Omdat ik de oervader ben van de podcast, de man die op GeenStijl een audiotijdschrift voor vrouwen lanceerde en omdat ik jullie, het gekokervisioneerde GS-publiek zonder toekomst, kennis liet maken met tractorpullen, kortom omdat ik jullie horizon verbreedde, nodigde de GeenStijl-redactie mij uit voor het bedrijfsuitje naar Barcelona. Ik ben inmiddels weer thuis. En wat een weekend was het! Vol met literatuur, nieuwe inzichten, geweldige ideeën voor de nabije toekomst, markt openbrekende noviteiten en vooral heel veel drank en heel veel Rutger.

De Chileen weg, Kouwes weg en ruim baan voor een talentloze weblogger die door Vleesboom Krabbé en Hoxha Ewbank in een feestelijke eindpost zelf wordt uitgekozen. Ja, er is iets aan de hand bij GeenStijl. Natuurlijk moet de Chileen weg omdat hij, net zoals ik trouwens, iemand is die langer dan 40 seconde aan een stukje werkt. Dat kan opeens niet meer. 'Alles wordt sneller en jij steeds langzamer, dus optiefen naar je moederland, bastaard' was de mededeling aan de Chileen. 'Wij maken snelle dingetjes voor zapjeugd. Alles dat langer dan 3 seconde aandacht vraagt is zinloos.'

Al veel te lang is het op GeenStijl stil geweest rond het tractorpullen. We zijn een beetje dom bezig geweest, met formule 1 berichtjes en gelul over de Tour de France, maar je ziet, nu helemaal, na dat gespuit en geslik in de Tour, dat tractorpullen een goudeerlijke sport is. Een sociale sport ook. Wat is er mooier dan om zes uur s´ochtends met negenduizend boeren eerst twee uur lang over het weer en de varkensslacht te gaan staan lullen om daarna ombekommerd te genieten van een stuk tractorpulling. Jullie zijn te lui om je bed uit te rotten, dus ik ben gisteren naar de Full Pull Continental Drive A Go Go kampioenschappen in de 2e Primeurklasse geweest, dit keer in Breedzand, het sympathieke dorp bekend van zijn schapenmaag.

Gisteren begonnen aan mijn beloofde strip over een Klein Knaagdier met een heel Groot Hart, maar dat is godverdomme nog lastiger dan je denkt. Eerst wilde ik een titel. Dat werkt het lekkerst. Beetje ingedronken, snuif genomen en toen kwam ik, na schrappen tot de volgend lijst. -Knaagje, de olijke knagert. -Tandje Knaaggraag maakt jolijt -Avonturen van Knarsje Knarsmans -Harige KnaagKnaag bakt iedereen een poets -Niet aaien, bloedgeil. -Worteltje Wangzak -Klein Loeder

Still with us ladies and gentlemen, doing his Mart Smeets impersonations. Give it up for: Nico Dijkshoorn! (…) en dan wordt die reus, die enorme kleine, rare reus, waar wij allemaal, en ik kijk mijn gasten even aan, ja ik zeg dat gewoon keihard, waar wij allemaal, zoals we hier zitten, een mening over hadden en waar we van hielden, iedereen op zijn eigen manier, ja, die zit daar dan op een bankje, zit wat aan zijn schoenen te pulken en denkt, ja wat denkt hij eigenlijk, jij enig idee, Peter, wat hij denkt? Hij denkt, en ik moet bijna janken nu ik het zeg, ´dag mamma, sorry.´ Kijk met ons mee en, nou ja, nee ik zeg niks meer, kijk naar die ongelofelijk lieve en verdomde klootzak van een gek uit Denemarken. (…)

