Dat omikron-vaccin had af kunnen zijn, laksheid rolde ons in een zorginfarct, lockdown en verziekte kerst.

40% minder kans op ziekenhuisbezoek klinkt fabuleus, totdat je omikron iedere paar dagen ziet verdubbelen. Het reproductiegetal ligt ergens tussen de drie of vier of zelfs zes. Het OMT publiceerde vorige week over omicron in Amsterdam: “geschatte groeisnelheid ~30% per da**g” Het gunstige effect van het mildere verloop is al na anderhalve dag volledig verdampt aan extra infecties.

Effectiviteit verouderde vaccinaties tegen omikron is maar 20%, vanuit eerdere genezing 19%. Mensen zien een groene corona-app, wanen zich veilig, terwijl ze dat tegen omicron nauwelijks zijn. Het RIVM adviseert sinds gisteren dat zelfs gevaccineerden en kinderen onder de vier jaar na een risicocontact in quarantaine moeten. Die quarantaine is verlengd naar zeven dagen.

Deze wijzigingen zijn op basis van OMT-advies 134 van 17 december. Als elke seconde telt doen we zeven dagen over het volledig uitvoeren van een OMT-advies. Ik mis hier een beetje een sense of urgency. We nemen voor het politieke proces langer de tijd dan voor de economie of de zorg. Politici pruttelen een week, burgers worden geacht nieuwe bevelen dezelfde dag te gehoorzamen.

OMT-adviezen beantwoorden kabinetsvragen waarvan je soms de conclusie kunt voorspellen. Een spike-eiwit met dertig mutaties is dermate anders dat antistoffen op basis van een genezing of verouderde vaccinatie minder of geen effect zullen hebben. Het dekseltje past simpelweg niet meer op het potje. Het OMT naar de bekende weg vragen gaf nog een extra week onnodige vertraging.

De hamvraag of onze dalende besmettingscijfers een stilte voor de storm zijn, kunnen we niet rustig afwachten. Het is al code zwart

Net op het moment dat de ziekenhuizen vol liggen, mag het OMT & Kabinet een inschatting doen over het verloop van omikron. Nederland zat 6 december al op 24% omikron (figuur4). Een totaal gebrek aan reservecapaciteit blokkeert zorgvuldige besluitvorming. Het OMT kon alleen adviseren tot een totale lockdown om de boel “gecontroleerd” te laten uitbranden. Pure armoede dankzij eerder falen.

Onze politici moeten een keertje stoppen met om de hete aardappel heen te draaien. Er is een ontzettend simpel duivels dilemma: Nemen we afscheid van geestelijke gezondheid, onze kenniseconomie en ons sociale leven, of nemen we afscheid van fysieke gezondheid, een vrij grote groep ouderen, kwetsbaren en mensen met overgewicht? Een juiste keuze bestaat niet meer.

We blijven nu al twee jaar hangen in een soort vagevuur van angst. Politici hebben geleerd bij een moreel dilemma net zo lang intern te navelstaren totdat externe medici of ingenieurs een oplossing souffleren, en daarmee hun probleem vanzelf verdwijnt. Ik maak geen geintje, het trolleyprobleem is de hoeksteen van academische ethiek. Helaas gaat een makkelijke oplossing niet komen.

De hamvraag of onze dalende besmettingscijfers een stilte voor de storm zijn, kunnen we niet rustig afwachten. Het is al code zwart. IC-gebruik is in Zuid-Afrika met 36% gestegen in een week. Nu ben ik voorstander van een miljard per jaar uitgeven aan de verdubbeling van IC-capaciteit, maar zoiets kost jaren, geen weken. Bovendien kost opleiden capaciteit die er simpelweg allang niet meer is.
Update: 22:00 uur geweest. Verzamelen in Cafeetje

Een parlementaire enquête wordt soms gedoogd, een tribunaal over haar resultaten niet

Op hoge poten roept het kartel op te zwijgen over tribunalen. Tegelijkertijd lukt het dezelfde politici niet ongekend onrecht af te sluiten waar Raad van State, rechters, parlement, kabinet en fiscus hebben samengespannen om bij tienduizenden ouders ruim vijf miljard euro schade te veroorzaken. Duizenden kinderen werden uit huis geplaatst terwijl er een tekort aan pleeggezinnen is.

Zonder onderzoek, bewijs of individuele beoordeling kwamen gezinnen op een zwarte lijst. Vanwege bijvoorbeeld etniciteit of een laag inkomen. Risicofactoren bepaalden niet wie handmatig gecontroleerd werd, maar dicteerde wie jarenlang aan de bedelstaf raakte. Wij zijn een dystopische disfunctionerende narcostaat die dermate comateus was, dat we dit al 17 jaar volhouden.

