Achterstallig onderhoud mortieren te Mali de schuld van niemand.

De Onderzoeksraad voor Veiligheid concludeerde eind september 2017 dat het ongeval met een mortier, die twee militairen (Henry Hoving (29) en Kevin Roggeveld (24)) het leven kostte en een ander ernstig verwondde, was veroorzaakt omdat Defensie de mortiergranaten bij aanschaf niet op kwaliteitseisen controleerde en omdat ze niet onder de vereiste omstandigheden zijn opgeslagen - het was namelijk veel te warm in die containers. Je zou dus denken dat in die logistieke ketting mensenwerk is en er dus mensen voor die nalatigheid vervolgd zouden worden. Maar dat blijkt vandaag dus niet het geval.

"Het Openbaar Ministerie deelde in een persoonlijk gesprek en in een brief de conclusies met de nabestaanden waarom er niemand vervolgd kan worden. Het grootste probleem is volgens het OM dat de directe oorzaak van de vroegtijdige ontploffing niet is komen vast te staan, zo valt te lezen in de brief. Er lagen drie rapporten van deskundigen die niet eensluidend waren. Een door het OM ingehuurde onafhankelijke, buitenlandse deskundige kon ook geen 100 procent uitsluitsel geven."

Tuurlijk, Hennis trad destijds af om de kwestie, en ondanks dat de nabestaanden dit gebaar waardeerden, was het nooit voldoende. Dus nu stappen ze zelf alsnog naar de rechter. De moeder van Henry Hoving, Geertje Groenbroek: "Ik kan hier geen vrede mee hebben en geef niet op. Ons leven staat al 4,5 jaar op zijn kop. Elke keer worden wij geconfronteerd met die lege stoel. Als ik mijn kleindochter zie denk ik vaak: zij zal Henry nooit leren kennen. Dat blijft heel confronterend. Daar hebben ze bij Defensie geen last van."

Kortom, dat wordt een lange en onwaarschijnlijke weg naar vervolging van al dan niet onzichtbare handen in de logistieke keten die leidde tot de dood van hun zonen. Misschien brengt het verlossing, maar nog misschiener niet.

Benieuwd of de NOS hier wél aandacht voor heeft!

Militair jurist Reinout Sterk heeft een boek geschreven over de missie in Mali en dat is hier te krijgen maar u hoeft dat boek eigenlijk helemaal niet te lezen om te begrijpen dat het soloproject van molenaar Bert Koenders een, op z'n Frans want dan snapt de vloeiend Frans sprekende Bert Koenders het, farce is. Politietrainers om de politie te trainen spreken (in tegenstelling tot Le Bert) géén Frans en er is geen geld voor tolken, dus zitten ze maar een beetje te kaarten aan de rand van het zwembad, verkenners komen de poort niet uit, jeeps rijden niet omdat er geen stoorzenders zijn, commandanten die hun eigen plannetjes willen trekken, Sterk zelf verveelde zich een ongeluk. "Niemand lijkt belang te hechten aan de vraag of het eigenlijk nuttig is wat we daar doen. Mensen zijn vooral bezig met het uitvoeren van hun opdracht en het bereiken van de volgende rang." Nou jaaa zeg, blijkt de marketingmissie in Mali toch zomaar een prestigeproject van Totale Flapdrol Bert Koenders en de Partij van de Afrikaantjes, wie, had, dat, gedacht? 

"Het ontbreekt de politiek totaal aan visie wat defensie eigenlijk precies moet doen en waarvoor onze krijgsmacht moet staan", schrijft Sterk. "Vandaar ook al die bezuinigingen, regeerperiode op regeerperiode. Er wordt nu dan wel wat geld bijgeplust, maar dat gebeurt zonder duidelijk toekomstbeeld. In plaats daarvan richten we ons op ’de oorlog van gisteren’. Het besef dat we in de eenentwintigste eeuw zijn aanbeland, lijkt nog niet doorgedrongen. We gaan echt geen tankoorlog met de Russen meer uitvechten. De grootste dreigingen van onze tijd zijn klimaatverandering en cyberaanvallen. Daar is nog veel te weinig aandacht voor. Ik heb ervoor gekozen mijn verhaal te doen omdat ik hoop dat het eindelijk tot een politieke discussie leidt. Die is heel hard nodig."

