Het was alles behalve komkommertijd de afgelopen week. Met de groene politieke wending (pun intended) van een lijstverband tussen PvdA en GroenLinks dat geleid zou moeten worden door niemand minder dan de personificatie van de EU Green New Deal: Frans Timmermans. Als Omtzigt niet meedoet met de aanstaande verkiezingen, dan kan het zomaar zijn dat Timmermans mag gaan formeren, afgaande op de peilingen! Dat zou de kansen van een centrum rechtse coalitie, zoals vorige week besproken, flink doen verminderen. Nu een links/groene coalitie een serieuze mogelijkheid is (vergeet niet dat de VVD volledig om is op het groene vlak; het was immers de VVD die bij de EU aandrong op een verbod op brandstofmotoren vanaf 2030 ipv 2035!), is het wellicht nuttig om de realiteit van de Groene Plannen tot dusverre te beschrijven. De realiteit verbleekt of wel de groene effecten, of de gezichten van de mensen…

De klokkenluider die het Marokkanenprobleem in kaart bracht

Interview: Arthur van Amerongen

Criminoloog en antropoloog Hans Werdmölder volg ik al sinds het midden van de jaren tachtig. Zijn eerste boek, Van vriendenkring tot randgroep: Marokkaanse jongeren in een oude stadswijk (1986), sloeg in als een bom. Ik deed Etnische Studies en de Geschiedenis van de Immigratie als bijvak en wat Werdmölder schreef, was hele andere koek dan de gortdroge en politiek-correcte stof die ik op de UvA te horen kreeg. 

Ik was al gepokt en gemazeld wat Marokkanen betreft - niet in het minst door mijn warme contacten in het Amsterdamse drugsmilieu - en vond veel van mijn ervaringen terug in het boek van Werdmölder. 

Ik bleef hem volgen en las Een generatie op drift (zijn proefschrift), Marokkaanse lieverdjes, De werkmeester, Marokkanen in de marge, Kansparels, Nederland Narcostaat en zijn prachtige Den Hollander, over hoogleraar A.N.J. den Hollander,  socioloog en grondlegger van de Amerikanistiek in Nederland. 

Het werd tijd voor een prettig gesprek met Hans Werdmölder.

Okay rechtse vrienden. 75.000 asielzoekers is genoeg. Per jaar. Wat de SP betreft. Dan denkt u wellicht: hey, is dat niet wat veel? Maar het is dus de enige partij die een limiet geformuleerd heeft. De VVD gaat gewoon weer voor iedereen toelaten. Want, nou ja, de VVD. Klinkt leuk: de praktijk is hetzelfde als willekeurig welke partij. Dus dan weet u het: Frans Timmermans wordt premier. Met de VVD. En BBB. En de grenzen blijven open. En dat heeft u verdiend. Want dan had u maar anders moeten stemmen. Maar u wil zo nodig bij een clubje horen. En er moet immers geregeerd kunnen worden. Dus u tekent weer bij het kruisje. En Rutte is immers weg. Dus hoe erg kan het zijn? Ze zouden u op moeten sluiten. In Kampen. U weet wel. Aan de IJssel.

INCLUSIEF EXCLUSIEF: de enige preek van imam Theo van Gogh.

Vliegen van Faro naar Lampegat, waar Arie Pos op mij wacht. Hij is vanaf Porto naar Eindhoven gevlogen. Morgen presentatie van ons boekje Portugal voor Patriotten. We treinen naar Leiden, waar we logeren in het huis van oud-studiegenoten van Arie. Het ritje per spoor is duurder dan mijn vliegticket van Faro naar Eindhoven. 

Ik ben in een eeuwigheid niet in Leiden geweest. De laatste keer moet op een feestje van mijn broertje zijn geweest, die hier in de jaren negentig studeerde. Broertje is inmiddels 53, dus reken maar uit. Er heeft net een steekpartij in Leiden plaatsgevonden, met een dode. Dat is nog eens een warm onthaal. 