Er zijn drie dingen nodig om hiervan afscheid te nemen. Tribunalen om de schuldigen te straffen, want het lukt niet binnen de huidige rechtsstaat. Een verzoeningscommissie om deze apartheid te helen. Als laatste mag de staat na jaren excuses aanbieden toch maar eens gewoon betalen. Gezien het totaal ontspoorde, complexe toeslagencircus wordt dat een monsterklus. 

Probeer maar eens van arme gezinnen met twee flexibele werknemers aan de onderkant van de arbeidsmarkt te bepalen welke uren er gewerkt zijn in de afgelopen 17 jaar om te kunnen beslissen hoeveel recht op opvang er was, en aansluitend wat ze bij diverse werkgevers nou eigenlijk verdiend hebben om de hoogte van de toeslag en de schade te schatten. Dit is voor niemand te overzien.

De rechter corrigeerde op advies van de Raad van State onze burgemeesters wegens misbruik van hun bevoegdheden. Burgemeesters mogen zonder gerechtelijke procedure een drugspand sluiten. Een gezin die thuis hun verslaafde zoon probeerde te redden, dreigde hun woning te verliezen.

We willen zo snel mogelijk van deze veenbrand af, en dan blus je met alles wat je hebt. Dit is geen spelletje.

Realiteitszin bleek een horde te ver voor onze politici. Een 2G-beleid voorstellen in dezelfde week dat de GGD aangeeft de testcapaciteit niet ver genoeg te kunnen opschalen. Zonder genoeg testen kunnen mensen nooit een Genezen-verklaring krijgen. Zonder een testuitslag zal de bereidheid om in quarantaine te gaan ook veel lager liggen, wat direct extra verspreiding geeft.

Hetzelfde geldt voor het ChristenUnie-voorstel een 1G-beleid te hebben, test iedereen, zonder tweedeling in de samenleving. Testen voor toegang  zou dan mogen opschalen naar een veelvoud van 600.000 testen per dag. Dat is niet haalbaar. Het zou prettig zijn als de verschillende kampen in het parlement hun verzinsels eerst even op een bierviltje doorrekenen op praktische haalbaarheid.

Dat stak mij afgelopen week: we zitten midden in een crisis, iedereen zat op zijn eigen stokpaardje, maar ze overschatten vorstelijk hun eigen oplossingen. Daartegenover staat een Kabinet die zich beroept op geheime OMT adviezen, waarachter het Kabinet zich vervolgens verschuilt. Zelfs het OMT wil inmiddels openbaarmaking van hun adviezen, het OMT voelt zich misbruikt.

Het gebrek aan echte kennis en de verharding van het debat heeft ook effect op straat. Keiharde rellen in Rotterdam, meerdere politieauto's gesloopt en 51 arrestaties. De politie heeft geschoten en het laatste waar het ziekenhuis op zit te wachten zijn patiënten met brand- of schotwonden. De zorg heeft daar simpelweg geen tijd, energie of personeel voor.

Onze Belastingdienst is stuk

De Belastingdienst heeft een zwarte lijst met ruim een kwart miljoen staatsburgers, waaronder zelfs tweeduizend minderjarigen. Deze affaire is tien keer zo groot als de kinderopvangtoeslagaffaire met tienduizenden ouders, die totaal niet wordt opgelost. Het is nog steeds de rechtbank die afgelopen week nog een huisuitzetting moest voorkomen. De cultuur bij de fiscus is nog steeds doodziek. 

De lijst werd niet gebruikt om sommigen vaker te controleren, of strafrechtelijke onderzoeken te starten, want dat is te arbeidsintensief. Ze werd gebruikt om op industriële schaal ongefundeerde besluiten te nemen. Zoals het afwijzen van aftrekposten, terugvorderen van toeslagen en weigeren van betalingsregelingen. De burger moet zo snel mogelijk helemaal kaal en kapot, zonder proces.

Hier is de belastingdienst weer politieagent, aanklager, rechter en beul. Volledig in de nacht, zelfs de interne toezichthouder wist van niets. Vrouwe Justitia, dit zijn weer schendingen van basale rechten, zoals weten wie jou aanklaagt, een openbaar strafproces met voldoende juridische bijstand bij een onafhankelijke rechter. De Nederlandse staat negeert de helft van de UVRM.

De Belastingdienst functioneert net zoals bij de kinderopvangtoeslagaffaire als middeleeuwse edelen op strooptocht bij hun horige boeren. De vakbond was op Radio 1 ook duidelijk: (vanaf 5:30) belastingambtenaren willen dit bloed niet meer aan hun handen. Ze zijn er klaar mee, ze willen eruit, ze willen ander werk. Hun blauwe enveloppe voelt inmiddels een beetje als een bruin hemd.

