Geenstijl

Het Verenigd Koninkrijk ziet al een halve eeuw haar handel met de rest van de wereld sneller groeien dan met de Europese single market. In 1999 was 55% van de Britse export richting de EU, nu nog maar 42%.

Het is vreemd dat het politiek commentaar rond de Brexit de andere 58% van de Britse export standaard vergeet. London is afhankelijker van de global market dan de single market.

De ontwikkeling dat niet-EU export steeds belangrijker wordt, is ook logisch omdat de economische groei binnen Europa achterblijft. De EU heeft niet gebracht wat het beloofde. Waar de EU met 2,4% groeide in 2017, doet de wereld dat met 3,153%. Dat verschil lijkt klein, omdat de EU het gemiddelde van de wereld naar beneden trekt. Ter contrast: India zit op 6,6%.

De Europese single market heeft niet alleen regels over hoe lidstaten onderling handeldrijven, maar voorziet ook in gezamenlijke handelsblokkades en handelsbelemmeringen richting buitenstaanders. Richting India al elf jaar. Het Verenigd Koninkrijk heeft altijd een handelsbarrière. Of als lid van de EU een hindernis op de Atlantische Oceaan, of als zelfstandig land op de Noordzee.

Tear down this wall
De Europese eenheidsmarkt is handig voor centraal gelegen landen die vooral met andere EU landen handel drijven. Zij drijven langzaam richting het nieuwe economische en politieke centrum van de EU. Landen aan de rand van de EU, of landen die veel met buiten de EU handelen, ervaren veel meer de muur aan de rand van de single market.

Voor de EU is een single market die door een te vrij handelsverdrag met het VK een open grens krijgt onbespreekbaar. Dan verliest de EU de controle over haar economische machtsmiddelen. Als het VK zonder kleerscheuren de Unie mag verlaten, zullen andere nettobetalers ook een exit overwegen, of harder kunnen onderhandelen over kortingen op de EU-heffingen. 

Vechtscheiding tot de dood
Dit moet een vechtscheiding worden tot de dood erop volgt. Dat zegt niet alleen iets over de toekomst van het VK, maar vooral iets over de EU nu. Het is een Unie op basis van dwang en angst. Rechtstreeks uit de maffia. Plata o Plomo. De tijd dat leden bij elkaar blijven vanwege idealen of gemeenschappelijk draagvlak ligt achter ons.

Ook het VK zit al tijden in een onmogelijke positie. Het kan niet meer instemmen met onbekende en onbeperkte handelsbelemmeringen, opgelegd door de EU richting de rest van de wereld. Daar is meer Britse export en dus meer werkgelegenheid van afhankelijk dan richting EU. Doordat het VK geen eigen afspraken kan maken en de EU te traag & log is, gingen al veel kansen en banen verloren.  

Soevereiniteit is een lastig begrip. Net zoals vrijheid leer je het pas echt waarderen als je het kwijt bent. Nederland vocht ooit tachtig jaar met Spanje na het Plakkaat van Verlatinghe. Vele Europese landen vochten twee wereldoorlogen lang voor onafhankelijkheid, om daarna lid te worden van een Unie die de facto door Merkel en Berlijn geregeerd wordt. Nu is een procentje gemiste groei al te duur.

Meelifters naar de uitgang
Nederland legt zich slaafs neer bij Europese regels en Europese belastingen. Totdat het gaat over onze fysieke veiligheid. Dan mag het plotseling niks kosten, worden onze jongeren met lichte wapens en beperkte bevoegdheden de hel ingestuurd en trekken we ons terug zodra het moeilijk wordt, en anders is de munitie wel binnen drie weken op. 

De EU droomt over een Europees leger. De facto is de NAVO een variant daarop, die voornamelijk door de VS en het VK betaald wordt, en waar in verhouding Turkije het ruimst in zijn manschappen zit. De resterende EU-leden zijn hoofdzakelijk een stelletje meelifters die de helft tot een derde uitgeven. Nogal hypocriet om daarna te roepen dat de Britten te weinig zullen bijdragen.

Van twee walletjes willen eten is een groot probleem binnen de EU. Maar dan niet zozeer de Noordelijke lidstaten die de voordelen van de EU willen hebben zonder er failliet aan te gaan, maar vooral de Zuidelijke en Oostelijke lidstaten die graag zakken met geld willen hebben om daarna hun eigen gang te gaan.

Natuurlijk is er een meerderheid van netto-ontvangers die stemt voor een steeds grotere EU-begroting, voor handelsbelemmeringen om de eigen industrie en werkgelegenheid te beschermen, en voor meer subsidies hun kant op. Hier worden de nettobetalers weggestemd voor een ongecontroleerd en onhoudbaar Europees weggeeffeestje.

Hoe vreemd is het dat Griekenland in enkele weken honderden miljarden meekreeg, maar een land dat altijd netjes betaald heeft en in oorlog of bij rampen voor ons klaar stond, niet op een normale manier op zijn eigen benen mag gaan staan. 

Een sekte leer je pas echt kennen, als men zich naar de uitgang begeeft.