Ons logeeradres, een oase van beschaving vol boeken, ligt in de Merenwijk. Nieuwbouw, honderden peperdure fietsen, veel groen, een winkelcentrum - De Kopermolen  - met een Chinees, een Albert Heijn en een Zeeman, waar een legertje vrouwen in hoofddoeken en boerka’s in de bakken met de aanbiedingen staat te graaien. Twee junks in een scootmobiel rijden rondjes, op zoek naar de dagapotheker. Jammer dat ik van de dope af ben. 

Wat een naargeestige betonklomp is de stad geworden. Wat een weerzinwekkende kaalslag. Alles wat mooi was, moest kennelijk, kapot. In mijn toenmalige standplaats Paraguay hoorde ik bij toeval van een hoge ambtenaar uit Leiden wat voor eng mannetje Pechtold is. De keurige klerk (tegen de 60, GroenLinks-stemmer) had een burnout en was met zijn echtgenoot een half jaar door Zuid-Amerika aan het reizen. We raakten in gesprek op een terras in Asunción en al snel begon de ambtenaar te fulmineren over zijn voormalige wethouder, die hem naar eigen zeggen fysiek en mentaal gesloopt had vanwege een enorme bouwgrondfraude. 

Even wat faits divers over Pechtold als wethouder: in 1994 werd hij raadslid te Leiden namens D66 en in 1996 werd hij wethouder, aanvankelijk met als portefeuille Milieu (1997-2002), vervolgens Sport en Cultuur (1997-2003), Grote Stedenbeleid (1998-2002) en Onderwijs en Verkeer en Vervoer/Parkeren (2002-2003). Hij hield als wethouder tot tweemaal toe (2002 en 2005) een lokaal referendum over de RijnGouweLijn tegen, dat er na zijn aftreden in 2007 alsnog kwam.

Nu het kabinet Rutte IV is gevallen, stelt iedereen zich de vraag waar Nederland voor gaat kiezen in 6 tot 9 (!!) maanden. Wellicht is het beter om te kijken wat de verkiezingen daarna brengen…

Rutte heeft in vier kabinetsperioden veel fout gedaan; of het nu Groningen is, of de toeslagenaffaire, het wissen van sms’jes, het achterhouden van stukken, het niet actief herinneren, het toelaten van steeds meer immigranten, het verhogen van de belastingen, het vergroten van de overheid, het afbouwen van de hypotheekrenteaftrek, het laten vastlopen van de woningmarkt, de onnodige inbreuk op individuele vrijheden, de verdere soevereiniteitsoverdracht naar de EU, het vergroten van de regeldruk, … de lijst lijkt eindeloos. Maar op al die lijstjes ontbreken twee aan elkaar gerelateerde fouten: het kaltstellen van de rechtervleugel binnen de VVD en het loslaten van de klassiek liberale ideologie.

Stammenstrijd is niks vreemds binnen politieke partijen. Ook bij de VVD heeft deze veelvuldig plaatsgevonden. De meest markante, en voor het huidige tijdvak meest relevante, is de machtswisseling van Bolkestein naar Dijkstal. Bolkestein behoorde tot de rechtse vleugel en Dijkstal tot de linkse. Uiteindelijk flopte Dijkstal en na wat tussenpausen was er een spannende leiderschapsstrijd tussen Mark Rutte en Rita Verdonk. Ook hier was het een links-rechts strijd, die uiteindelijk door eerstgenoemde vleugel werd gewonnen.

Sinds Rutte de partijleider werd, heeft hij vakkundig iedereen van de rechtse vleugel de partij weten uit te werken dan wel onschadelijk te maken. Daarnaast heeft hij zich meer en meer omringd met jaknikkers en tassendragers. Bezien door een Machiavelli bril, heeft Rutte het perfect weten te spelen. Elke zet, elke crisis, elke meevaller heeft tot een versterking van zijn positie geleid; zowel binnen de VVD als daarbuiten.

De ondergang van Europa door massa-immigratie, zoals 50 jaar geleden voorspeld in Le Camp des Saints van Jean Raspail. Door Arthur van Amerongen

Vijftig jaar geleden verscheen Le Camp des Saints van Jean Raspail. Van deze toekomstroman zijn wereldwijd meer dan 300.000 exemplaren verkocht en het boek leest net zo lekker weg als 1984 van George Orwell, Brave New World van Aldous Huxley, The Boys from Brazil van Ira Levin, en The Iron Heel van Jack London. En hier vindt u nog een hele rits dystopische romans. 