U wist het natuurlijk allemaal al, want u las het hier reeds in 2013, uw naslagwerk verscheen hier bij FTM en daarna weer bij ons, maar je vraagt je met terugwerkende kracht toch steeds meer af waarom, waarvoor en voor wie René Zeetsen en Ernst Mollinger nou eigenlijk zijn gesneuveld, behalve dan voor de politieke ambities en politieke aspiraties van Belangenclub BV Bert Koenders. En, Henry Hoving en Kevin Roggeveld, waarom zijn zij eigenlijk gesneuveld? Misschien heeft Bert Koenders een antwoord op die vraag? Overigens beschouwt defensie het boek van Sterk als roman. Nou ze doen maar, straks gaan ze ons nog vertellen dat het boek van Marco Kroon ook een roman is.

Hey, nieuw boek. Geschreven door Michael Ruperti [advocaat van iedereen die tegen defensie is] en Charles Sanders [verzon kwoots over vliegtuigramp]. En toch geloven we direct dat het inderdaad een onhebbelijke puinzooi is bij Defensie.

Indrukwekkende cover wel. Een still uit de video die het incident vastlegde, een halve minuut voordat de fatale mortierpoging Henry Hoving en Kevin Roggeveld van het 13 Infanterie Bataljon van de Luchtmobiele Brigade om het leven bracht. Een video die de nabestaanden begrijpelijkerwijs nog altijd niet in zijn volledigheid hebben gezien trouwens: "Je weet dat als hij dat mortier los laat het is afgelopen. Zo heftig. Als ik er naar kijk, denk ik soms weleens; laat ‘m nou niet vallen, jongen. Maar zo werkt het niet,’’ zegt vader Roggeveld." En dat de dood van hun geliefden door nalatigheid in de hogere regionen komt, is natuurlijk al helemaal onverdraaglijk. "Ik probeer zo positief mogelijk te zijn. Maar zal niet rusten voordat ik weet wie de dood van haar vader op haar geweten heeft. Ik wil mijn dochter later recht in de ogen kunnen kijken dat ik er alles aan heb gedaan om achter de schuldigen te komen. Zijzelf kan het nu niet," zegt Hovings weduwe Jennifer Schouten. Maar goed, nu is er dus een nieuw boek met interviews "met tientallen nabestaanden, commando's, mariniers en rode baretten. Wat ging er mis in Ossendrecht en Mali? Wat ging er al die jaren daarvoor mis? Dood door eigen vuur is het resultaat. Het verhaal van de politieke en bestuurlijke blunders van Defensie verteld door ooggetuigen, nabestaanden, een weduwe met een missie, vijf moedige commando's en hun bevlogen advocaat." MinDef Ank Bijleveld zit er ongetwijfeld bovenop.

WAAROM DE HAKKEN VAN MELANIA TRUMP ECHT NIET KONDEN * WAAROM DE HELE WERELD HET HEEFT OVER DE HAKKEN VAN MELANIA TRUMP * MELANIA TRUMP ONDER VUUR OM DEZE SCHOENEN * MELANIA TRUMP OP KILLERHEELS NAAR RAMPGEBIED * #SHOEGATE WANNEER IS EEN SCHOEN MEER DAN EEN SCHOEN * IS MELANIA'S SCHOENKEUZE EVEN VERKEERD ALS HAAR PARTNERKEUZE? *

Hee maar Libelle en Volkskrant enzo, onze eigenste oberstgruppendinges doet in oorlogsgebied een kruistocht in spijkerbroek op z'n Converse. Wat is dat nou voor een leider. Doe verdomme eens ophef maken man. Na de klik JP Balkenende, die tenminste wél weet hoe een True Warrior zich moet kleden.

Daar is de witte vrouw vlag. Jeanine Hennis treedt op af als minister van Defensie. Twee onnodige slachtoffers van miskleunmortieren zijn het strootje die de kamelenrug doet breken. Het incident blijkt endemisch, en daarmee teveel voor Hennis.

