Geenstijl

Orkaan Florence heeft de Amerikaanse kust bereikt, en dat heeft mensenlevens gekost. Het blijft toch wringen dat een rijk, machtig en technisch capabel land door een compleet beschreven en voorspelbaar natuurgeweld burgers verliest. 

Waarom staan daar nog stenen woningen in een luxe buitenwijk waar een normale boom door het dak komt (foto) als die omwaait? Er stief daardoor een moeder en haar baby. Kunnen we echt niet iets maken dat haar bewoners beschermt? Dat land grossiert in bunkers en tanks.

Dit soort stormen zijn nog beschreven door Christopher Columbus in 1494. In 1559 stuurde Spanje een vloot van 74 schepen om Florida terug te veroveren. Ze kwamen terecht in een orkaan, 73 schepen zonken en de laatste vormde een kolonie in de buurt van Pensacola Florida. Deze orkanen en hun schade zijn al eeuwen bekend.

Na de tsunami van Fukushima kwam men antieke stenen paaltjes tegen. Er stond op: “bouw niet beneden dit punt.” Gewoon een markering van een ernstige tsunami uit 1896. Men bouwde in die gevarenzone een kerncentrale. Met de reactor boven zeeniveau, zodat koelwater actief naar de reactor gepompt moest worden, in plaats van een au bain marie oplossing.

Die pompen waren in nood afhankelijk van dieselgeneratoren, maar die waren niet beschermd tegen zeewater in de luchtinlaat. Een goedkoop snorkeltje was wegbezuinigd, evenals ondergrondse stroomkabels naar het elektriciteitsnet. Een paar kleine bezuinigingen gaven een ramp, niet de aardbeving en haar tsunami. Nederland maakt vergelijkbare fouten.

Energievoorziening

Neem de voorspelling uit 1963 van anderhalve meter bodemdaling te Groningen door ingenieur Meiborg, waarna pas eind 2016 bouwregels zijn aangenomen om aardbevingsschade te voorkomen. Regels die in 2017 al zijn herzien, allemaal een halve eeuw na de waarschuwing, dertig jaar aan aardbevingen. 

Het besluit om gasloos te bouwen in de rest van het land was in enkele maanden geregeld. Stikstof bijmengen bij goedkoop Russisch gas was geen optie. Goedkope struisvogelpolitiek werd ingeruild voor duur paniekvoetbal. De ene vorm van mismanagement vervangen door de andere.

Infrastructuur

Tennet krijgt minder geld om het elektriciteitsnetwerk uit te breiden, terwijl iedereen het extra verbruik door warmtepompen en elektrische auto's ziet aankomen. Zonnepanelen worden gekocht op basis van het jaarverbruik, maar zo werkt het alleen fiscaal en financieel, niet technisch. Overdag moet het overschot de woonwijk uit, kan dat? Zijn er wel genoeg afnemers?

Steeds meer en steeds verder rondpompen van elektrische energie geeft onzichtbaar in de metalen draden van ons elektriciteitsnet precies dezelfde capaciteitsproblemen als zichtbaar en voorzien door de ANWB op ons grijze asfalt. De economie is booming, de scholen zijn begonnen en het verkeersinfarct is van een zware roker met morbide obesitas. Zonder een delict te plegen staan vele arbeiders uren gevangen tussen stalen vangrails.

Tijdens de recessie had voor een appel en een ei geasfalteerd kunnen worden. Prijzen van aannemers waren laag en het had een hoop uitkeringen voor bouwvakkers gescheeld. Nu worden midden in een verstopte spits rijbanen dichtgegooid om achterstallige werkzaamheden te doen. Rutte maakt zich zorgen over het vestigingsklimaat, maar vergeet betrouwbare bereikbaarheid.

Kustwering

De zwakste plek van dijkkring 14 was Katwijk aan Zee. Hier de streetview van 2009. Hier zie je duidelijk een gat in de duin om vrij uitzicht vanuit Hotel Noordzee en de rest van de boulevard over de zee te geven. Niet alleen vrij baan voor het uitzicht richting het westen, maar ook vrij baan voor wassende water richting het oosten, de Voorstraat in. 

Een halve eeuw werd die fout gedoogd. Als er geen gat in de kustwering zat, dan had je vanuit deze positie uit 2009 de zee of de strandtenten niet kunnen zien. Er is op de plek van de standtenten een parkeergarage gebouwd die gelijk ook de basis vormt van de nieuwe dijk. Een sfeerimpressie uit 2014 van de omvang van zo`n project. 

De streetview van 2017 laat zien hoeveel breder en hoger de nieuwe kustwering is. Voordat aan die operatie begonnen werd, waren lijvige rapporten nodig. Voor iets dat met een kort bezoekje helder is. Hoe zulke besluitvorming mis gaat is goed te zien in dit nieuwsbericht.

Rijkswaterstaat ziet als levensduur van de Maeslantkering en de Hartelkering de tijd dat de volautomatische robot niet wegroest. Zolang de faalkans bij het sluiten onder de enkele procenten blijft. Vandaag hebben ze beide nog getest. Dat geeft een vals gevoel van veiligheid.

Sceptici hanteren een hele andere definitie van falen. Niet zozeer of het kunstwerk nog correct beweegt en intact is zoals op de mooie tekening staat, maar of de kering hoog en sterk genoeg blijft. Nederland daalt, de zeespiegel stijgt en het weer wordt extremer. Een zeesluis is veiliger, kan hoger en is ook nuttig bij langdurige droogte.

Deze reeks voorbeelden van technische nalatigheid hebben een gezamenlijk probleem. We zien het ruim van tevoren misgaan, weigeren te investeren in een betaalbare oplossing en doen daarna alsof het een spijtig onvoorzien ongelukje is.