Geenstijl

De premier van Maleisië, Najib Razak, heeft politieke steun nodig van de beroepsmoslims in zijn land. Daarom heeft hij de christenen in Maleisië vorige week herinnerd aan het wettelijke verbod op het gebruik, in kerkdiensten, van het woord ‘Allah’. Christenen mogen volgens de wetten van Maleisië God niet ‘Allah’ noemen. Dat woord is namelijk al in gebruik bij de moslims. Die vinden het onverdraaglijk als hun christelijke landgenoten het hebben over ‘Allah de Vader, Allah de Zoon, Allah de heilige Geest’. De christenen moesten maar Tuhan zeggen, een woord dat de oudere lezer wel herkent als het Toean uit Nederlands-Indië, een woord dat ‘heer’ betekent. Het is moeilijk een vergelijkbare treitermaatregel voor Nederland te bedenken. De VVD en D66 verbieden zich ‘democratisch’ te noemen, en zeggen dat ze dat Griekse woord maar gewoon moeten vertalen in ‘volksheerschappij’? De Volkspartij voor Vrijheid en Volksheerschappij? Volksheerschappijaanhangers66? De moeilijkheid hier is dat in een groot aantal talen, waaronder het Maleis, het Arabische woord Allah het gewone woord voor ‘God’ is geworden.

Zelfs op het superroomse Malta is Alla het gewone woord voor ‘God’. Elke Arabische bijbelvertaling begint met ‘In den beginne schiep Allah de hemel en de aarde’. Zijn God en Allah dezelfde? Maar hoe kan je de identiteiten controleren van een tweetal dat mogelijk niet bestaat? Bovendien, mededelingen over God kunnen nu eenmaal nooit gecontroleerd worden: Almachtig? Alomtegenwoordig? Bestaat? Verzonnen? De hemelen verkondigen Zijn eer? Een knappe kerel die een methode weet te bedenken om een mededeling over God of Allah te bewijzen of te weerleggen. Ook dat Jezus Gods zoon is, of Mohammed Gods Gezant, dat zijn onbewijsbare onweerlegbare mededelingen. Wie in Nederland ‘Allah’ zegt, heeft het over God zoals de islam hem ziet. Wie wil weten of de God van het christendom en de God van de islam dezelfde zijn, heeft een manier om helderheid te krijgen. Welke opdrachten geeft de God van het christendom aan de gelovigen? Welke opdrachten geeft de God van de islam, Allah, aan de gelovigen? Hoe stelt de bijbel God voor, hoe stelt de koran Allah voor? Als de antwoorden op deze vragen uiteenlopen, dan zijn de God van de islam en de God van het christendom niet dezelfde. Nu, de eisen die aan de gelovigen gesteld worden door Allah en door God zijn zo verschillend, het kan niet om dezelfde gaan. Want, anders dan uitspraken over God zijn uitspraken over godsdienst heel goed controleerbaar. Het is echt niet zo moeilijk op te zoeken wat godsdiensten voorschrijven of verbieden, zij het dat u de Wikipedia niet kunt vertrouwen, want vrome nerds van alle gezindten poetsen de tekst steeds bij in de door hen gewenste richting. De koran stelt het soms voor alsof God de gelovigen opjut om de ongelovigen dood te slaan: ‘Doodt hen waar ge ze maar vinden kunt’, geen tikfout, staat driemaal in de korantekst, 2:191, 4:89 en 4:91. Gelukkig nemen veel moslims de koran stilzwijgend niet altijd serieus. De bijbel daarentegen laat God zeggen: ‘ik heb geen behagen in de dood van de ongelovige’, nolo mortem impii, zoekt u het verder zelf maar op. Die uitspraken kunnen niet van één en dezelfde afkomstig zijn. De bijbel stelt het voor alsof God luncht met Abraham, een potje worstelt met Jacob en dineert met Mozes. Ook beweert de bijbel dat de mens naar Gods beeld en gelijkenis geschapen is. De koran laat weten dat niets op God lijkt. Die uitspraken kunnen niet over dezelfde gaan. Het is goed denkbaar dat iemand ernstige bezwaren heeft tegen de voorschriften van een bepaalde godsdienst. Maar de pest hebben aan het christendom (of de islam) is nog niet hetzelfde als gegrond de pest hebben aan alle godsdiensten. De ene godsdienst schrijft dingen voor waar een mens reuze van opknapt, de andere niet. Anti-godsdienstig zijn is logisch lastig, je zult per godsdienst waarmee je in aanraking komt moeten beslissen wat je ervan vindt. Tegen alle voorschriften van alle godsdiensten zijn is onmogelijk want er bestaat geen menselijke handeling die niet wel eens door een godsdienst verboden of geboden is. Overal voor zijn en alles respecteren kan trouwens evenmin. Zelfs iets ogenschijnlijk neutraals als kraanwater drinken is voor leden van bepaalde Hindoegroepen een zonde, want water moet uit een kruik aan een touw uit een put komen, zo wil God het. Ach, die christenen in Maleisië boffen als het blijft bij dit soort getreiter over God of Allah. Maleisië is inderdaad gematigd vergeleken met Egypte, Irak, Pakistan of Syrië want in die prachtlanden worden christenen nog gewoon ouderwets vermoord, beroofd, bestolen, verkracht, gekidnapt of verjaagd, precies zoals de sharia dat voorschrijft.