Ideologisch gaat het niet goed met Amerika en de Euro-Unie maar wel met Al-Qaeda. Terwijl AQ onder moslims wekelijks aan begrip wint, roept het gewriemel van de Euro-unie wekelijks meer vragen op. Op die vragen hebben de aloude nederpolitieke partijen geen antwoord. De Nederlandse politieke partijen zijn niet opgericht om de problemen op te lossen die geschapen worden door pan-europees, globalisties en internationalisties gewauwel. Ze zijn opgericht om scherp omschreven noden te lenigen, meestal iets met emancipatie van een bevolkingsgroep die het niet goed had getroffen. De aloude nederpolitieke organisaties beschikken daardoor van huis uit niet over een traditie die kan helpen om oplossingen-met-een-draagvlak te verzinnen voor de EU-dilemma’s. De nederpolitieke partijen kunnen door duidelijke standpunten over de EU in te nemen alleen maar een deel van hun kiezers verliezen. Zelfs over ‘Wel of geen geld naar Griekenland?’ doen ze daarom vaag. Het kader daarentegen van de nederpartijen weet precies wat het wil. Dat heeft zich verkocht aan de Euromeesters in Brussel. Vermoedelijk hebben ze hun meesters bij het afsluiten van de koop toegezegd dat ze dat ideologische varkentje wel even zouden wassen.

Postmoderne zeurkousen weten geen raad met de islam (of met Poetin, maar dat is een ander verhaal met andere voorbeelden). Kijk, er zijn bij tijd en wijle moslims die dingen doen die ons tegenstaan. Dat willen we verklaren en begrijpen, want zo zijn wij qua progressieve eigentijdse postmoderne interlectuele goedmensen. We stapelen de ene verklaring op de andere, terwijl alle boekjes die het verzinnen van verklaringen onder de loep nemen, uitleggen dat hoe eenvoudiger een verklaring is en hoe minder theorie er in een verklaring zit, hoe beter dat is. Grote mensen noemen die aanpak ‘het (scheer)mes van Ockham’. Dat ‘scheermes’ is bedoeld om bullshit mee weg te snijden. Het principe dankt zijn naam aan een middeleeuwse filosoof, de Franciscaan Willem van Ockham, die in 1347 aan de pest stierf. We plegen, bijvoorbeeld, in diepzinnig gepeins te verzinken over de vraag wat de islam toch tegen sport heeft, want moslims die aan de Olympische spelen meedoen gooien geen hoge ogen. En ja, dat heeft een reden: de islam heeft andere idealen dan sportwedstrijden winnen.

Gratis geld helpt niet. Eerst een makkelijk voorbeeld. U kunt, met moeite, de studie van uw kinderen betalen. Maar hoera, ze krijgen studiefinanciering. Nu betaalt u niet alleen de studie van uw kinderen, een tijdelijk probleem dat na een aantal jaren voorbij is, maar ook de burocraatsie van de StuFi. Voor een eenling is het fijn als zijn kinderen een paar jaar StuFi krijgen, maar de bevolking als geheel is duurder uit. Nu een moeilijk voorbeeld. Gratis uitkeringen. Wie wat wil verdienen, moet iets aanbieden waarvan iemand anders zegt: ‘Hola, ik heb liever wat die man/vrouw aanbiedt dan mijn eigen geld.’ Dan krijgen er twee mensen hun zin: de afnemer en de aanbieder. Beiden vinden dat ze goed geboerd hebben. Als er gratis geld was uitgedeeld, was er op zijn hoogst één partij gelukkig geweest, de ontvanger van het gratis geld. Het product of de dienst zelf is dan door de tussenkomst van gratis geld niet geleverd. Zo leidt gratis geld tot minder voldaanheid want gratis geld leidt tot de afname van wederzijdse dienstverlening.

