Geenstijl

Daar is de witte vrouw vlag. Jeanine Hennis treedt op af als minister van Defensie. Twee onnodige slachtoffers van miskleunmortieren zijn het strootje die de kamelenrug doet breken. Het incident blijkt endemisch, en daarmee teveel voor Hennis.

Te vaak en te lang ging er te veel fout op haar departement en in het zicht van de finish van Rutte II, maar vooral in het zicht van een nieuwe prestigefunctie in Rutte III, moet de MinDef alsnog uit haar door PR-zandzakken afgeschermde schoeversputje klimmen om zich over te geven aan de politieke verantwoordelijkheid. We zouden willen dat we konden zeggen dat we haar gingen missen, want ze begon zo goed: Hennis verwierf ooit faam als Europarlementariër die goede zaken deed voor privacy & bankgeheim (verwerping van SWIFT - terechte applaus-video). Ze werd derhalve door de vvd naar Den Haag gehaald, waar ze alsnog snel door de mand viel op het dossier 'Weigerambtenaar'. Ze streed fel voor afschaffing, maar omdat de eerste (gedoog-) coalitie van Mark Rutte niet kon overleven zonder de steun van de SGP, stemde ze uiteindelijk tégen afschaffing. Met een lulverhaal. Ze werd voor die loyaliteit (aan de partij, niet aan de kiezer) beloond met een ministerspost op Defensie, waar ze vooral bezig was met het recht lullen van levensgevaarlijke bezuinigingen. Onder militair personeel was het vertrouwen al jaren minimaal, en de dood van Malimissiegangers Hoving en Roggeveld was ook voor hen de druppel om zich openlijk tegen de minister te keren. Daar kwamen een pijnlijke Telegraaf-voorpagina, zware woorden van Lodewijk Asscher en een serie slechte mediamomentjes van de minister zelf overheen en toen werd Hennis ineens heel snel door voorlichting naar het ravijn begeleid. Vaarwel Jeanine. Je mag aan de witte wijn.
UPDATE: Scheidend CdS Peter Tom Middendorp stapt ook per direct op.
UPDATE 22u54: Nu met GSTV. "Sterkte en dankuwel voor het aftreden.”