken: Herman Brood, Frank Zappa, Dr. John, Fela Kuti en de Wu-Tang Clan. Ik maakte hierboven een grapje over de Soul Train. Dat werd gepresenteerd door de geweldige Don Cornelius. Wat een held was dat, en wat een geweldige stem. Dus  ook een fragmentje uit de Soul Show! Oh ja, en Reve natuurlijk!

Oh ja, en als klap op de vuurpijl een fragment uit de geweldige, hilarische en vooral dodelijke lezing van Gerrit Komrij - immers de peetvader van GeenStijl -  ter gelegenheid van de Anal Pride die dit weekeinde gehouden wordt in het woke pretpark 020.

Hier een fragment uit de hele tekst:

De nicht en de travestiet en de hermafrodiet zijn meubelstukken geworden, overgeplant van buurtcafé naar huiskamer. Ook in die Hollandse huiskamer mogen ze blijven omdat ze zo zacht zijn, zo ad rem, en zo vals zonder dat je je beledigd hoeft te voelen. En, vooral, omdat ze zo gezellig zijn. ’t Hielp daarbij dat alle tv-homo’s, hun diepere homo-aard indachtig, ook zelf verzot waren op aandacht, dat je ze met niets zo gelukkig kon maken als met applaus en een schouderklopje, met als hun hoogste ideaal samen op de foto met de koningin.

Eigenlijk is homoseksualiteit, of althans het narcistische ruggenmerg ervan, bij uitstek geknipt voor tv. Geen wonder dat het scherm zwart ging zien van de nichten. Het begint ermee dat het publiek tv-homo’s ‘wel geschikt’ vindt, het eindigt ermee dat tv-homo’s gingen denken dat ze een deksels baanbrekend werk verrichten. Intussen is de homoseksualiteit zelf, met haar verontrustende en sinistere kanten, uit het zicht verdwenen. Vermalen tussen het publiek en de sterren.

Ik lul die fragmenten zo aan elkaar, zoals de spreekwoordelijke meneer Brugman, en heb ook nog eens een goed televisiehoofd, zoals te zien was bij Michiel Lieuwma. En bij TV Brussel! Bovendien heb ik een geweldig radiohoofd, dat de mensen drie uur lang weet te fascineren en dus vast te houden.

En ik zou mijn onvoorwaardelijke liefde voor Israël verkondigen, iets wat het altijd goed doet bij de kijkertjes van Zomergasten. Don’t Worry, Israël, den Tuur stands behind you!

Omdat ik nu bekend sta als de hofnar en de joker van fascistisch Nederland, lijkt het mij verstandig om mijn academische, genuanceerde en analytische Tuur eens in het zonnetje te zetten. De man die als een hedendaags Kuifje met gevaar voor eigen leven doordrong tot Hamas, de Hezbollah, de Moslimbroeders in Egypte en de Marokkaanse mafkezen in Brussel.

En ik zou mijn glossy De Tuur promoten, die bij leven en welzijn ten doop wordt gehouden op mijn 65ste verjaardag op 4 november aanstaande. Dat wordt een vuistdik tijdschrift waarin vriend en vijand aan het woord komen. Hanny Roskamp heeft mij 4 uur lang geïnterviewd en ik denk dat zij de ware Tuur heeft ontdekt. Ik ben een paar keer in huilen uitgebarsten, en vooral toen zij mij doorzaagde over mijn (vermeende) sympathie en empathie voor extreem-rechts. Ze opperde zelfs dat ik er een verdienmodel van heb gemaakt, net als Jeroen Pen, alias Schots, scheef. En inderdaad, zijn loopbaan heeft net als ik een neergaande curve, al moet ik hem nog introduceren bij De Andere Krant en Ongehoord Nederland. That’s what friends are for, dude.

Maar goed, ik word dus nooit uitgenodigd, terwijl ik echt een kijkcijferkanon ben. Daarom moest ik keihard giechelen toen ik las dat de aflevering van Zomergasten waarin Jelle Brandt Corstius in gesprek ging met de schrijfster Sana Valiulina uit Estland, slechts 150.000 kijkers trok. Mijn grote vriend Conny Mus (de vrede zij met hem) zou gezegd hebben: "de VPRO had er beter een VHS’je van gemaakt en bij die paar kijkertjes thuis bezorgd want dat is een stuk goedkoper dan live uitzenden."

Kijkcijferautoriteit Tina Nijkamp sprak van een kijkcijferdrama en een nachtmerrie voor JBC. Hij zorgde voor de slechtst bekeken Zomergasten ooit, want niet eerder in de geschiedenis van dit programma, dat al 36  jaar bestaat, scoorde het zo slecht. Schadenfreude, noemen de Duitsers dat zo fraai want ik heb sowieso een lichte allergie voor het kroost van Hugo Brandt Corstius, en met name voor Aaf, mijn oud-collegaatje bij de Volkskrant. Diverse malen heeft zij mijn rotsvaste geloof in mijn heteroseksualiteit doen wankelen, in die mate dat ik zelfs eventjes overwogen heb actief aanhanger te worden van de Griekse beginselen. Maar daarmee zal ik de trouwe lezers van GeenStijl niet lastig vallen. Mijn enige trouwe fans. Voor hun mijn echte keuze als hoofdfilm bij mijn optreden in Zomergasten: De Mantel der Liefde van de legendarische regisseur Adriaan Ditvoorst. De vrede zij met hem.