In Le Camp des Saints beschrijft Raspail de ondergang van Frankrijk, die begint op Paaszondag 1991. Een armada van roestige vrachtschepen en verouderde oceaanstomers landt op de stranden tussen Cannes en Saint-Tropez. De vloot van de hoop, vertrokken uit de Ganges-delta, bestaat uit 1 miljoen uitgehongerde paupers en paria’s, letterlijk de laagste kaste uit India. De leider van de flotilla is een misvormd kind met een kapiteinspet, zittend op de schouders van een reusachtige Hindoe. De schrijver koos uit effectbejag  bewust voor vreedzame hindoes, indachtig Ghandi, die de Britten zonder geweld verjoeg, en niet voor moslims.  

De Franse regering vraagt andere westerse landen om steun en heel Europa moedigt migranten uit de hele wereld aan ook om de reis te maken. De Franse bevolking vlucht massaal naar het noorden, terwijl de Gutmenschen juist naar het zuiden reizen om de paupers  te verwelkomen als de “Messias met een miljoen hoofden”. Vervolgens bezetten de migranten huizen van blanke burgers, vermoorden fabriekseigenaren die hen als werkkrachten hadden ingehuurd en verkrachten blanke vrouwen en meisjes. 

In Londen ontvlucht de autochtone bevolking massaal de stad, terwijl miljoenen mensen van kleur op straat kamperen. In New York City moet de burgemeester zijn ambtswoning delen met zwarte families. De nieuwe regering komt in handen van zwarte migranten, gastarbeiders en Franse collaborateurs, en zij maken korte metten met racisme en blanke dominantie. Volgens Raspail is dit het einde van de westerse beschaving, geofferd op het altaar van de universele gelijkheid.

Sigrid Stamcafé om het af te leren

Ome Tuur in het Stamcafé: "Niks lekkerder dan apezat en knetterstoned met een paar moddervette hoeren in de verstikkende zweetlucht van een Afrikaanse boîte de nuit helemaal uit de bol te gaan"

Amai! Nondeju! Vijf Brusselse jongeren hebben op Malta een 17-jarige Franse toeriste acht uur lang verkracht en haar vriend helemaal verrot geschopt. Een van de daders gebruikte ook nog eens de gejatte iPhone van de gemolesteerde jongen om met diens account een *Louis Vuitton-*tas ter waarde van 2.000 te bestellen, met als leveradres zijn eigen woonplaats in Brussel. Er kwam uiteindelijk een einde aan de nachtmerrie omdat de ‘jongeren’ hun vliegtuig naar België niet wilden missen. Het koppel deed aangifte, en de Maltese politie kwam maar net op tijd om de Brusselse kansenparels op de luchthaven te onderscheppen.

Mijn eerste gedachte was: als het maar geen Marokkaanse mohammedanen zijn, want dat straalt slecht af op het toch al zo geplaagde Molenbeek. Maar welke Marokkaan gaat in godsnaam op vakantie naar Malta? Dat is echt een boomerbestemming voor ouwe lullen zoals ik. 

Na een paar minuten googelen vond ik de namen van de verkrachtende kopschoppers: Masuekama Kabangu Dany, Kamangu Lema Lelo Arnaud en Muogo Mukengerwa N’Domba Amani. De namen van de andere twee gangbangers werden niet vrijgegeven omdat ze minderjarig zijn. Een van die twee speelt in het Onder de 18-voetbalteam van Belgikistan. Ballen kan hij zeker, die fijne Rode Duivel. De vader van de knul maakte zich niet druk om de slachtoffers, maar om de interlandcarrière van zijn zoon: hij vreest met grote vreze voor de loopbaan van onze lieveling.

In Brussel hadden deze varkens een foeigesprek gehad, moesten ze een dagje schoffelen en waren er vanwege die zware straf jongerenrellen uitgebroken, maar Malta is in veel opzichten Noord-Afrika. Daar heersen andere mores. De gengbengels hebben geheel in de geest van de jeugd van tegenwoordig de verkrachtingsmarathon van 8 uur gefilmd, en daar zal de rechter wel blij mee zijn. 

