Geenstijl

Het klimaatakkoord is een beslissing veel geld uit te geven; vooral aan import, deugen en zo veel mogelijk CO2 uitstoot over de grens te gooien.

Het enige deel van het klimaatakkoord dat zich al tijden binnen enkele jaren terugverdient is woningisolatie. Ondanks dat het financieel lonend is, kiest de markt daar niet voor, de markt hapert hier, en het kabinet kijkt de andere kant op. 

Helaas kent het klimaatakkoord geen regeling zodat de doorlopende lege spouwmuur van een huizenblok met verschillende eigenaren gemakkelijk in één keer gevuld wordt. Nederland staat vol met rijtjeshuizen waar een VvE ontbreekt om een knoop door te hakken. Het klimaatakkoord kent ook geen oplossing om voor voldoende vaklui te zorgen om dit werk uit te voeren. 

Het kabinet wil binnen tien jaar alle nieuwe auto's zonder uitlaat. (die vanwege een hogere massa en koppel de banden sneller verwerken tot fijnstof). Nederland koopt zo'n half miljoen auto's per jaar. Als elektrische auto's twintigduizend euro duurder zijn, scheelt dat tien miljard per jaar. Allemaal import, dus negatief effect handelsbalans.

In 2017 was de gemiddelde aanschafprijs van een benzineauto €27.194 versus €71.925 voor een elektrische auto. Dat scheelde bijna een halve ton per auto, de reden waarom nu maar twee procent van ons wagenpark volledig elektrisch is. Dat verschil is aan het dalen, de Tesla model 3 begint bij €47.800, de VW ID.3 duikt volgend jaar onder de €40.000. 

Binnen het parlement is discussie hoe ver de elektrische auto gesubsidieerd moet worden. Te weinig gratis geld en de elektrische auto wordt niet gekocht, te veel en de regeling wordt te duur. Voor de samenleving als geheel is dit een non-discussie. Of de belastingbetaler nu direct of indirect betaald, er moet meer betaald worden. Haaks op deze subsidie staat rekeningrijden.

Rekeningrijden lijkt vooral bedoeld om de auto als melkkoe te behouden. De elektrische auto betaalt te weinig accijns, wegenbelasting en aanschafbelasting. Dus komt er een onderzoek naar een kilometerheffing op uitsluitend elektrische auto's. Dit kabinetsgeluid geeft ruis en onzekerheid, en remt daarmee de verkoop van elektrische auto's (dezelfde fout als eerder met zonnepanelen).

De variant met een heffing per gereden kilometer zit al ingebakken in belasting op energie, of het nu accijns op brandstof is, of alle belasting op elektriciteit. In plaats van via een kostbaar privacy-hatend systeem nogmaals te belasten, kun je ook een simpele tariefsverhoging toepassen. Toch wil het kabinet weer een setje consultants peperdure geheime spreadsheets laten maken.

De variant met een spitsheffing heb ik nooit begrepen, maar ook die wordt onderzocht. Mensen worden in de spits al gestraft met steeds langere files. Een beetje forens staat langer vast dan een gemiddelde crimineel zit. Als een half uur vertraging mensen niet weerhoudt om naar hun werk te gaan, zal een euro boete dat ook niet doen. 

Als de mobiliteit van de burger bijgestuurd moet worden, kan beter gekeken worden naar maatregelen zoals verdubbeling openbaar vervoer, een arbeidsrecht op een dag thuiswerken of reistijd als werktijd tellen. Bedrijven kunnen nu straffeloos kiezen voor centralisatie van kantoren waarbij de reistijd & -kosten geparkeerd worden bij personeel en samenleving.

Een andere proefballon is de verkleining van de veestapel. Bij een gelijkblijvende consumptie geeft dit meer import, waardoor bovenop de CO2-uitstoot van de productie ook nog extra CO2-uitstoot tijdens transport naar Nederland komt. Weer een maatregel die een CO2-reductie geeft in Nederland, maar een CO2-stijging binnen de EU. Waar de stijging groter is dan de reductie.

Kabinet Rutte 3 had de mond vol over een vestigingsklimaat, en wilde zelfs de dividendbelasting afschaffen. Nu mogen bedrijven extra gaan betalen voor CO2-uitstoot. Wiebes stelde nog dat op een verstandige manier te doen, zodat banen en productie niet over de grens verdwijnt. Loze woorden, want dit ligt compleet buiten zijn macht.

Nederland is lid van de Europese Single market, en kan geen import blokkeren of extra belasten die binnen de EU, of door landen met handelsverdragen met de EU op een milieuonvriendelijke manier geproduceerd is. Nederland is nu al extreem ongunstig qua extra milieuregels voor de lokale maakindustrie en moet alle producten van buitenlandse concurrentie met open armen ontvangen.

Een extra CO2-heffing samen met politieke draagvlak voor verdere maatregelen op lange termijn geeft Nederland een ongunstig en onberekenbaar vestigingsklimaat voor bedrijven die tastbare producten maken. Die zullen over de grens investeren en hier de zaak laten afsterven. Dit geeft een daling van CO2 in Nederland, maar een stijging bij handelspartners, het netto effect is negatief.

Het klimaatakkoord is vooral een beslissing veel geld uit te geven en meer te importeren om de CO2-uitstoot, vee & banen die horen bij onze levensstijl te verhuizen naar het buitenland. Als onze schoorsteen over de grens staat, kunnen wij maximaal deugen. Helaas gaat alle winst- en loonbelasting van die industrie naar een andere schatkist.

Het land dat achteraan loopt in deze klimaatzelfkastijding, wordt slapend rijk.