Geenstijl

NIDA eist een disclaimer bij het standbeeld van Fortuyn. GeenStijl vraagt om een disclaimer bij islamitische partijen.

Wat het weblog GeenStijl betreft, had de islam nooit iets te zoeken in Nederland. Maar nu sinds de jaren '60 de koran in ons land aanwezig is, moet daar inmiddels ook een tegengeluid bij. Het weblog doet een voorstel om bij islampartijen zoals NIDA een disclaimer te plaatsen over het gewelddadige verleden, de slavenhouderij en de pedoseksuele aanleg van de profeet Mohammed.

GeenStijl is geen voorstander van een verbod op islamitische partijen. We snappen de vrijheid van godsdienst en eren het grondrecht op democratische vereniging. Maar Mohammed was een gewelddadige, bekrompen man en een racist, en mensen die zijn denkbeelden volgen, eren hem daarom. Daarom vragen wij om disclaimers bij partijen zoals NIDA. Als men zegt: 'Wat NIDA propageert, moet je kunnen hebben', dan kan het ook andersom, in een open samenleving.

GeenStijl begrijpt dat het gevoelig ligt, omdat de profeet Mohammed voor moslims een ongenaakbare heilige is. We vinden het prima dat hij wordt vereerd, maar hij is geen verdediger van het vrije woord, de vrije samenleving en een open democratie. Uiteindelijk is de islam er op gericht om mensen de mond te snoeren en te onderwerpen, en om ongelovigheid in te perken. Daarmee doelen we op teksten die in de koran terug te vinden zijn en waarin antisemitisme, de doodstraf op afvalligheid en geweld jegens andersdenkenden worden beschreven.

Als NIDA staat voor zulke teksten, moet men ook klaar zijn voor het antwoord. Geef het vrije woord ook aan anderen. Het nieuwe politiek correct is dat je geen commentaar mag geven op hun profeet, aldus GeenStijl. Een groot gedeelte van de afvalligen, joden, homo's en vrouwen ziet zichzelf buitenproportioneel aangepakt worden in de islam. Dat moeten we kunnen benoemen. De koran hoeft van GeenStijl niet weg. Maar we moeten het gesprek aangaan. Wat moeten we doen om verder te gaan met elkaar? Laat die discussie maar komen.

We bevinden ons in een tijdsgewricht waarin bovenstaande openlijke kritiek op de "inclusieve samenleving" steeds lastiger wordt, en niet zonder risico is. Ideologische regressie, zoals door NIDA geuit, wordt met open armen onthaald door media, linkspolitiek en cultuursector. Het weerwoord daarop wordt gretig verdacht gemaakt, met zware termen als "bewuste uitsluiting", "discriminatie" en "institutioneel racisme", en daarmee komen vrijheid en vrijheid van meningsuiting in het gedrang in een publiek debat dat steeds benauwder wordt. Als we hier tegen op willen (blijven) staan, moeten we het samen doen. Omdat we begrip hebben voor het feit dat individuele burgers niet altijd hardop hun ware gedachten kunnen delen bij de koffiemachine op kantoor of zelfs in eigen kringverjaardag, zal GeenStijl altijd proberen om het Nederlandse vlaggetje van de vrijheid in het blokje polderkaas te prikken. Erelid worden of aan GeenStijl doneren kan in stilte - dan voeren wij het hoge woord wel namens u, en doen we het alsnog allemaal samen. Juist nu, zouden we daar bij willen zeggen, en het is maar de vraag of die toevoeging nog ironisch geuit kan worden. Sorry voor de zware woorden. Maar wij hebben deze molensteen ook niet om de tijdsgeest gehangen.