Rutte 3 probeert meerdere keren te vallen

Gisteren bleek dat er geen vervolging kan worden ingesteld tegen de bron van de ministerraadnotulen in de kinderopvangtoeslagaffaire. Dat er überhaupt een onderzoek is ingesteld, is een nieuw dieptepunt in onze parlementaire democratie. Breek dat klokkenluidershuis maar af, hef de klokkenluidersregeling maar op. We worden geregeerd met het zwaard en de doofpot.

Dan ben je als kabinet helemaal dood van binnen.

Het kabinet besloot in de ministerraad echt elke fatsoensnorm, wet en grondwet nogmaals helemaal te doorbreken en verder te regeren als dictator door de Kamer niet of gering te informeren. Een politicus of ambtenaar die hierover RTL Nieuws informeerde te degraderen tot een lek, is het demoniseren en criminaliseren van een anonieme volksheld. 

Moet je voorstellen dat in de ministerraad een minder ernstig delict plaatsvindt dan tienduizenden gezinnen oplichten en afpersen tot hun laatste cent. Bijvoorbeeld een moord. Gaan we dan ook de persoon vervolgen die de politie belt? Het staatsgeheim van de ministerraad hoort te wijken als iemand kennis heeft van knevelarij op industriële schaal, zodat het delict kan stoppen.

Da's de enige manier

Mark Rutte liep als Oprah Winfrey door het rampgebied in Limburg. Jij krijgt een nieuwe auto! Jij krijgt een nieuwe auto! Jij krijgt een nieuwe auto! Het rampenfonds is geopend, alles gaat vergoed worden! Het is emotionele televisie die overloopt van barmhartigheid. Vol in de campagnemodus is er weer een nieuwe slachtoffergroep die gouden bergen wordt beloofd. Ik geloof het niet meer.

Deze overstroming wordt als een ramp weggezet, terwijl het een ontwerpfout is. 1993 en 1995 kende dezelfde overstromingen. Nederland is een rivierdelta, deze overstromingen waren een kwestie van tijd, de volgende ook. Er zijn wat rivieren verbreed, maar blijkbaar te weinig. In het kader van "never waste a good crisis" werd meteen de link gelegd met klimaatverandering. 

Ik zie steeds hetzelfde patroon. Binnen de ontwikkelfase wordt door ambtenaren of wetenschappers gewaarschuwd, nieuw beleid wordt toch doorgedrukt, zodra het fout gaat zijn de politici onvindbaar en dat kan jaren duren. Pas als de publieke opinie echt druk zet, wordt er ingegrepen. Althans, zo lijkt het. Want zodra de waan van de dag voorbij is, blijft alles weer zoals het was. 

Voorbeeldje: de aardbevingen in Groningen werden in 1963 voorspelt door ingenieur Meiborg, en jaarlijks krijgen we een nieuwe commissie die alles gaat oplossen door te praten met tientallen reeds bestaande vergaderclubjes. 417 miljard euro aardgasbaten, als het politiek escaleert anderhalf miljard beloven en nu moeilijk doen over 600 miljoen euro schade daadwerkelijk uitkeren.

De moordpoging op Peter R de Vries wordt hopelijk een keerpunt.

Hij ging in een paar kogels van luis in de pels naar heilige. Er kwam ongekende eenheid. We waren geschokt vanwege iets dat al lang werd besproken en verwacht. Zelfs de Koning mocht het duiden: "Dit is een aanslag *op de journalistiek en op de rechtsstaat." *

Samen met de moorden op misdaadverslaggever Martin Kok, advocaat Derk Wiersum en de broer van de kroongetuige is de boodschap helder: wie spreekt over de Mocro Maffia, sterft. Ze willen volledig ongehinderd hun gang gaan. Vergeet ondermijning, het gaat helemaal niet zo subtiel. Het is ook niet vreemd dat politici alleen hun walging uitspreken, maar niet durven handhaven.

Er lag namens de Mocro Maffia al een afgehakt hoofd op straat. Toen werd gevraagd de beelden direct te wissen, en dat gebeurde nu weer. Verdere verspreiding van beelden is ook verdere verspreiding van de onderliggende criminele boodschap, alleen gaan we deze problemen niet oplossen met wegkijken, zwijgen of negeren. Symptoombestrijding werkt niet. 