Te vaak en te lang ging er te veel fout op haar departement en in het zicht van de finish van Rutte II, maar vooral in het zicht van een nieuwe prestigefunctie in Rutte III, moet de MinDef alsnog uit haar door PR-zandzakken afgeschermde schoeversputje klimmen om zich over te geven aan de politieke verantwoordelijkheid. We zouden willen dat we konden zeggen dat we haar gingen missen, want ze begon zo goed: Hennis verwierf ooit faam als Europarlementariër die goede zaken deed voor privacy & bankgeheim (verwerping van SWIFT - terechte applaus-video). Ze werd derhalve door de vvd naar Den Haag gehaald, waar ze alsnog snel door de mand viel op het dossier 'Weigerambtenaar'. Ze streed fel voor afschaffing, maar omdat de eerste (gedoog-) coalitie van Mark Rutte niet kon overleven zonder de steun van de SGP, stemde ze uiteindelijk tégen afschaffing. Met een lulverhaal. Ze werd voor die loyaliteit (aan de partij, niet aan de kiezer) beloond met een ministerspost op Defensie, waar ze vooral bezig was met het recht lullen van levensgevaarlijke bezuinigingen. Onder militair personeel was het vertrouwen al jaren minimaal, en de dood van Malimissiegangers Hoving en Roggeveld was ook voor hen de druppel om zich openlijk tegen de minister te keren. Daar kwamen een pijnlijke Telegraaf-voorpagina, zware woorden van Lodewijk Asscher en een serie slechte mediamomentjes van de minister zelf overheen en toen werd Hennis ineens heel snel door voorlichting naar het ravijn begeleid. Vaarwel Jeanine. Je mag aan de witte wijn.
UPDATE: Scheidend CdS Peter Tom Middendorp stapt ook per direct op.
UPDATE 22u54: Nu met GSTV. "Sterkte en dankuwel voor het aftreden.”

Sja, we moeten tóch ff Jeanine Hennis te hulp schieten, want die gladde viezerik van een Lodewijk Asscher probeert het aandeel van zijn eigen PvdA in de dood van de twee mortiermilitairen in zijn geheel op de vvd coalitiegenoot te dumpen.

Sure, de fouten die Defensie in Mali maak(te) zijn inderdaad zwaar genoeg om Hennis daarvoor op te laten stappen, daar heeft Asscher gelijk in. Maar zijn uitspraak is ook een geslepen truukje om de mediameute bij de PvdA weg te sturen. Terwijl de Mali-missie een onvervalst Projectje van de Arbeiderspartij was. Mali was een restauratieproject voor de internationale betrekkingen, die geknakt waren na het Nederlandse vertrek uit Uruzgan. Daar lieten Wouter Bos en Bert Koenders in 2010 het laatste kabinet-Balkenende over vallen. "Niet doen, Bert", zei JPB. "Jawel", zei Bertje, "Lekker puh." De PvdA verzette zich vervolgens ook nog fel tegen de zinloze Kunduzmissie waarmee Jolande Sap de stekker uit zichzelf trok. Maar daarna waren er toch internationale politieke reparaties nodig, alsook lokale ego's die gestreeld moesten worden. Daar diende de Mali-missie zich aan. Of liever gezegd, daar was PvdA-prominent Bert Koenders die in 2013 als VN-gezant in Mali was aangespoeld (!) en een kans zag om de door hem & Wouter veroorzaakte internationale Uruzganschade te repareren: "Hallo MinBuZa Timmerfrans (PvdA), Negerkoning Koenders hier. Stuur eens wat Apaches naar Mali/Malí." Opvallend detail: de man die een kabinet liet vallen over Uruzgan, was een jaar eerder, in 2009, al aan het lobbyen voor een Mali-missie.

En aldus geschiedde, want de Partij van de Afrikaantjes gaat altijd dolgraag naar Het Donkere Continent. Ook als Onze Jongens daar op moslims moeten schieten, want wie weet drijft het weer wat stemvee deze kant uit. De Mali-missie werd aldus in november 2013 bekendgemaakt, een maand nadat 90 procent (!!) van het Defensiepersoneel liet weten geen vertrouwen in MinDef Hennis te hebben.

Met slecht materieel, krakkemikkige koffiemachines en zonder duidelijk doel gingen een paar honderd militairen en een paar Apaches begin 2014 naar Afrika. Waarom? Geen idee. "Wat we wel weten", schreven we destijds, "Is dat het geen machtsgeile politici met stropdassen zijn die in bodybags terug gaan komen." Dat soort lui doen alleen de marketing voor de missie.

Wat we in oktober 2013 al voorspelden, gebeurt in september 2014: Koenders volgt Timmerfrans op als MinBuZa nadat Franske zich via de VN Veiligheidsraad huilend een weg naar Brussel heeft gebluft. Valk voor Koenders' terugkeer, tekent Timmerfrans nog snel voor een nieuwe Afghanistanmissie waar Uruzgan-afhaker Koenders natuurlijk nooit zijn krabbel onder had kunnen zetten. 