Audiotijdschrift De Heuvel, voor en door vrouwen en altijd mudje vol met leuke, gekke, fijne en ontroerende dingen, maakt een stormachtige ontwikkeling door. Aan alle kanten is dit nummer van De Heuvel geprofessionaliseerd en dat betekent vooral dat de snuivend voorgelezen stotter versies van Nico Dijkshoorn verleden tijd zijn. GeenStijl heeft kosten nog moeite gespaard om de audio van deze Heuvel up te graden naar een bevredigend luisterlevel. Geniet van Piquant en Robin Hood in een gelikte duo-presentatie, waar kluizenaar Dijkshoorn nooit zin in had. Deze leuke eigentijdse meiden lullen op geheel eigen wijze De Heuvel aan elkaar. Leuke weetjes over orale seks, koken met geinige dingetjes, ach, wat vind je eigenlijk niet in De Heuvel? Dus mannen, optiefen naar het snookercentrum of naar de nachtwinkel, ladies, zet die bekers ijs en dozen chocola tussen jullie in op de bank en geniet van deze All Girlie aflevering van De Heuvel. De Heuvel, VOLLER dan ooit.

Vrouwentennis kijken, dat is voor de meeste mannen toch met een pot trekzalf naar de service luisteren en kijken hoe ze tussen twee sets door een banaantje eten. Over bananen gesproken, tennisster Serena Williams is uit de kleren gegaan. En hoe smaakvol. Alsof je een ebbenhouten tafel op een Belgische antiekmarkt staat te bewonderen. En wat een leuk detail. Er staat nog een vaasje bloemen op ook. Als je er van houdt om met een zwart gespoten Oost-Duitse worstelaar in bed te liggen, dan is Serena helemaal jouw ding. Een rug waar je zestig kinderen naar hartelust op kunt laten knutselen. Ook deze fotoreportage is weer smaakvol geregisseerd door Serena's vader. Ja, inderdaad, de man die bij alle twee zijn dochters op 2 jarige leeftijd een racket aan de arm heeft laten naaien. Maar iedereen heeft natuurlijk zo zijn smaak....

Buitenlandse dieren, we kennen ze allemaal. Je zit lekker in een Hollands bos, vol met Hollandse planten en Hollands water op een Hollands bankje een Hollandse versnapering te eten, landt er opeens een overwinterende uitheemse kudtvogel vlak voor je voeten. Nee, dat kan niet even doorvliegen naar Denemarken, maar dat moet uitgerekend hier landen, om onze zuurverdiende Hollandse grond vol te schijten.

Je begon er net aan te wennen, die daklozen voor je Albert Heijn. Praatje maken, mee naar huis nemen, je lekker bij laten lullen over de situatie in de onderwereld en ze dan zeven uur lang je vakantiedia´s laten zien. Daklozen waren een uitkomst. Jij was rijk en eenzaam, hij stonk en had geen geld. Zo hielp je elkaar. Maar zoals altijd heeft deze ondersoort zich gemuteerd naar een vreesaanjagende variant; de Muziekmakende Appie Zigeuner. Hoe werkt dat? Heel handig, je haalt keihard je bonuskaart door hun bek en ze beginnen vanzelf muziek te maken. En wat voor muziek. Van die goulashrock, met trekzakken en vermolmde gebitten.

Net als Bettine Vriesekoop vind ik het Mandarijns net iets mooier van klank dan het Kantonees. Als Chinezen in het Kantonees een stuk groente aanwijzen klinkt het als een wedstrijd tractorpullen. Een soort hoesten. Mandarijns daarentegen, het woord zegt het al, is prachtig. Iedere zin een roedel herten aan een mistige horizon. De Chinese taal… Het was goed om te zien dat aan de andere kant van de wereld een talencursus op de televisie net zo zouteloos is als hier. Mensen in hele lelijke kamers die elkaar vertellen dat ze een vis willen kopen, ja, ik wil een vis kopen, wij willen allemaal een vis kopen, John wil een vis kopen, waarom wil John een vis kopen? John, die een vis wil kopen, heeft honger. Daarom wil John een vis kopen. Ga dan maar een vis kopen John. Daar gaat John, een vis kopen. Daaag John, succes bij het kopen van een vis!