Geenstijl

De moordpoging op Peter R de Vries wordt hopelijk een keerpunt.

Hij ging in een paar kogels van luis in de pels naar heilige. Er kwam ongekende eenheid. We waren geschokt vanwege iets dat al lang werd besproken en verwacht. Zelfs de Koning mocht het duiden: "Dit is een aanslag *op de journalistiek en op de rechtsstaat." *

Samen met de moorden op misdaadverslaggever Martin Kok, advocaat Derk Wiersum en de broer van de kroongetuige is de boodschap helder: wie spreekt over de Mocro Maffia, sterft. Ze willen volledig ongehinderd hun gang gaan. Vergeet ondermijning, het gaat helemaal niet zo subtiel. Het is ook niet vreemd dat politici alleen hun walging uitspreken, maar niet durven handhaven.

Er lag namens de Mocro Maffia al een afgehakt hoofd op straat. Toen werd gevraagd de beelden direct te wissen, en dat gebeurde nu weer. Verdere verspreiding van beelden is ook verdere verspreiding van de onderliggende criminele boodschap, alleen gaan we deze problemen niet oplossen met wegkijken, zwijgen of negeren. Symptoombestrijding werkt niet. 

Dit zijn Mexicaanse toestanden. Keihard geweld, gewoon overdag, puur machtsvertoon. Peter is niet het doelwit, dat is zijn complete beroepsgroep. Na de moord op Martin Kok van vlindercrime was soms het beeld eigen schuld dikke bult. Hij schreef te makkelijk, hield zich aan geen enkele norm. Het was echt abject en infaam dat de meute daarin meeging. Hier werd een moord goedgepraat.

Een fruithandel waar ooit eens 400 kilogram coke onderschept werd, wordt al twee jaar afgeperst. Meer dan tien beschietingen, ontploffingen of het neerleggen van handgranaten. Ook die boodschap komt inmiddels hard aan: bel geen politie bij een drugstransportje, want de rekening is voor u. De politie kan u niet beschermen. Die coke gaat betaald worden!

De voorzitter van de orde van Advocaten zei: "We moeten ons bewust zijn van de risico's." Dit is fataal fatalisme, blind accepteren van de situatie. Hoe meer beveiliging journalisten en advocaten van slachtoffers of kroongetuigen nodig hebben, hoe meer kosten ze hebben en hoe minder goed ze hun werk kunnen doen. De maffia hoeft ze echt niet allemaal direct te raken. 

Zouden onze lijsttrekkers doorhebben dat na advocaten, journalisten en officieren van justitie de volgende slachtoffergroepen rechters en volksvertegenwoordigers zijn?! Zouden ze weten dat beveiligen de oorzaak niet aanpakt? Dat beveiligen nogal lastig is als de tegenpartij ongekend budget heeft. Portugal sloopte dat budget door het aantal klanten en verslaafden te verminderen. 

Pim Fortuyn en Peter R. de Vries werden beide aangevallen na een liveshow. John van den Heuvel mag niet meer in liveshows. Buigen voor geweld is pragmatisch, soms nodig, maar je kan het niet langdurig blijven doen. Hoe zien politici de volgende campagne voor zich? Vraag anders eens aan Geert Wilders hoe het is om campagne te voeren terwijl je uitgebreid beveiligd wordt.

Dit geweld is een langzaam escalerend patroon, geen incident, daarom zien we anonieme getuigen, anonieme officieren, anonieme rechters, anonieme advocaten, anonieme journalisten, anonieme columnisten en een anonieme internetamoebe zoals ik. Niet dat ik mezelf zou durven vergelijken, maar wie spreekt heeft geen idee meer tegen welke prijs. Dat zorgt voor zelfcensuur.

Dit stopt niet vanzelf. Elk jaar dat de criminele sector minimaal 19 miljard binnenharkt, is een jaar dat ze nog meer geld hebben om te moorden, om nog een laag stromannen en katvangers in de organisatie te bouwen en om nog meer ambtenaren om te kopen. Op die manier is Mexico langzaam in een onmogelijke situatie terechtgekomen, volledig geregeerd door drugskartels.

Het maakt bij dit soort criminele budgetten ook niet meer uit hoe vaak er jonge criminelen worden gepakt en veroordeeld voor aanslagen of andere werkzaamheden. Er is zat geld om ze te vervangen. Van deze draak het hoofd afhakken is even zinloos, er groeien er zo drie terug. Hier moet je echt de hele organisatie integraal slopen, dat lukt niet met individuele vervolgingen. 

Dit is een zeer ongelijke strijd. De moord op Theo van Gogh kostte de Amsterdamse recherche gedurende vier maanden een derde van hun capaciteit. Een enkele moord in een stad met een miljoen inwoners is genoeg om het brein van de politie in veel andere zaken tot stilstand te manen. Al het feminisme stopt bij capaciteitsgebrek. 

We hebben niet meer blauw op straat nodig, de heterdaadkracht is op orde. We moeten ook niet meer privacy inleveren in de hoop dat criminelen klassiek bellen, appen of mailen. Zo dom zijn ze helaas niet altijd. Dit tij ga je alleen keren als de politieorganisatie zijn huiswerk kan doen, en drugskartels kan ontmantelen voordat ze daarvoor te machtig worden. 

Dit vraagt om een verdubbeling van de recherchecapaciteit, niet om een extra samenwerkingsverband dat vastloopt op bureaucratie of een eindeloze vergadercultuur tussen allerlei partijen. Hier horen groepen van honderden rechercheurs onder een enkele vlag. Dit is asymmetrische oorlogsvoering met maffiosi volledig verweven in de maatschappij.

Helaas zijn op tijd of adequaat ingrijpen geen talenten van ons kabinet.