Met de missie in Mali gaat het ondertussen steeds slechter. De internationale jihad laat zich moeilijk remmen, zeker met matig materiaal. In maart 2015 sneuvelen twee militairen bij een Apache-crash. Oorzaak: een technisch mankement. In november van dat jaar is de grote gijzelingsactie in Bamako: 27 doden. En ondertussen werden meer Malinese mannen in de strijdbare leeftijd door onszelf ingevlogen naar het land. In juli 2016 gebeurt het fatale ongeluk met de mortiergranaat waarbij Henry Hoving en Kevin Roggeveld het leven laten. Net als met de gecrashte Apache gaat het om "materiaalpech". In dezelfde maand schrijft Follow the Money dat militaire levens in gevaar zijn door Defensie-tekorten, met een pijnlijke follow-up waaruit blijkt dat niemand weet wat er in Mali bereikt kan of moet worden, en hoe dan.

'Niet iedereen heeft een eigen helm nodig', is het verweer van Hennis, waarop militairen in Mali zich openlijk beginnen te roeren, tegen het muiten aan. En dan komt, weer een jaar later, eindelijk het OVV-rapport over Hoving en Roggeveld. Dood door schuld, is waar het op neerkomt, en de druk op Hennis om op te stappen wordt spoorslags groter dan ooit. En dat is allemaal het gevolg van het Afrikaanse prestigeproject van de PvdA - de partij die nu de druk op Hennis opvoert om in het zwaard te vallen.

Betekent dit dat Hennis niet hoeft af te treden? Natuurlijk niet. Nien blijft politiek verantwoordelijk, en ooit was die verantwoordelijkheid nog iets waard. Als in: als er grove, nalatige fouten worden gemaakt - zoals militairen die om het leven komen door ondeugdelijke mortiergranaten - dient de verantwoordelijk politicus zijn/haar verantwoordelijkheid te nemen. Anders hoef je nooit meer iemand te vervangen, en kunnen ze altijd doen, laten of liegen waar ze zin in hebben. Iets wat we bij de vvd in toenemende mate hebben zien toenemen.

Maar vergeet niet dat het de Partij van de Asscher was die het ‘Mali’ in ‘maligne’ stopte. Het was net zo goed hun opportunisme dat daar militairen sneuvelen, als Hennis’ incompetentie om het leger (-materieel) functioneel en veilig te houden.

Lodewijk Asscher opent nu al de beschietingen voor het Hennisdebat van dinsdag: Wat hem betreft zijn 'de fouten die defensie in Mali maakte zwaar genoeg om af te treden '.

Boem headshot. Of eigenlijk: een bajonet in de rug van Hennis. Want Asscher kan dan wel met 9 lullige stoeltjes in de Kamer zitten vanaf Rutte III, op dit moment is hij nog coalitiegenoot en vicepremier in dezelfde regering als Hennis. De MinDef zelf (die uit alle macht medeleven met de nabestaanden probeert te acteren) verschuift ondertussen van "niet aftreden maar optreden" naar "ik zal me na het debat beraden op mijn positie", maar weigert antwoord te geven op de vraag of ze onderhand al eens gebeld heeft met de nabestaanden. Nee, dus. In de tussentijd overwegen die mensen om naar de rechter te stappen om Defensie aansprakelijk te houden voor de dood van de militairen Hoving en Roggeveld. Sywert viste daarnaast nog een ergernis op: Hennis zei donderdag dat het 150 pagina's tellende OVV-rapport  (hierrr) 'nadere bestudering verdient', maar Defensie had voorinzage, mocht 'verbeteringen' voorstellen en deed dat welgeteld 72 keer. Kortom: Hennis kent het rapport al tot in detail (draadje). Desondanks zei ze na afloop van de ministerraad tegen de pers dat ze "vanmorgen" heeft bevolen dat alle munitie op alle missies extra moet worden gecontroleerd. Rijkelijk laat en dat is dus niet omdat het haar aan het hart gaat, maar omdat het een lekker proactief PR-zinnetje is van een minister die zich ingraaft in de hoop het debat van dinsdag te overleven. Pang pang!

Jeanine Hennis heeft een probleem. Ze wil namelijk nog een keer minister worden, misschien zelfs wel van Buitenlandse Zaken. Maar er liggen twee dooie soldaten op de drempel naar haar nieuwe kantoor.

