Geenstijl

Potas, koper, staal, kolen, olie, gas, soja, mais, hout, cement, havens, spoorwegen, alles wordt door de Chinezen veiliggesteld

\

Het zal de lezer bekend zijn dat de Chinezen al jaren bezig zijn met hun Belt&Road Initiative (BRI). Dit omvangrijke Chinese plan heeft een mooie kaft; het doen herrijzen van de zijderoute en zo het Oosten met het Westen verbinden. De handel kan dan floreren en de tussenliggende landen uit de armoede trekken. Hat ware verhaal ligt iets anders natuurlijk, maar de EU is nu pas wakker geworden en vreest dat China een te machtige positie aan het verkrijgen is. Daarom is de EU nu met haar versie van de BRI gekomen: The Global Gateway. Maar zoals mag worden verwacht, slaat de EU de plank mis, en niet zo’n beetje ook. De EU redeneert vanuit haar woke wereldbeeld terwijl de Chinezen voor keiharde (maar mooi verpakte) geopolitiek hebben gekozen. Hiermee kan dit een dure en uiterst ineffectieve grap gaan worden, waar ook serieuze geopolitieke consequenties aan verbonden zullen zijn.

Het Chinese Belt & Road Initiative is 8 jaar geleden ingevoerd door President Xi en is sindsdien een van de speerpunten van zijn buitenlandpolitiek. Treinverbindingen, snelwegen, maritieme routes, havens, vliegvelden, stuwdammen, energiecentrales, en dergelijke zijn de publiek bekende investeringsbestemmingen van de Chinezen. Betrokken zijn bij dit soort projecten kan inderdaad leiden tot meer economische macht voor China, maar de manier waarop de BRI dit doet is waar het echt om draait. En die manier waarop zorgt er pas echt voor dat China enorme geopolitieke macht naar zich toe trekt.

De Chinezen gebruiken hun banken, bouwbedrijven, ingenieurs en overheidsgeld om de projecten in andere landen samen met de lokale overheid te financieren. Tot dusverre niet zoveel bijzonders, behalve dan dat de Chinezen het allemaal zelf bouwen in plaats van het overlaten aan lokale bedrijven (soms moeten ze lokaal personeel inhuren maar die laten ze meestal in de keet zitten). De crux zit hem in de garanties die deze overheden (en bedrijven) aan de Chinese consortia moeten geven. Vaak worden grondstoffen, mijnen, energiecentrales, vliegvelden, havens en dergelijke als onderpand gegeven. De regeringsleiders in deze vaak arme landen doen dat al te graag want zij kunnen pronken met deze projecten (en zullen vast een douceurtje krijgen op hun Zwitserse bankrekeningen).

Maar aangezien China juist te veel krediet verstrekt aan deze landen, weten zij bij voorbaat dat het land in kwestie op termijn de rentebetalingen en aflossingen niet geheel kan betalen, waardoor de Chinese consortia (aangestuurd door de Chinese regering) het gegeven onderpand in bezit kunnen nemen. Op deze slinkse wijze kunnen de Chinezen bezitnemen van geopolitiek belangrijke bezittingen en locaties.

Het ironische is dat de Chinezen deze tactiek afgekeken hebben van de zogenaamde vulture funds. Deze veelal Amerikaanse fondsen investeren juist in de schulden van zwakke bedrijven die (relatief) goede bezittingen hebben of die juridisch gedwongen kunnen worden om de schuld in zijn geheel af te lossen (terwijl het fonds deze schulden juist tegen een enorme korting hebben ingekocht en dus enorme winst maakt). Hoe dan ook, het spel is dat het vulture fund via de achterdeur binnenkomt en erg veel waarde naar zich toe kan trekken. De Chinezen zijn echter nog slinkser, door willens en wetens leningen te verschaffen waarvan ze weten dat de ontvanger ze nooit zal kunnen terugbetalen.

Dus nu komt de EU ten tonele, terwijl de Chinezen al 8 jaar bezig zijn en al meer dan 10.000 projecten hebben afgewerkt in 165 landen. De Chinese investeringen bedroegen tot dusverre EUR 720 miljard. De EU wil EUR 300 miljard bij elkaar verzamelen, door onder andere private Europese bedrijven te laten samenwerken met lokale bedrijven en overheden. De doelstellingen zijn het bewerkstelligen van de digitale transitie, klimaatactie en duurzame energie, vervoer, gezondheid en onderwijs & onderzoek. Als een stelletje sandaal dragende totaal wereldvreemde missionarissen gewapend met ongelimiteerde bureaucratisch optimisme en regenboogmutsen, denkt zij die EUR 300 miljard bij elkaar te sprokkelen, uit te geven en effect te sorteren.

Alle signalen wijzen op een slechte afloop. Waar de Chinezen de bedrijven tot op de vierkante centimeter kunnen aansturen, is dat niet het geval met de Europese bedrijven. Begrijp mij niet verkeerd, de relatie tussen grote bedrijven en de EU is mij veel te innig, maar is niks vergeleken met de band tussen Chinese bedrijven en hun overheid. Alle Chinese bedrijven zijn dan ook eigenlijk staatsbedrijven en dus niet te vergelijken met de situatie in de EU.

Verder lijkt het pakket veel meer op ontwikkelingssamenwerking dan op een meesterlijke geopolitieke zet. Inzetten op onderwijs, bijvoorbeeld, zet geen zoden aan de dijk met betrekking tot geopolitieke doelen. De Chinezen doen wel aan educatie in deze landen, maar die is puur en alleen gericht op hun doelstellingen, dus niks geen generieke educatie, maar gerichte opleiding tot kraanmachinist, verkeersleider, ingenieur, etc.  En al zulks onder strenge leiding van Chinezen. De EU wil wat geld droppen en wat private bedrijven erbij betrekken en verwacht dan dat ze China een hak kan zetten.

Dit terwijl BV China als een soort zeeslak al het koraal opvreet. Potas, koper, staal, kolen, olie, gas, soja, mais, hout, cement, havens, spoorwegen, alles wordt door de Chinezen veiliggesteld, terwijl de EU denkt dat haar inbreng op educatie, groen beleid en digitalisering al die arme landen ineens doen besluiten om de EU als geprefereerde partij te zien voor al deze grondstoffen en geopolitieke locaties.

NEW YORK, Nov. 10, 2021 (Xinhua) -- Former U.S. Secretary of State Henry Kissinger (on screen) delivers a video speech during the 2021 Gala Dinner of the National Committee on U.S.-China Relations in New York, the United States, Nov. 9, 2021. Kissinger on Tuesday called on the United States and China to seek a way to coexist and cooperate with each other.

China laat de EU gewoon alle hoeken van het veld zien in dit geopolitieke spel. Als de EU serieus wil zijn in dit (vuile) spel, dan moet het minder als Greta Thunberg denken en meer als Henry Kissinger. Ik vrees dat dit niet gaat gebeuren, dus de Chinezen gaan een groot gedeelte van het geopolitieke schaakbord innemen, terwijl de EU de religie gaat prediken van Frans Timmermans. Dit gaat dus niet alleen financiële consequenties hebben; de EU gaat grotendeels de controle kwijtraken over grondstoffen en de aanvoerlijnen. Daardoor raakt zij meer en meer onder het juk van China en gaan de volkeren in de EU zeer onzekere tijden tegemoet zien.