De premier van Maleisië, Najib Razak, heeft politieke steun nodig van de beroepsmoslims in zijn land. Daarom heeft hij de christenen in Maleisië vorige week herinnerd aan het wettelijke verbod op het gebruik, in kerkdiensten, van het woord ‘Allah’. Christenen mogen volgens de wetten van Maleisië God niet ‘Allah’ noemen. Dat woord is namelijk al in gebruik bij de moslims. Die vinden het onverdraaglijk als hun christelijke landgenoten het hebben over ‘Allah de Vader, Allah de Zoon, Allah de heilige Geest’. De christenen moesten maar Tuhan zeggen, een woord dat de oudere lezer wel herkent als het Toean uit Nederlands-Indië, een woord dat ‘heer’ betekent. Het is moeilijk een vergelijkbare treitermaatregel voor Nederland te bedenken. De VVD en D66 verbieden zich ‘democratisch’ te noemen, en zeggen dat ze dat Griekse woord maar gewoon moeten vertalen in ‘volksheerschappij’? De Volkspartij voor Vrijheid en Volksheerschappij? Volksheerschappijaanhangers66? De moeilijkheid hier is dat in een groot aantal talen, waaronder het Maleis, het Arabische woord Allah het gewone woord voor ‘God’ is geworden.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog konden de geallieerden meelezen met de Duitse militaire codeberichten. Dat maakte het, bijvoorbeeld, voor de geallieerden mogelijk om kort voor er ergens Duitse versterkingen arriveerden, terug te trekken en elders aan te vallen. Waarop die Duitse versterkingen weer verplaatst moesten worden naar het nieuwe strijdtoneel, maar helaas, vlak voor ze aankwamen... U kunt het zelf verder bedenken, en nazoeken onder het trefwoord Enigma. De Amerikanen konden in WO2 de Japanse diplomatieke codes lezen, en wisten daarom dat voortzetting van de oorlog met Japan in de Stille Oceaan, waar eiland voor eiland veroverd moest worden, niet haalbaar was. Vandaar Hiroshima en Nagasaki. Uit de inhoud van deze codes, Code Purple, bleek ook de noodzaak om in de Verenigde Staten honderden Japanners te interneren, velen hunner uiteraard onschuldig. De Japanse ambassadeur in Berlijn ontbeet vaak met Adolf Hitler, en deed dan in Code Purple verslag aan Tokio over Hitler’s ontbijtpraatjes en over het menu. Amerika las mee, en liet per radio olijk weten wat Hitler voor zijn ontbijt gehad had. Als de Duitsers ongerust bij de Japanners informeerden of de Japanse Code Purple misschien gekraakt was, ontkenden de Japanners verontwaardigd – en werden geloofd want bondgenoten stoot je niet voor het hoofd.

Rechtbanken zien er van binnen vredig en belegen uit. Dat je de leden van de rechtbank soms tegen de slaap ziet vechten, als er voor de twaalfde keer dezelfde getuigenverklaring moeten worden voorgelezen, dat wil zeggen dat er normaal gesproken in een rechtbank geen bloed vloeit. De meeste rechtszaken krijgen dan ook geen publiciteit, en de zaken die wel publiciteit krijgen, gaan over dingen die ook zonder de rechtbank publiciteit gekregen zouden hebben. De beslissingen van de rechtbanken worden kalmpjes en bedaard genomen, en beheerst uitgevoerd. Je kunt in hoger beroep gaan, maar daar tref je dan weer ongeveer dezelfde dommel en rust aan. Hoe geweldloos wil je het hebben. Maar die geweldloosheid is schijn. Wanneer je niet doet wat de rechtbank je oplegt, dan komt er na lange of korte tijd een man in uniform met een pistool die je dwingt te doen wat de rechtbank wilde dat je zou doen: belasting betalen, een schade vergoeden, in de bajes gaan logeren, je huis uit, een schuld betalen – het kan van alles zijn maar het is altijd iets dat je niet wilde. Daarom is het niet zo’n goed idee rechtbanken te laten runnen door buitenlanders van wie je eigenlijk geen idee hebt wie het zijn. Onbekende, rondreizende rechtsgeleerden die ineens lid zijn van een rechtbank kunnen, vergezocht maar toch, bij wijze van spreken elders wel verdachte zijn in een pedofilie-zaak. Toch worden ze overgevlogen uit Londonistan en spelen vervolgens voor rechter in een Nederlandse shariarechtbank.

