Geenstijl

Still with us ladies and gentlemen, doing his Mart Smeets impersonations. Give it up for: Nico Dijkshoorn! (…) en dan wordt die reus, die enorme kleine, rare reus, waar wij allemaal, en ik kijk mijn gasten even aan, ja ik zeg dat gewoon keihard, waar wij allemaal, zoals we hier zitten, een mening over hadden en waar we van hielden, iedereen op zijn eigen manier, ja, die zit daar dan op een bankje, zit wat aan zijn schoenen te pulken en denkt, ja wat denkt hij eigenlijk, jij enig idee, Peter, wat hij denkt? Hij denkt, en ik moet bijna janken nu ik het zeg, ´dag mamma, sorry.´ Kijk met ons mee en, nou ja, nee ik zeg niks meer, kijk naar die ongelofelijk lieve en verdomde klootzak van een gek uit Denemarken. (…)

(…) ok, dan vraag ik het anders. Jij, als een grote vent, ja, nee, ik ga het gewoon anders vragen, jij was en bent toch een hele grote meneer in de wielerij, jij, met al die ervaring van je, en ik heb je vandaag nog met je zoon berg op zien rijden, ja dames en heren applaus, ik zag deze heerlijke gek vandaag, dertig jaar na dato, weet u het nog, alleen, op die krankzinnige berg met die lepe Italiaan in zijn wiel, dertig jaar later rijdt deze rare heerlijke gek met zijn zoon diezelfde berg nog een keer omhoog, en dat doen alleen gekken of hele groten, maar ik ga jouw gewoon nu recht op de man af vragen: was het heimwee? Kan dat? Is dat mogelijk. Een grote vent, op zijn kamer en dan, pats, heimwee. Kan dat? (…) (…) en ja, dat is soms raar en het is ook hard en het komt op je af zoals het wil, het leven, maar ik moet u melden, en ik moet bijna janken nu ik het zeg, dat iemand in het publiek, dat heerlijke, gekke, rare maffe publiek van ons, dat net, het is live en ja, ik kijk even naar opzij naar mijn gasten, ja toch jongens, zo is het, of niet soms, ik moet zeggen dat net vlak achter ons iemand uit het publiek live, want het is live, keihard live, dat iemand misschien een heel klein beetje kanker heeft gekregen. Ja. Zo knotsgek is het in deze tour. Vreugde en verdriet, het komt allemaal op je af en ja, dan zucht je even en je stelt gewoon de volgende vraag. Michael, jij heerlijke gek, wat een knoepertbenen had jij. Knoepertbenen ja! Maar voordat je me antwoord geeft, mijn god wat was het vandaag laagkruipen en doorwalmen, met het lood om je longen. Eens? (…)