Nico Dijkshoorn leest voor
De Chileen weg, Kouwes weg en ruim baan voor een talentloze weblogger die door Vleesboom Krabbé en Hoxha Ewbank in een feestelijke eindpost zelf wordt uitgekozen. Ja, er is iets aan de hand bij GeenStijl. Natuurlijk moet de Chileen weg omdat hij, net zoals ik trouwens, iemand is die langer dan 40 seconde aan een stukje werkt. Dat kan opeens niet meer. 'Alles wordt sneller en jij steeds langzamer, dus optiefen naar je moederland, bastaard' was de mededeling aan de Chileen. 'Wij maken snelle dingetjes voor zapjeugd. Alles dat langer dan 3 seconde aandacht vraagt is zinloos.'
Daarom maak ik graag gebruik van mijn contractueel vastgelegde ruimte om wat rust er in te schoppen. Ik ga jullie een fijn winterverhaal voorlezen uit het door mij geschreven Grote GeenStijl Wlinterboek. Lekker rustig. Het haardvuur brandt ipv een door een Fin aangestoken auto, er wordt glühwein gedronken ipv die fokking schijtlollige rooibosthee. Het wordt voorgelezen door de schrijver zelf en niet, ik geef die fout graag toe, door een lispelende paardenfluisteraar met de dictie van een verlamde huisvrouw. Ja, ik heb het over Robin Hood´s aandeel bij het voorlezen van vrouwentijdschrift De Heuvel.
Eindelijk weer eens ouderwetse rust en kwaliteit op GeenStijl. Geen zenuwentekst over helemaal niks, maar een doorleefde audiohappning. Want winter, dat is gezelligheid. Winter, dat is met zijn allen om je vriend heen zitten, die je emotioneel voorleest uit het Grote GeenStijl Wlinterboek. Luisteren jullie mee, korte termijn jeugd?