Geenstijl

Ideologisch gaat het niet goed met Amerika en de Euro-Unie maar wel met Al-Qaeda. Terwijl AQ onder moslims wekelijks aan begrip wint, roept het gewriemel van de Euro-unie wekelijks meer vragen op. Op die vragen hebben de aloude nederpolitieke partijen geen antwoord. De Nederlandse politieke partijen zijn niet opgericht om de problemen op te lossen die geschapen worden door pan-europees, globalisties en internationalisties gewauwel. Ze zijn opgericht om scherp omschreven noden te lenigen, meestal iets met emancipatie van een bevolkingsgroep die het niet goed had getroffen. De aloude nederpolitieke organisaties beschikken daardoor van huis uit niet over een traditie die kan helpen om oplossingen-met-een-draagvlak te verzinnen voor de EU-dilemma’s. De nederpolitieke partijen kunnen door duidelijke standpunten over de EU in te nemen alleen maar een deel van hun kiezers verliezen. Zelfs over ‘Wel of geen geld naar Griekenland?’ doen ze daarom vaag. Het kader daarentegen van de nederpartijen weet precies wat het wil. Dat heeft zich verkocht aan de Euromeesters in Brussel. Vermoedelijk hebben ze hun meesters bij het afsluiten van de koop toegezegd dat ze dat ideologische varkentje wel even zouden wassen.

Maar dat lukt niet. Dat is vervelend voor de EU want dan wordt de EU op den duur problematisch. Gelukkig stellen de officiële media qua EU zich nog steeds gezeggelijk op, zodat het niet tot te veel gekissebis komt want dat willen we niet samen hier in dit land. Van de traditionele partijen is alleen D66 opgericht toen het internationalisme als spook al boven Europa rondhing. D66 heeft dan ook als enige traditionele nederpartij, net als de PVV, een standpunt over de EU dat niet tot afvalligheid onder de aanhang kan leiden. Maar niet alleen met de huidige Euro-Unie, ook met de Verenigde Staten gaat het ideologisch niet lekker. Obama, die is opgevoed in Indonesië, regeert in de beste Soekarno & Soeharto stijl: een permanent festival van historische toespraken, gekoppeld aan ondoordachte maatregelen die meer bijeffecten dan effect hebben. De opperpraatjesmaker heeft een oppervlakkige interesse voor de standpunten van de volksvertegenwoordiging, hecht net iets te opzichtig aan persoonlijke luxe, rommelt met de internationale jetset, en viert frequent exotische vakanties. We horen kretologie over de zorg voor de zwakkeren, terwijl er wekelijks werkelozen, staatsschuld en lastenverzwaringen bijkomen, wat uitsluitend aan het overheidsbeleid te danken is. (Klinkt overigens deels bekend). Bovendien wordt het Amerikaanse staatsapparaat con furore ingezet om een situatie te scheppen waarin iedereen wordt afgeluisterd en gecontroleerd, zodat er tenslotte nog maar één man in het land overblijft die echt vrij is: het welbespraakte opperhoofd zelf. Er zijn genoeg landen waar dit soort overheidsgedrag normaal is en met grote gelijkmoedigheid geaccepteerd wordt, maar de Verenigde Staten hoorden daar tot voor kort niet bij. Het contrast met de wereld van Al-Qaeda is groot. Eigenlijk gaat het AQ relatief goed. AQ heeft een jonge, enthousiaste aanhang die er aardigheid in heeft en die uit vrije wil voor de idealen van AQ door het vuur gaat. Ja, de bedenker van AQ, Osama ben Laden, is om het leven gebracht. Ondanks de hulp die hij kreeg van onze trouwe bondgenoot Pakistan was hij niet te handhaven, jammer natuurlijk, maar het door OBL geschapen actiemodel leeft, en vindt navolging in alle hoeken van de islamitische wereld, en niet alleen daar, ook in Europa en Amerika. Nu nog in Syrië, straks ook in de Schilderswijk. We zullen er nog van horen. AQ heef een organisatiemodel dat werkt en een ideologie die iedereen begrijpt, dat is meer dan de EU kan zeggen. AQ wil toepassing van de sharia. AQ komt het Grootste Onrecht sinds eeuwen rechtzetten: de islam moet weer wereldwijd de dominante macht worden, zoals God dat bedoeld heeft. Daartoe moeten de Joden en andere niet-islamitische machten een paar stappen terug doen. De Sovjet-Unie is in Afghanistan al verpletterend door de islam verslagen (geloven de beroepsmoslims), nu is Amerika aan de beurt. In Europa gaat het verder vanzelf, de islam is daar al niet meer tegen te houden (geloven de beroepsmoslims). In het Midden-Oosten dreigt Egypte weliswaar het juk van de sharia weer af te schudden, maar dat is op zijn hoogst een tijdelijke terugslag. Daar staat tegenover dat in andere landen op allerlei plekken de sharia oprukt al was het alleen maar omdat er nu eenmaal geen ideologisch of organisatorisch alternatief voorhanden is. Plus dat Iran zich in Geneve kalmpjes naar de kernbom toe onderhandelt, minzaam begeleid door de Verenigde Staten. Mislukte aanslagen? Onderlinge wrijvingen? Niet meer dan toevallige ongelukjes, meer leermomenten eigenlijk. Met tegenstanders als Obama en de Brusselse belleblazers mag AQ niet klagen en komt het heus prima in orde met de sharia.