In dit interviewtje zit alles. Hennis die vertwijfeld links en rechts kijkt, naar de voorlichters die haar handje moeten vasthouden. Zich in haar woorden verslikt. Geen antwoord geeft op directe vragen. Maar in alles uitstraalt dat ze haar ogen op haar volgende ministerspost heeft, en niet op haar huidige verantwoordelijkheid voor de twee militairen die om het leven kwamen omdat ze moesten werken met ondeugdelijk materiaal. Wat ook alles zegt, is dat RTL-journo Siebe Sietsma deze beelden onbewerkt op Twitter gooit. En wie daar even verder kijkt, ziet een levensgroot probleem voor Jeanine 'dood door schuld' Hennis. Op een bepaald moment komen de mensen de politieke verantwoordelijkheid gewoon halen.

Toen een illegaal die op uitzetting wachtte in 2005 zijn matras in de fik stak in het cellencomplex op Schiphol, met 11 doden tot gevolg, traden er een hele zooi bestuurders af. In het vorige decennium was "politieke verantwoordelijkheid" nog wat waard, zelfs voor de vvd. Maar als er twee Nederlandse militairen in Mali om het leven komen door mortiergranaten waarvan bekend was dat ze niet deugden (en die werden gebruikt tijdens een onveilige missie die zij met slechte spullen, strategische tekorten en een louter politiek motief moeten uitvechten), dan steekt Jeanine twee vingers in de dovemansoren en haalt ze de trekker over van het enige wapen dat nog werkt bij Defensie: haar oneliner-mitrailleur. Geladen met losse flodders maar toch dodelijk. En ze blijft wél lekker aan als minister. Omdat die Schoeverstrut in Rutte III de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken moet worden (want ex-MEP met warme banden in Brussel) en dan kun je dus niet vlak voor je benoeming uit je vorige post vallen. En joh, want kan die schijtvvd'ers het schelen dat er ergens in het perifere noorden van Nederland een viertal rouwende ouders met grote vragen, geen enkele erkenning van politieke verantwoordelijkheid en lege stoelen aan de kerstdinertafels achterblijven? De vvd moet voorwaarts, in het landsbelang en meer van dat soort lege Berghuis-bullcrap. Wees gewoon een vent, Jeanine, en tief lekker op. Gewoon, om te laten zien dat het je echt wat doet dat er doden vallen door de eindeloze Haagse bezuinigingsdriften van jou en al je voorgangers op Defensie. Het Partijkartel heeft echt wel ergens een nieuw baantje voor je waar je het vertrouwen in politiek, bestuur & veiligheid verder uit kunt hollen.
Update: Roep om aftreden zwelt aan.

Zo. En alweer krijgt Hennis' Hobbyvereniging genadeloos op de flikker. U kunt uiteraard even de gehele PDF doorspitten, maar de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) is tegenwoordig zo hot and happening dat ze voor demense thuis gewoon zelf vlotte YouTube-filmpjes in mekander draaien. Samenvatting: er zijn twee militairen gesneuveld omdat Defensie mortiergranaten bij aanschaf niet op kwaliteitseisen controleerde en omdat ze niet onder de vereiste omstandigheden zijn opgeslagen, het was namelijk veel te warm in die containers. Ook voldeed de medische zorg aan een derde zwaargewonde soldaat op allerlei manieren niet aan de protocollen. Het rapport concludeert nogal dodelijk dat: "Defensie de mortiergranaten heeft aangekocht zonder over de noodzakelijke kennis te beschikken ten aanzien van de werking, kwaliteit en veiligheid. Niet alleen tijdens de aankoop, maar ook in de jaren daarna zijn veel procedures met betrekking tot munitieveiligheid slechts ten dele of in het geheel niet uitgevoerd, kwamen met deze taken belaste commissies niet in beweging, en zagen toezichthouders niet toe. Voor zover gebreken werden waargenomen, bijvoorbeeld in de kwaliteit van de munitieopslag, hebben berichten van inspecteurs en munitietechnici onvoldoende of in het geheel niet tot acties ter verbetering geleid." Deze top-down lethargie is in lijn met een conclusie elders in het rapport, namelijk dat er na welgeteld drie OVV-onderzoeken bij Defensie in drie jaar nog altijd sprake is van "een weinig responsieve omgang met signalen en meldingen van gebreken. Ook de voortdurende bereidheid om van incidenten te leren, blijft achterwege." In haar reactie zegt Hennis over het rapport: "Defensie neemt deze aanbevelingen vanzelfsprekend over. (...) Het is onze plicht om herhaling te voorkomen en volledige openheid van zaken te bieden aan de nabestaanden en onze medewerkers." EIND GOED, AL GOED. Al spreken de ouders van de slachtoffers ondertussen van "dood door schuld".