Geenstijl

De hel. Dit is het. De hel

Dat wordt nog wat met die jihadisten, maar wie ook geen lieverdje was: Bashar al-Assad. De man heeft zijn volk jarenlang op ongelooflijke wijze onderdrukt, geterroriseerd en afgemaakt, met als hel op aarde: de Sednaya-gevangenis. Even ten noorden van Damascus, waar criminelen, maar toch vooral tegenstanders en critici van het Assad-regime opgesloten zaten. Met massaexecuties door middel van ophanging en, zo claimde de VS in 2017 al, ovens om personen en lichamen in te verbranden. Dat noemden wij hier in de donkerste bladzijden van onze geschiedenis: een Vernichtungslager. Een vernietigingskamp. Nu de 'gevangenis' is 'bevrijd' duiken er gruwelijke beelden op van de wreedheden die er plaatsvonden. Zoals de 'iron press' op het filmpje hierboven. Een platdrukplaat. Na ophanging wordt het lichaam in de persmachine geplaatst, de machine drukt het lichaam zo plat als een dubbeltje, bloedkanalen voeren de vloeistoffen af en het restant van het lichaam wordt in een zak geschoven en gedumpt. Nu kán het natuurlijk zijn dat de persmachine gebruikt werd om de gevangeniskleding mee te drogen en te stijven, maar Assad lijkt ons niet de persoon die daar rekening mee hield. Ook al in de reacties, ook op het internet: áls die press gebruikt werd waarvoor men denkt dat-ie gebruikt werd, waarom is het ding dan zo schoon?

Op andere beelden is te zien hoe uitgemergelde (maar dolgelukkige) gevangenen naar buiten strompelen, maar er zouden ook nog honderden personen vast zitten. In cellen en tunnels onder de grond, achter gesloten deuren, die niet meer open kunnen, omdat het gevangenispersoneel (met de codes en de sleutels) is gevlucht. De Witte Helmen zijn met speciale teams aanwezig om gevangenen te bevrijden.

De spil in al het kwaad, Assad zelf, is opgerot naar Rusland. In 2012 zei hij nog iets van de strekking 'ik zal sterven in Syrië', of 'ik zal Syrië nooit ontvluchten', maar dat heeft-ie nu dus tóch gedaan. Er breekt een nieuwe tijd aan, waarbij een naïef figuur als de vicepremier van België denkt aan: "Nu is er ruimte voor een democratisch systeem waarin álle burgers worden vertegenwoordigd en minderheden worden beschermd." Ja meid. Het Nederlandse maandverbandje Laurens Dassen: "In deze onzekere tijd wens ik hen saamhorigheid toe, en een vredige toekomst." Maar ja, wie óók dolblij is, is Stephan van Baarle, en dan weet u al wel: dat wordt in het ergste geval een kalifaat, of waarschijnlijker een islamitisch emiraat, met minder internationale pretenties en geen claim op universeel leiderschap van alle moslims, maar desalniettemin geen leuke plek voor christenen, andersdenkenden, andersgelovigen en andersgeaarden, wat de Queers for Raqqa u ook doen geloven.

Mogelijk is er in de leiding van Syrië een rol weggelegd voor Abu Mohammed al-Jolani, die eigenlijk Ahmed al-Sharaa heet, de leider van terreurgroep Hayat Tahrir al-Sham. Eerst een kameraad van IS-leider Abu Bakr al-Baghdadi, later oprichter van het aan Al Qaeda gelieerde Jabhat al-Nusra (van het terreurliefje van Ans Boersma), dat later HTS zou worden. In 2013 zei Jolani nog dat hij van Syrië een staat wilde maken onder strikte islamitische regelgeving. De NOS moet het allemaal nog maar zien, 'de komende tijd zal mogelijk blijken of hij inderdaad de gematigde leider is die hij zegt te zijn', de FBI heeft 10 miljoen dollar op z'n kop gezet. ENFIN, indachtig Dassen: we wensen ze allemaal een vredige toekomst.
UPDATE - Syrische 'rebellen' (democratie, vredige toekomst, enz.) kijken alvast naar hun volgende doel: Jeruzalem. Allemaal pragmatici