Dit zijn Mexicaanse toestanden. Keihard geweld, gewoon overdag, puur machtsvertoon. Peter is niet het doelwit, dat is zijn complete beroepsgroep. Na de moord op Martin Kok van vlindercrime was soms het beeld eigen schuld dikke bult. Hij schreef te makkelijk, hield zich aan geen enkele norm. Het was echt abject en infaam dat de meute daarin meeging. Hier werd een moord goedgepraat.

De organisatie van Keti Koti meldde al dat het lastig is de slavernij te herdenken in de barbecuelucht van de viering van de afschaffing van slavernij.

Persoonlijk loop ik tegen een diepgaander probleempje aan: dat de afschaffing van slavernij een proces is dat al een paar honderd jaar gaande is, en nog steeds voor in vele smaken voorkomt. Het einde is nog lang niet in zicht.

Dat probleem heb ik overigens ook bij dodenherdenking. Hotemetoten die heel hard "dit nooit meer" roepen, terwijl er elders op de wereld 'gewoon' geschoten wordt en 'gewoon' genocide gepleegd wordt. Het voelt een beetje alsof ik op een condoleance ben van een zeer gewaardeerde oma, en de rest van mijn familie ontkent dat oma nog aan het creperen is.

Vorige week droomden we nog van een EK, deze week zijn direct de pijlen gezet op het WK in Qatar. Hier gaat de boze witte man in een oranje T-shirt in stadions zitten waar al 6500 moderne slaven voor gestorven zijn. Het is de oliesjeiks te veel gevraagd om twee keer zo veel slaven uit India te bestellen zodat de werkdruk halveert en het is te veel gevraagd om ze genoeg drinkwater te geven.

Tegen die achtergrond lukt het me niet om stil te staan bij het verleden. 

Slavernij op de plantages kende enorme problemen met verkrachtingen. Tegenwoordig bestel je een "dutch wife", vroeger kocht je een jonge slavin. Hoewel vroeger, dat gebeurt vandaag nog steeds. Mensenhandel is een enorm probleem in Nederland. Zeker onder jonge kwetsbare vrouwen in de prostitutie. Het sluiten van ramen en tippelzones houdt deze ellende goed uit het zicht.

Nu zal je denken dat we bij het oudste beroep ter wereld, na bijna tweehonderd jaar juridische afschaffing van slavernij, wel een beetje weten hoe we deze vrouwen kunnen vinden en redden. Op dit vlak herinner ik mij de documentaire De Sekspolitie. Daar wordt een rechercheteam anderhalf jaar gevolgd. Nul verdachten, nul aanhoudingen, nul veroordelingen. Het werd allemaal gedoogd.

"Eindelijk is er bewijs dat men op het hoogste niveau alles wist, en dus opzettelijk handelde. Dat vraagt om een heroverweging om tot een strafrechtelijk onderzoek over te gaan"

Komende week gaat de teller door de 100 dagen heen. Beetje vreemd, want het demissionaire kabinet won genoeg zetels om direct door te regeren. Je zou zelfs denken dat in tijdens van crisis desnoods een coalitie van nationale eenheid gevormd wordt. Informateur Hamer wist te melden dat men het op de meeste inhoud allang eens is, het gaat dus louter om de poppenkast. 

Helaas vechten D66 en ChristenUnie elkaar de tent uit rond uw voltooide leven. D66 diende in strijd met het regeerakkoord toch een wetsvoorstel in, zelfs de artsen zijn tegen. D66 wil dat onderwerp graag buiten een nieuw regeerakkoord om afhameren, de ChristenUnie weigert deel te nemen aan een nieuw kabinet onder leiding van Magere Hein. 

PVV, FvD en andere partijen worden uitgesloten. De VVD wil niet regeren met twee linkse partijen samen, PvdA en GroenLinks willen alleen samen. De stoelendans loopt vast. De partijen die tien jaar aan ongekend onrecht hebben gedoogd, en nu twee jaar niet hebben opgelost, gaan nu plotseling principieel doen tijdens de formatie.

Een proces wat verder bemoeilijkt wordt met partijen vol in de campagnemodus. Het nationaal programma onderwijs van 8,5 miljard loopt vast op het lerarentekort. De klimaattransitie loopt vast op een gebrek aan vaklui. Het demissionair kabinet probeert uit alle macht Sinterklaas te spelen, wat zonder personeel helaas eindigt met een eenzame demente bejaarde op een schimmel. 

Mark Rutte gisteren tijdens de coronapersconferentie: “We zetten de grootste stappen in Europa terwijl we qua aantal besmettingen nog steeds aan de top staan.” Hij is trotser op zijn wanbeleid dan Donald J Trump. Voor de zomer juichen, na de zomer het gelach betalen. Zuip zolang het kan: de kater komt later! Al dit lastminute micromanagement geeft vooral extra onzekerheid.