DON’T MENTION GEENSTIJL!
Op die zender had je een Britse satirische comedyserie kunnen kijken. Op dat plein had een standbeeld van een historisch figuur met een lange staat van dienst en een kort lijstje misstappen kunnen staan. In deze LHGBTQI-bar zaten flikkers die elkaar nog mietje noemden. Op dit doosje tampons stond vroeger altijd een foto van een vrouw. In deze bibliotheek kon je vroeger De Negerhut van Oom Tom lenen. Die bakker daar verkocht ooit moorkoppen en jodenkoeken. Dit merk verkocht sportschoenen voordat ze met hun moraal gingen leuren, op deze streamingdienst kon je series kijken zonder doelgroep-playlists opgedrongen te krijgen en in dat wetenschappelijke tijdschrift werden onderzoeken op inhoud en niet op afzender, laat staan op uitkomst geselecteerd. Op deze dag had je een kinderfeest met een oude baas en zijn vrolijke knechten kunnen vieren. In die expositieruimte kon je nog wel eens tegen een politiek incorrecte cartoon aanlopen. In dat debatcentrum werd de islam regelmatig kritisch besproken. Bij zulke demonstraties knielde vroeger helemaal niemand voor mensen met een andere huidskleur. En hier had uw advertentie kunnen staan.
BRB even een voetstuk metselen voor Hans
Reaguursels
Dit wil je ook lezen
Queer Amsterdam kan niks, behalve subsidie slurpen
Er liggen wat bananenschillen in de wokebocht van Rainbow Road
Vrijheid ook in 2024 niet vanzelfsprekend
VRIJHEID IS NIET VANZELFSPREKEND MENSEN
Nu ook al WOKE: kinderspeelkleden
Het houdt niet meer op en het wordt alleen maar vervelender
Interview met historicus Martin Harlaar, de schrik van woke en gendergekkies
Historicus Martin Harlaar (Amsterdam, 1956) publiceerde Het gender-experiment. Hoe maakbaar is onze identiteit als M/V/X? en Ben ik wel woke genoeg? Een ontdekkingstocht door het land der Social Justice Warriors.
QUIZ! Onze vrijheid is niet ... ?
Het CDA heeft er eentje
Dagvraag: Waarom is blackface een misdaad en drag kunst?
Jolande Withuis voor het woketribunaal van Tinkebell