Geenstijl

De sleur van een liquidatiezaak

Wederom werd Ridouan Taghi vroeg in de ochtend uit zijn cel gesleurd, in een zwaar beveiligd transport gesmeten en met loeiende sirenes naar de rechtbankbunker in Amsterdam gebracht. Daar hoort hij in zijn verdachtenstoeltje aan hoe de rechter wederom een onderdeel van zijn zaak behandelt. Ridouan zwijgt "zoals gewoonlijk". Vandaag houdt de rechter feiten voor van de mislukte aanslag op Khalid B. op 5 december 2016 in Rotterdam. De beruchte Amsterdamse crimineel werd door twee mannen beschoten toen hij naar zijn auto liep, maar overleefde de kogelregen. Taghi blijft stil. De lippen op elkaar en in gedachten waarschijnlijk terugdenkend aan die goede oude tijd dat hij nog iets te zeggen had in deze wereld. Toen de kechs in Dubai nog onder de indruk waren van zijn bloedgeld en mensen die over zijn werk praatte direct op een dodenlijst kwamen. Na een paar uurtjes worden zijn gedachten onderbroken: de zaak is alweer voorbij voor vandaag. Taghi weer in de auto, met loeiende sirenes over de snelweg en terug zijn cel in. En morgen doen we het hele circus nog een keer, maar dan zwijgt hij over de moord op Hakim Changachi. Dat is het nadeel van het laten vermoorden van zoveel mensen: je rechtszaak wordt zo'n sleur. Gelukkig voor Taghi wordt morgen iets interessanter, want ex-kroongetuige Nabil B. is erbij, maar dan als verdachte. Goed voor de variatie!