Ik ben eens wat gaan grasduinen in Malteser krantjes en zo las ik dat je makkelijk 8 jaar bajes kan krijgen voor een verkrachting. Opgeruimd staat netjes.

Nieuw-Nederland in het Stamcafé

Kabinet-Rutte IV was een verstandshuwelijk. Velen in ons land wilden ervan af, zelfs bij de VVD werd flink gemord en de druk opgevoerd. D66 en CDA wilden graag door, maar dat was alleen omdat ze er in de peilingen desastreus voor staan. Rutte speelde hoog politiek spel. Hij wachtte een finale optater niet af en maakte zijn eigen overweging. 

Waarom wilden velen van dit kabinet af? Ten eerste omdat het vanaf het begin domweg niet boterde. Het was een voortzetting van het vorige (gevallen) kabinet, en bij de vorming van het nieuwe werden te diepe wonden gemaakt. Het maakte ook te veel knievallen, met als resultaat dat het nauwelijks samen regeerde en iedereen ontevreden was. 

Een tweede reden is dat er in de afgelopen 10 jaren te veel schade is toegedaan, nota bene door de overheid zelf. Het is te makkelijk om met je vinger te wijzen naar één partij of één bewindspersoon, want alle serieuze partijen maakten onderdeel uit van het systeem dat de toeslagenaffaire veroorzaakte, de stikstofcrisis veroorzaakte, het dossier Groningen veroorzaakte, er geen helder beleid kwam op asiel, en ga zo nog maar even door. Wie naar een ander wijst heeft boter op het hoofd, ook oppositiepartijen zaten gewoon in de Tweede Kamer en stemden mee. 

Bijkomend probleem is dat de overheid ook de verantwoordelijke is om deze schade te herstellen, en men is niet in staat gebleken om door te pakken. Er heerste apathie (of incapabiliteit?), en men had negatieve focus op elkaar in plaats van op de problemen in het land. Er werd niet geregeerd.

Een derde reden is dat velen klaar zijn met de Ruttiaanse manier van politiek bedrijven, de achterkamertjes, het gekonkel, het gedraai, het modder gooien, het polariseren. Niet in de laatste plaats door regeringspartijen zelf, en besmettelijk voor heel Den Haag. Als resultaat zie je dat kiezers al een tijd zoeken naar een ‘frisse’ (tussen aanhalingstekens, want sommigen bleken zeker niet fris te zijn) populistische oppositiepartijen, die wel op de problemen wijzen maar niet de oplossing bieden. Het beeld van deze manier van politiek kleeft toch vooral aan Rutte, wiens glans de afgelopen jaren verdween met te veel gedraai en gesmoes. Op een gegeven moment is het gewoon klaar.

De afgelopen 14 jaar draaide alles om liquiditeit in financiële markten. Door de kredietcrisis van 2008 hebben centrale banken de geldkraan flink opengezet. Via allerlei kanalen kwam deze liquiditeitsgolf met name terecht op het spreekwoordelijke Wall Street in plaats van Main Street. Het is dan ook niet zo gek dat veel beleggers met angst en beven kijken naar de flinke val in liquiditeit. Met name in de VS. Waar door Quantitative Tightning (QT, het tegenovergestelde van QE) en stijgende rentes, de liquiditeit ongekend hard omlaag is gekomen. Met Fed QT nog maar net onderweg en nog $ 7 biljoen op de balans bij de Fed (door voornoemde QE), is de verwachting dat we het ergste nog niet hebben gezien. Maar er is wat “goed” nieuws op dat vlak...

Zoals bovenstaande grafiek laat zien, is de groei van M2 geldhoeveelheid flink afgekomen. Na de enorme stijging ten tijde van corona is dat niet vreemd, maar net zoals het tijdens corona tot hogere koersen van allerlei financiële waarden leidde, zou dat nu dus kunnen omdraaien. En dat, zoals al beschreven, terwijl QT nog maar net is begonnen. Met nog wat renteverhogingen in het verschiet ziet het liquiditeitsbeeld er inderdaad niet zo rooskleurig uit. Temeer omdat de VS erg veel schulden zal gaan uitgeven, wat dus nog meer liquiditeit uit de markt zal trekken.