Er worden de laatste tijd meer mensen per week vermoord in het Midden-Oosten dan in jaren het geval is geweest. Het totale aantal slachtoffers van ruim een eeuw ‘Zionistische agressie’ valt in het niet vergeleken bij wat de Arabieren de afgelopen paar jaar elkaar hebben aangedaan. Onze staatsmedia zijn daar discreet over. Ze weten dat hun publiek naar wordt van berichten over bloed, althans wanneer het goedje vergoten is door beschermelingen of vrienden van Links. Hoe minder je er dan over zegt, hoe beter. Wie daarentegen op de zwarte lijst van de Linkse kerk staat, dient zich bloedeloos en vegetarisch te gedragen. Zo niet, dan volgt er een openbare wedstrijd in openbare verontwaardiging. Bloed dat, bijvoorbeeld, door Israël vergoten wordt tijdens acties tegen raketten en terreuraanslagen, daarvan wil de Linkse kerk dol worden van vrome toorn. Maar moorden gepleegd door de verre vrienden van links? Gepaste berusting. Het is macaber hoe consequent de Linkse Kerk en de door de Linkse Kerk gerunde regeringen de andere kant uitkijken waar het de bloedige burgeroorlog betreft die in het Midden-Oosten woedt.

Wie geen moslim is, heeft geen rechten onder het rechtssysteem dat bekend staat als de islamitische sharia. Joden, christenen en religielozen hebben geen rechten onder de sharia. Het zou zo maar kunnen dat hierdoor de islam in de ogen van veel mensen onaantrekkelijk wordt, bijvoorbeeld omdat mensen ervan overtuigd zijn dat voor de wet iedereen gelijk hoort te zijn. Daarom is er de beroepsmoslims veel aan gelegen dat deze rechteloosheid niet al te veel de publieke aandacht trekt. Wie de aandacht vestigt op hoe de sharia aan christenen, joden en religielozen alle rechten ontzegt, loopt het risico beschuldigd te worden van islamofobie, haatzaaien, belediging of zelfs discriminatie – terwijl natuurlijk het onderscheid tussen moslims en anderen zoals de sharia dat maakt, als vorm van discriminatie niet is te overtreffen. Geëvenaard is zulke discriminatie in het verleden trouwens wel eens een enkele keer, dat dan weer wel. De bewering dat wie de islam niet heeft aanvaard rechteloos gemaakt wordt onder de sharia, zou trouwens makkelijk weerlegd kunnen worden door te laten zien welke rechten de sharia dan wél toekent aan wie geen moslim is.

Jezus wist niet dat u zou gaan denken dat hij in het jaar nul geboren is, want het getal nul was in zijn tijd niet in gebruik. Na de laatste dag van het jaar voor de geboorte van Christus volgt de nieuwjaarsdag van het jaar na de geboorte van Christus. Als de geboorte rond de jaarwisseling plaats gevonden zou hebben, is er daar wel mee te leven. Toch bestaat er een klassiek probleem met het geboortejaar van Jezus: Jezus is geboren, vertelt de bijbel, ‘toen Quirinius landvoogd over Syrië was’, en Quirinius werd pas in het jaar 6 ná tot gouverneur van Syrië benoemd; maar het bijbelverhaal over de kindermoord van Bethlehem wordt gesitueerd ná de geboorte van Jezus ten tijde van het leven van Koning Herodes die in 4 vóór Christus overleed. Jezus is volgens de bijbel dus geboren voor -4 (dood van Herodes) maar na +6 (Quirinius landvoogd). Weest u maar blij dat u geen fundamentalist bent, al is de oplossing eenvoudig. Er zijn in deze verhalen twee verschillende auteurs aan het woord, waarvan er minstens één zich vergist.

De PKN, de Protestantse kerk in Nederland, voert een campagne om op kerstavond de kerken vol te krijgen. In een snaakse tv-reclame zien we de CDA-politicus Sybrand Buma een oproep doen om 24 december ’s avonds naar de kerk te gaan. Als hij dat zelf ook doet, kon hij nog wel eens voor een verrassing komen te staan. Krijgt hij het traditionele kerstverhaal te horen, over Jezus in een kribbe in een stal, engelen, herders, wijzen uit het Oosten? Het is te hopen. Maar mogelijk heeft de dienstdoend predikant gekozen voor een ander verhaal. Over de wanhoop van een barende Afrikaanse vrouw in een oorlogszone. Of misschien vond dominee het tijd om nu eens een verhaal over de geboorte van de Boeddha voor te lezen. Of een snijdende reportage over een bevalling in een asielzoekerscentrum. Of over Mandela? Ook een heel bijzonder mens, per slot van rekening. Mogelijk staat er nog ander eigentijds grenzeloos oecumenisch vermaak op het programma, dat onbedoeld maar pijnlijk illustreert hoe verregaand de christelijke kerken zijn overgenomen door de Linkse Kerk en de zieligheidsindustrie.